LOVE PERSISTED (COMPLETED)

Chapter 15

Dale's Pov

At this moment, i just really wanna disappear.....with you.

Doon tayo sa mundong walang magdidikta kung ano ang mali at tama.

I closed my eyes once again and imagine that kiss. It was so sweet and passionate, the kiss i had been longing for. Pero kailangan kong idilat muli ang mga mata ko sa katotohanan, sa katotohanan na tapos na at hindi na pepwede.

Nasa beach resort kami ngayon, celebrating Peem's birthday. Actually, sobrang tuwa nang bata nang matanggap yung art materials na regalo ni edward.

Masayang nagtatampisaw sa swimming pool ang mgata bata. Si Edward naman nakaupo sa isang sulok kaharap ang laptop niya. Nakasando lang siya at ang sarap tingnan ng biceps niya, it looks so firm.

Napakaworkaholic niya naman, pati dito dinadala pa yung trabaho.

Umupo nalang ako sa gilid ng pool para bantayan yung mga bata. Kahit na mga genius sila eh bata parin naman sila, baka kung ano pang mangyari sa mga ito.

Edward's Po

Capture.

Capture.

Capture.

I am supposed to review business proposals but i just really cant stop secretly capturing this perfect image infront of me. Theres Dale and the children. I cant be any happier na magkasama na yung mga anak ko.

Bakit ganito? Bakit unti unting nawawala ang galit na nararamdaman ko sa loob ng mahabang panahon?

I close my laptop and put it back on my bag. Lumapit ako sa kanila at umupo sa tabi ni Dale.

"uy.. Hi"

That one was awkward. I didnt talk back. Ibinalik niya ang paningin niya sa mga bata.

"ang saya nilang tingnan no?"

Yes Dale, pero mas matutuwa ka kung alam mo lang, kung alam mo lang yung totoo, pero hindi pwede, masyado pang magulo.

At the end, hindi ko parin siya kinausap.

"Edward, kumusta ka? Kumusta ka sa loob ng siyam na taon?"

That question caught me so bad. Naalala ko tuloy lahat ng napagdaanan ko. That was extremely rough. I had to live by myself. I lost everything but i don't want her to know that, ayokong kaawaan niya ako.

"Masaya. Sobrang saya ko sa loob ng siyam na taon"

Call me a liar now. Kung nanatili siya sa tabi ko nung namatay yung mga magulang ko, mababawasan sana yung sakit na naramdaman ko.

Iniwan niya ako kung saan sobra ko siyang kinailangan.

"talaga? Edward, masaya ka ba na umalis ako?"

"masaya ka ba na umalis ka?"

Ibinalik ko sa kanya ang tanong. Hindi siya nakasagot. She got married, siguro masaya siya.

"can we talk as two mature individuals?"

She asked.

"yeah sure"

" nakikiusap ako sayo, huwag mong ilayo sakin si hope"

I smirked at her.

"nice one Dale. Have you ever thought of that 9 years ago?"

"ayan nanaman tayo sa issue na yan eh. I told you i did it for you. Kalimutan na natin ang nakaraan Edward"

I smiled. Talaga ba? Siguro nga para sa kanya madali lang kalimutan yun kasi hindi naman siya ang nakaranas ng matinding sakit.

"Edward ano bang nangyari sayo? Bakit ka ba nagkakaganyan?"

"People change Dale."

" mama!"

sigaw ni Hope. Oh shit!

"Peem!"

I shouted and ran towards them.

Binuhat ko agad siya at dinala sa cottage.

"da--ddy..i..i..cant..breathe"

Hinalukay ko kaagad ang bag niya at kinuha yun enhaler at itinapat sa ilong niya.

"just relax"

I told her. Maya maya bumalik na sa dati yung paghinga niya kaya itinago ko na yung enhaler at pinainom siya ng gamot niya. She obviously forgot to drink her meds.

"sa susunod huwag mong kalimutan inumin ang mga gamot mo"

Tumago naman siya habang umiinom ng tubig. Tangina kinabahan ako dun.

Siguro dapat na kaming umuwi.

"Hope and Peem, magbihis na kayo, uuwi na tayo"

Inalalayan naman ni Hope si Peem sa paglalakad.

"may asthma ba siya?"

Tanong bigla ni Dale. Napalunok ako.

"ah wala"

I dont wanna lie again.

"eh anong sakit niya? Bakit nahihirapan siyang huminga kanina? At para saan yung mga gamot na pinainom mo?"

"huwag mo nang pakialaman ang mga bagay na yan"

"Edward i want to know everything about Peem. Kasi malakas ang kutob ko na.."

She broke into tears. Tinakpan niya rin yung mukha niya.

"ano?"

Cold kong tanong. Nasasaktan akong makita siyang umiiyak but i cant comfort her, hindi pwede.

"w-wala, imposibleng mangyari yun."

"na ano nga?"

"wala, just dont mind me"

Naglakad siya papalayo while wiping out her tears.

I wanted to tell her everything pero hindi pa ito ang tamang panahon, saka na kapag natapos na yung pinapagawa ko kay Anne, but i doubt na matatapos yun kasi nga nagback out siya.