Yeni kapak nasil olmus😍 Ben cok begendim siz ne dersiniz😍
Amber
Ne kadar zamandır kıyafetlerin arasında saklandığımı bilmiyordum. Bir kere kalkmayı denemiştim ama şişmiş bileğim buna kati surette karşı çıkmıştı. Ben de şansımı zorlamamış, kalkmaya çalıştığım yere gerisin geri oturup saklanamaya devam etmiştim.
"Amber?"
Kendra'nın sesini duyunca iç geçirdim. Ofisin ışığının yanmasını bekledim ama arkadaşım böyle bir şey yapmadı. Birkaç askının şıkırdadığını duydum, en sonunda benim altında oturduğum kıyafetler iki yana ayrıldı. Kendra, elinde montum ve çantamla karşımda dikiliyordu. Suratında hala oldukça üzgün bir ifade vardı.
"Tanrıya şükür seni buldum." Eşyalarımı askının üstüne atıp önümde diz çöktü. "Nasılsın?" diye sordu ardından.
Ona bakarkenki ifademi görünce surat buruşturdu.
"Çok kötüydü, değil mi?" diye sordum birkaç saniye sonra sessizliğimi bozarak.
"Senin olduğun kısım o kadar kötü değildi." Kendra'nın cevabı üzerine kalbim atmayı bıraktı. "Ben gittikten sonra bir şey mi oldu?"
Yanıma sokulup kıyafetleri tekrar kapattı. Bi kez daha dünyanın geri kalanından saklandığımızda sırtını duvara yaslayıp derin bir nefes aldı.
"Kendra?"
"Şey..."
"Her ne olduysa, lütfen doğrudan söyle."
"Kavga ettiler."
Kulaklarım uğuldamaya başlamıştı. "Ne?"
"Sen gittikten sonra... Hawk Black'in üzerine yürüdü. Dillendirmeyeceğim şeyler söyledi. En son... Nişanlın en son biraz sınırı aşmış olabilir çünkü Black çileden çıktı ve..."
"Dur," dedim lafını keserek. "Daha fazla devam etme." Max'in çileden çıkmasının ne kadar zor olduğunu biliyordum çünkü onu bir kere bile çileden çıkmış halde görmemiştim. Kolay sinirlenmezdi. Kendini asla kaybetmezdi. Eğer bu olduysa Hawk gerçekten sınırları zorlamış olmalıydı.
Bir süre sessizlik içinde oturmaya devam ettik. Bir noktada Kendra telefonunu çıkarıp birine mesaj attı. Sonra sessizlik ve karanlık geri döndü.
Bu benim terfi akşamımdı. Böyle olmamalıydı.
"Yaptığım şey için benden nefret etme ama... Black buraya geliyor."
Sonuna kadar açtığım gözlerle ona baktığımda "Bana öyle bakmayı kes," dedi. "Senin için çok endişelendi ve seni bulduğumda ona haber vermemi istedi. Hala binadaymış. Yanına gelip iyi olduğundan emin olmak istiyor."
"Sanırım bu Hawk'ın çoktan gittiği anlamına geliyor."
Kendra özür dilercesine iç geçirdi.
O sırada adım sesleri duyuldu. Arkadaşım koyu gözleriyle bana baktı. "Kalmamı ister misin?"
Kafamı iki yana salladım. "Başımın çaresine bakabilirim."
"Eğer istersen..."
"İyi olacağım," dedim. "Pazartesi görüşürüz."
Tam o sırada askıdaki kıyafetler yine kenara çekildi. Kendra Max'e gülümseyip onun uzattığı ele tutunarak kalktı ve onun arkasından sessizce "Ara beni," dedikten sonra sessiz adımlarla çıkışa yürüdü.
