Klavyenin Ucundaki Fenomen

15.BÖLÜM

Yusuf

Sabah uyandığımda mis gibi Çamlıhemşin kokusunu içime çekip gerindim.İnsan buraya doyamaz ki ya.O anda bir ses duydum.Biri şarkı mı söylüyordu?Balkonun diğer tarafına gittiğimde evin yanındaki yaylada oturan Sedayı gördüm.

Eve doğru gelirken beni fark etmişti.

"Neden öyle bakıyorsun?"

"Nasıl bakıyorum ki?"

Omuzlarını silkti.

"Bir tuhaf bakıyorsun."

O sırada elindeki kolyeyi fark etmiştim.

"O ne?"

"Aşağı gel."

Kafamı sallayıp aşağı indiğimde Seda kaya gibi bir şeyin yanındaydı.Üstünde de z ve k harfleri vardı.

"İlk aşkım.Annemle babam ölmeden önce bir haftalık tatil için buraya gelmişlerdi.O sırada da bana bu kolyeyi vermişti.Bana demişti seni bu kolyeden tanıyacağım büyüdüğümde diye.Ama sonra da bulamadım işte onu.Sadece adının baş harfini söylemişti bana."

*************************

Seda

Nenem dediği gibi meydanda ziyafet verdiriyordu.Meydanın en uzun caddesi tüm köyü alacak kadar masalarla dolmuştu.Yavaş yavaş dolmaya başlamıştı masalar.Köy evinden görebiliyordum.

"Seda."

Arkama baktığımda Muratı gördüm.Elinde kolyem vardı.

"Yusuf anlattı.Ben derim ki onun yanında olduğunu hissetmen için bence bunu tak."

Gülümseyip saçlarımı yan tarafa attım.Murat kolyeyi taktığında Koray içeri girmişti.

"Laz kızı.Meydana inme vakti geldi."

Kafamı sallayıp koluna girdim.

****

Meydana indiğimizde tüm gözler benim ve Korayın üstündeydi.Bazı kadınlar bana bakarak fısıldaşıyor,bazılarıysa alıcı gözüyle bakıyordu.Koray sandalyemi çektiğinde fısıltılar daha da çoğalmıştı.Koray da karşıma oturunca diğerleri de etrafımıza oturmuşlardı.

Yemekler yendiğinde Macide teyze bana döndü.

"Zehra.Büyümüşsün güzelleşmişsin maşallah.Seni bizim İdrise istemeye geleceğiz."

Korayın içtiği su boğazında kalınca Murat sırtına vurdu.Macide teyzeye döndüm.

"Macide teyze.Ben buraya kalıcı olarak gelmedim.Nenemi ziyarete ve tatile geldim.Hem benim sevdiğim var."

Nenem iyi ki burada değildi.Yoksa bunları söylediğim içi beni sıkıştırıp dururdu.

"Kızım en iyisi buradan biriye evlenmen.Annen ve baban da burada.Onların mezarlarına gidersin.Kesinlikle buradan biriyle evleneceksin."

Sinirle diğer kadına döndüm.

"Sen kimsin de benim hayatıma ve evleneceğim kişiye karışma hakkını kendinde bulabiliyorsun?Annem ve babam öldüğünde daha yedi yaşındaydım ben.Kardeşim gözümün önünde can verdi benim.Bir süre tedavi gördüm.O sıralar yanımda hiç kimse yoktu benim.Kuzenlerim ve arkadaşlarım hariç kimse destek çıkmadı bana.Şimdi gelip benim hayatıma karışma hakkını kendine veremezsin." deyip hızlıca ayağa kalktım ve eve giden merdivenleri çıktım.Koray da peşimden geliyordu.Sabah çıktığım yere çıkmıştım.Bağırarak ağlamaya başladığımda beni kendine çekti.

"Çok iyi cevap verdin onlara.Seninle gurur duydum.Tam bir laz kızısın."

Gülümsedim.Bakışlarım ona döndüğünde biraz sakinleşmiştim.Onun da bakışları kolyeme kaymıştı.Kolyemi gördüğünde gözlerinden bir şaşkınlık dalgası geçmişti.

"Ne oldu?Neden öyle baktın?"

"H-hiç.H-hadi aşağı inelim."

***************

Akşam olduğunda köy meydanında çocukluk arkadaşım Fadime'nin düğünü vardı.Hepimiz eğlenip oynarken Meriç sahneye çıktı.

"Burada gerçek bir laz kızı olduğundan şüphelendiğim biri var." diyerek bana bakmıştı.

"Allah allah.Neden şüpheleniyormuşsunuz Meriç bey?"

"Horon olabilir mesela.Gerçek bir laz kızı horon tepmeyi bilir.Ama sen hiç bize horon tepmedin."

"Evet evet.Hadi horon tepin." deyip masadaki fantayı kafasına dikti Murat.Berfin karnına bir tane geçirdiğinde Muratın fantası boğazında kalmıştı.Meriçe döndüm.

"Peki tamam.Ama Fadime ve arkadaşları da benimle oynayacak."

"Tamam."

Fadime ve arkadaşlarıyla yerimizi almıştık.(KIRMIZILI KIZIMIZ SEDA OLUR :D)  

Horon bittiğinde bizimkilere döndüm.

"Ben eve gidip geliyorum."

Koray kafasını salladığında eve koştum.Acayip tuvaletim gelmişti.

Tuvalette işimi hallettiğimde tam çıkacakken elektrikler kesilmişti.Umursamadım.Bizim köy tarafında elektrik kesintileri çok sık olurdu.Eve bir koku geldiğinde burnum yandı.O sırada da gözlerim karardı.Gerisi karanlık.