Klavyenin Ucundaki Fenomen

23.BÖLÜM

Seda

Saate baktığımda 23:59 olduğunu görmüştüm.Yeni yıla giriyorduk.Radyodaki sesi duyduğumda içimde bir yumru oluşmuştu.

"Evet sayın dinleyiciler yeni yıla girmemize 15 saniyeden az bir süre kaldı."

Gözlerimi kapattığımda radyodaki adam 10'dan geri saymaya başlamıştı.Sıfır dediğinde her yerde havai fişekler patlamaya başlamıştı.Olcay'ın sesiyle iğrenme dürtüm daha da çoğalmıştı.

"Bizli nice senelere laz kızım."

Aklım hala Koray'daydı.Olcay'a döndüm.

"Biz diye bir şey asla olmayacak boşuna ümitlenme."

Olcay dudağını çocuk gibi büzdüğünde kusma isteğim gelmişti.

"O zaman iyi uykular."

"Ne?"

Yüzüme bastırdığı şeyle bayılmam bir olmuştu.

Ertesi gün

Koray 

Yusuf yanıma geldiğinde telaşlıydı.

"Koray kalk çok fena bir şey oldu."

Ona bakmıştım.

"Anneme mi bir şey oldu?"

"Hayır çok fena ya."

"Babama mı bir şey oldu?"

"Evleniyor."

"Babam mı?"

"Hayır Seda.Evleniyor."

Telaşlandığı şeye bak ya.

"İyi mutluluklar dilediğimi söylersin." deyip tekrar yerime oturdum.Yusuf da tam karşıma oturmuştu.

"Sevdiğin kız için savaşmaktan vaz mı geçeceksin?Pes mi edeceksin?Ya onu kurtarmanı bekliyorsa?Ya sana yalan söylediyse?Ya onu tehdit ettilerse?Sen şimdi bu kızın hayatı boyunca mutsuz olmasına seyirci mi kalacaksın?"

"Umrumda bile değil." deyip elimdeki yarım kolyeyle oynamaya başladım.Yusufun bakışları direk kolyeye gitti.

"Bir dakika.O kolyeyi versene bir bana."

Ben ona şaşkınca bakarken kolyeyi alıp ayağa kalktı.İncelediğinde gözleri fal taşı gibi açılmıştı.

"Oha.Hass-"

"Ne oldu?" deyip ayağa kalktığımda bana döndü.

"Sen bu kolyenin yarısını bir kıza vermiştin değil mi?"

"Evet de...Sen nereden-"

"Bu kolyenin yarısı Seda'da.Köyde göstermişti bana." 

"Ama ben onu Zehra diye bir kıza-"

Hatırladığım şeyle koşmam bir olmuştu.

*********

Herkese haber verip düğünün yapılacağı yere gelmiştik.Yoldayken Burhan'ı aramıştı Yusuf.Sesini de hoparlöre vermişti.

"Burhan düğünde misin?"

"Evet."

"Düğünü durdurman lazım."

"Yusuf ben nasıl durdurayım?Eski Türk filmi mi bu?"

"Bak ne olur bir şeyler yap yoldayız biz.Hadi."

Seda

Dayımın tehditleri ve Olcay baskısı yüzünden evlenmek zorunda kalıyordum.Neymiş efendim beni kaçırdığı için onunla evlenmek zorundaymışım.Dayım olmasa varya tekımeyi uygun bir yerlerine basardım da...

"Seda.Memur geldi."

Halama üzgün gözlerle baktığımda gelip önümde diz çöktü.

"Güzel kızım.Dayının inadını biliyorsun.Daha fazla sinirlendirme."

"Ben Koray'ı seviyorum.Onu sevmiyorum." dediğimde gözümden  bir damla düşmüştü.Halam makyajıma dikkat ederek gözümü silmişti.

"Biliyorum.Belki bakarsın Koray seni kurtarmaya gelir." deyip saçımı okşamıştı.

"Gerçekten gelir mi?" diye hevesle sorduğumda halam gülümsedi.

"Eğer sana inanmamışsa ve haberi varsa mutlaka gelir inan bana."

Kafamı salladığımda halamla aşağı inmiştik.Masaya geçtiğimde direk memur soruyu sormuştu.

"Sayın Olcay Demirbilek.Seda Kılıç'ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

Olcay Burhan'ın sesi geldiğinde oraya döndü.

"Anne.Hani senin altınların vardı ya onlar artık yok.Semih kanka.Senin motor vardı ya o artık yok.Anane hani senin bilezikler vardı ya onlar artık yok.Baba hani senin emekli maaşın vardı ya bankada birikmiş.O artık yok."

Eniştem Burhan'ı dövmeye başladığında herkes onları durdurmaya çalışıyordu.

Koray

Biz ekiple beraber içeri girmeye çalıştığımızda güvenlikler bizi durdurmuştu.

"Ne demek giremezsiniz ya?Benim kankim evleniyor orada sen beni içeri sokmuyor musun?Deşerim seni." dediğinde Elifsu,Yusuf ona döndü.

"Atom karınca sakin ol.O iş bizde." deyip göz kırptığında Elifsu ona öyle bir bakış atmıştı ki ben bile korkmuştum.Yusuf konuşmaya başladığında herkes ona döndü.

"O zaman şöyle bir şey yapıyoruz.Hep beraber giriyoruz." dediğinde hepimiz güvenliklerin üstüne gitmiştik.Güvenlikler tutmaya çalışırken ben,Yusuf,Murat ve Berfin içeri girmiştik.Sesler geliyordu.

"Evet." diye bağırdığında Olcay tüm salon alkışlamıştı.

"Sayın Seda Kılıç.Olcay Demirbilek ile evlenmeyi kabul ediyor musunuz?"

Seda cevap vermediğinde direk içeri daldım.Bizimkiler de peşimden gelmişlerdi.

"Seda."

Seda'nın bakışları bana döndüğünde gülümsemişti.Herkesin bakışları bizdeydi.Bende gülümsediğimde bir silah sesi gelmişti.İki saniye sonra aynı ses geldiğinde yere düşmüştüm.

"Koray."

Seda düşmeden önce gelip beni tuttuğunda gözlerim kendiliğinden kapanmıştı.

***