VAN JACOB LEE
Alam kong nawiwirduhan na talaga si Van saking mga sinabi, masyado ko na yatang pinalalim yung topic namin dahil sa ulan. Hindi naman kami masyadong nagkakausap, mag usap man kami ay pormal at tungkol lamang sa pag aaral at subjects namin hindi ko rin masabing close kami dahil sobrang bihira lang ng aming pag uusap.
Ito na nga yata ang pinakamahaba namin usapan, dahil narin siguro sa wala pa si Liam at wala pa rin ang iba kong kaklase kaya wala syang choice kundi ang kausapin ako.
Matangkad, chinito, maputi, may mapupula at halos hugis pusong labi, mga matang akala mo'y laging fiesta dahil sa laging nakatawa, at masiyahing awrang palaging nakapaligid sa buong pag katao nya. Magulong buhok na mas nakapag palakas ng appeal nya para sa mga napakaraming babae na naghahangad sa kahit konting atensyon na ibibigay nya. Hindi nila kilala ang tunay na ugali na Van kaya siguro ganon na lamang ang pag hanga nila sa isang yon' Marami na syang mga kaibigan kahit sa ibang section at ibang year level dahil sa hindi maitatangging mabuti syang makisama sa iba, hindi ko rin maipagkakaila... isa nga sya sinasabing " boy next door " daw. Nakapag tataka lang rin kung bakit sya lumipat dito sa WEST STONE UNIVERSITY dahil hindi naman masyadong sikat at halos malaki ang kaibahan ng school namin sa nauna nyang school dahil iyon daw ay INTERNATIONAL SCHOOL. Para sa akin ang tulad nya ay gaya rin ng ibang lalaking mahilig sa biro at nadadaan sa yaman at itsura ang lahat lalo na ang mga kababaihang humahanga at nagkakandarapa sa kanila. Well, iba ako sa mga babaeng iyon... Siguro ay dahil narin sa nakakaloko niyang tingin at mapag birong pag ngisi sa bawat taong kaharap at nakakasama nya kaya mahirap sabihin kung kailan sya seryoso o nagbibiro.
'Ang aking sariling karanasan rin ang dahilan kaya nahihirapan akong magtiwala sa mga lalaking kagaya nya...'
Isa sya sa mga transferee dito sa WSU, ang alam ko'y isa syang anak mayaman at kilala rin ang kanyang buong pamilya sa buong kabayanan. Madalas nyang kasama sila Liam Jay Ferrer ang kakambal ni Liane at ang isa pang nilang kaibigan sa ibang section, di ko kilala ang isang yon. Marahil ay minsan lang nila itong nakakasama.
'Hayy... tama na ang pag iisip sa Van na iyon, kailan pa ba ako nag kainteres sa ibang tao?'
dahil sa nangyari kanina na ay tila ba madalas kong nahuhuli sa gilid ng aking mga mata ang madalas na pagsulyap sa akin ni Van, kahit hindi ako lumingon sa gilid ng upuan ko ay talagang kapansinpansin ang pag titig nya. Siguro ay gusto lang nyang malaman kung bakit ang lalim ng hugot ko sa ulan. 'Well, kahit itanong mo sakin ay di ko sasagutin...' isang beses akong sumulyap sa kanya at naabutang nakangisi at nakakaloko nyang tingin sa akin'yabang!' bulong ko pa sa aking isipan at hindi na muling tumingin sa aking gilid.
"Yes! Wooaahoo! Yes! Finally. End of this fucking class!" Liam as if his all suffering in this boring hours is done.
"Hey kuya, shut up your mouth. Your cursing! nakatayong si Liane na pinagsasabihan ang kuya nyang papalabas na ng room, na sumusunod sa nauunang si Van.
"Yeah, Yeah whatever Sis! I'm Goin' nagmamadaling lumabas para makahabol sa kaibigan.
"How stubborn! His dead" Liane na sobrang problemado sa nakatatandang kapatid. Nang bigla syang bumaling sa akin, habang ako ay nag aayos ng gamit na ilalagay sa bag.
BINABASA MO ANG
When it Rains
Teen Fiction"The way I see it, If you want the rainbow, you gotta put up with the rain" -DOLLY PARTON Some people enjoys the rain, some just gets wet. But for me a rain is just like a feeling when every time you said it's done. Three years ago...
