Chapter 9: Don't want

320 11 0
                                    

Don't want

ALLISHA GWEN AREVALO

Tatlong araw na ang lumipas mag mula ang pag hahanda namin sa Theater Play, dahil sa kapos ang araw ng practice at nagkataong may pasok pa sa mga araw na iyon ay talagang pahirapan kaming pagkasyahin ang dalawang oras na pagpapractice. Napag pasyahan narin naming dito sa School Gymnasium nalang magreherse, dahil kung kila Van ay kulang ang dalawang oras na lamang ang byahe kesa practice.

Ngayong araw na ang pagpeperform namin kay Ma'am Garcia. Habang wala pa ang Prof. Ay napiling magpractice muna sa nalalabing oras.

"Hey Allen, did you received ate Coleen's email?" pabulong na tanong sa akin ni Liane. Hindi namin muling nakasama si Jash ng ilang araw, dahil ang grupo daw nila ay nagkaroon ng mga problema dahil sa kanilang leader na hindi nakakasipot sa practice nila, kaya ngayon ay halos hindi magkanda ugaga itong si Jash maging ang kanyang mga kamembers sa pagpapractice. Hindi na namin siya naabutan kanina sa room pati narin ang mga members ng kanilang group. Nakatanggap naman kami ng text galing sa kanya na nag sasabing nasa kabilang building sila nagpapractice at miss na niya kami.

Samantala, abala ang ibang naming kagrupo sa pag sasaulo at pag tingin sa mga props na gagamitin namin mamaya. Habang eto kami ni Liane at nag bubulungan.

Mabilis akong napailing at napakunot ang nuo sa kanyang sinabi. 'Nag email sa kanya si Ate Coleen? Bakit hindi ako nakatanggap ng mensahe galing sa kanya?'

'May problema kaya siya? Uuwi na siya?'

"Hmmm. I smell something so fishy... I think Ate Coleen has a purpose on this, maybe a big big surprice? The great question here is "WHY WOULD ATE COLEEN MEAN NOT TO GIVE YOU NOTICE ON HERE ARRIVAL?"

"It would be really weird if she forgot to send you a single email, regarding on her visit here" tila may pag dududang pag iisip pa ni Liane na parang kausap niya ang kanyang sarili, maging ako ay sobrang nalilito sa mga sinabi niya. Talagang wala akong natanggap na mensahe o tawag manlang galing kay Ate.

Si Ate Coleen Arevalo ay ang aking nakatatandang kapatid, she was now 24 years old. Obviously 5 years older than me. Many people and relatives says that I am really the younger version of her except the fact that she is way taller, more mature, witty, and more elegant than me. She has this positive aura that makes you feel intimidated by her presence. Also having a great confidence and not so good attitude. She was Graduated here at West Stone University with Flying colors as Summa Cum Laude in BS in Architecture, so yeah she's really excellent in calculus, algebra, trigonometry and so whatever related in that effin' numbers... which I never ever wish to like in my 19 years of existence.

Talagang kilala siya dito sa University, kaya naman nakakainis na ang pagkukumpara, sa amin ng mga Prof. They always see my sister as my greatest rival, which is really far from reality. Kaya naman hindi na ako magtataka kung bakit mataas rin ang expectation ng mga Prof. sa akin.

Ate Coleen, was the one who raised me since I was 5 years old, when mama and papa left us because of a plane crushed, from their business trip in Cebu. me and Ate was left in my Tita Margarette's house that time.

When it RainsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon