Dark Prince met A soon to be Nun (On-going)

Chapter 27

Chapter 27

Samantha's POV

"Chris, please?" pumayag ka na, pareho lang tayong mahihirapan kapag pinilit pa naten ito. Hindi ko na mapigilan tong nararamdaman ko, pakiramdam ko sa bawat araw mas lalong lumalalim yung nararamdaman ko sakanya. Baka sa tuluyang paglalim non ay makalimutan ko ng gusto kong maging madre.

Ang pang-walo sa list ko ay makapagtapos ng High School, ang pang-siyam ay Pumunta sa Kumbento, at ang pang- sampu ay Harapin ang Diyos. Paano ko magagawa ang mga bagay na yan kung ngayon pa lang sobra-sobra na yung nararamdamam ko para kay Chris?

"Ayoko talaga Samantha Hanika Garcia," pinilit niya ngumiti kahit alam kong sobra na rin siyang nasasaktan. "Tara na umuwi na tayo?"

Hinawakan nya yung kamay ko, pero pinipilit ko yung tanggalin, "Chris, dumating na ang Daddy ko, siya na ang makakasama ko sa bahay kasama ng Step-Mom at isa kong Step-Baby sister."

Please, ayokong maluha, ayoko, Chris pumayag ka na.. Please..

"What happened to your Mom?" medyo garalgal nyang sabi, di pa alam ni Chris yung nangyare kay Mommy.

I smiled, "Nasa heaven na si Mommy kasama si Nard," please, I don't want to cry, ayokong umiyak. Tama na yung mga niluha ko, ayoko na please lang.

"You didn't even tell me?!" medyo tumaas ang boses niya.

"Alam ko naman masa-"

"That's not the point!" napahawak siya sa sentido nya.

Bakit ba siya nagagalit?

"Bakit?"

Chris's POV

"Sammy, bakit di mo sinabi?" namatay na pala si Tita, tsk.

"Dahil--"

"Alam mo bang nag-usap kami ng Mommy mo?"

"What? Kailan?"

"Nung bago nawala yung yaya mo."

"B-But? Bakit ako hindi nya ko nagawang puntahan? Huhuhu."

"Hindi ko alam Sammy, pero she loves you so much, alam mo bang gagawin nya talaga lahat para mabuo ang pamilya nyo, she said that she can't just sit there, and do nothing, that's the exact words na sinabi niya."

"Huhuhu, buti ka pa nakita mo si Mommy,"

"Sam, and I guess you have to know the truth,"

Tila nagtataka ang ekspresyon ng mukha niya, "W-what t-truth?"

I need to tell her the truth, baka pag tumagal pa ito ay mas lalo siyang masaktan, huminga ako ng malalim bago ko sabihin sakanya.

I sighed, "You're adopted."

Natulala siya ng mahabang oras, na parang di makapaniwala. Pero unti-unting namumuo ang luha sa gilid ng mga mata niya.

"It can't be!" sabay takbo niya, pero tumama lang siya sa isang taong papasok sa bahay nila Tita Augusta, agad ko siyang hinabol, hinawakan ko ang magkabila nyang kamay, "Hindi nagkakamali ka Chris!, anak ako ng Mommy at Daddy ko!"

Hinahampas nya ang dibdib ko, "Sam, it's the truth!" masakit man ulitin pero kailangan niya kasing malaman ang katotohanan.

"Sana, s-sana di mo na lang sinabi, para hindi ako masasaktan ng ganito!"

"Pero kailangan mo malaman ang katotohanan Samantha!"

"Sino? S-sino ang totoo kong magulang?" mahina na ang paghikbi nya, tila hindi parin siya makapaniwala sa mga nalaman niya, pero may dapat pa siyang malaman tungkol sa mga tunay nyang magulang.