Besotted (GL) [HSS #2, Completed]

Chapter 6

"Hallo."

Lucy stares at me so I keep my wide smile. Hindi ko nga lang mabasa yung expression niya, ang poker face, eh.

"Look," Kinuha ko yung Tupperware sa bag ko na naglalaman ng homemade graham balls. "Ginawan kita!"

Natigilan siya. "Para sa'kin?"

Ngiting-ngiti naman akong tumango. "Oo!" I beam. Inabot ko ang kamay niya at hinila siya sa kung saan. Kung saan kami pupunta, hindi ko rin alam. Basta gusto ko ro'n sa lugar na masosolo ko siya. "Halika!"

"Teka lang—"

"Akong bahala sa'yo."

Tuluyan na siyang nagpahila sa'kin. Feeling ko napilitan lang siya but whatever. At least makakasama ko siya. Hindi naman siya magsisisi, eh. Ang saya ko kayang kasama!

Nakarating kami sa butterfly garden. Hindi naman 'to gaanong tinatambayan ng mga estudyante. Kami lang ang nandito ngayon, so lucky of us.

Tahimik lang sa lugar. Maraming halaman at bulaklak na nagkalat. Yung iba alam ko yung name pero yung majority hindi. Wala akong alam sa bulaklak. Kahit nga yung mga paru-paro na nandito hindi ko rin alam ang tawag. Basta magaganda sila, as in!

Lumingun-lingon siya. Napangiti na lang ako dahil ang cute niyang tingnan habang naaaliw sa mga butterflies na nandito. "You like them?"

She nods her head and for the first time of the week, she smiles at me. "I love them."

Natigilan ako sa nakita ko. Ang ganda niya ngumiti. May pakiramdam ako na hindi na matatanggal sa memory ko yung ngiting 'yon. Her smile today is definitely the most beautiful.

Mental note, Lucy adores butterfly. East Hansen, plus point!

"Halika." Iginiya ko siya malapit sa bilog na table. Ako pa mismo ang nagpaupo sa kanya kasi para ba siyang nahi-hypnotize kakasunod ng tingin niya sa mga nagliliparang mga paru-paro.

"May ganito pala rito." sabi niya sa akin, "Ang ganda..."

Tumango ako habang inihahanda ko yung mga pagkain. Mabuti na lang nahila ko si Lucy bago pa siya makabili. Nagpaluto kasi ako kay Ate North. Next time magp-practice na akong magluto para sa susunod, gawa ko na ang makakain niya.

"Wala akong alam sa mga names ng butterfly but I like them, too." I tell her, "Tapos ang cute nilang lumipad."

"Ako rin." Ngumiti ulit siya. Pasimple akong napahawak sa tiyan kong biglang nagrambol. Parang may nalunok yata akong butterfly nang hindi ko alam. "Salamat kasi dinala mo ako rito."

"Edi...pwede na tayo maging friends?" Optimistic na tanong ko. I flash my sweetest smile.

Sana pumayag siya. Sana pumayag siya!

"Makulit ka." Nawala ang ngiti sa mukha niya. "Ayoko ng makulit."

"Eh!" Ngumuso ako. "Hindi naman ako makulit, ah?" Tinaasan niya ako ng kilay sa tanong ko. I clear my throat and wear a serious expression. "Fine, makulit ako. Pero bakit ayaw mo akong maging kaibigan? 'Yon lang naman ang hinihingi ko."

"'Yon lang?" she asks sarcastically, "Alam mo ba kung anong requirement ng friendship na hinihingi mo?"

Kumunot ang noo ko. Requirement? May requirement ang pakikipagkaibigan?

"Tiwala." Maikling sagot niya sa akin kahit hindi pa ako nagtatanong. Umiling siya. "Wala akong tiwala sa'yo, East."

Ni hindi na niya ako hinayaan man lang magsalita. Agad-agad siyang umalis samantalang ako, nagdadalawang-isip na kung susundan ko pa ba siya o huwag na.