Irresistible (Fan Fiction - One Direction)

03. Νέες γνωριμίες (Ελισάβετ)

Elisavet's POV

Χθες το βράδυ βγήκαμε για φαγητό με τον μπαμπά μου και τα κορίτσια για να μιλήσουμε μιας και είχαμε καιρό να ιδωθούμε. Σήμερα ξύπνησα στις 8.30 και δεν έχω και πολύ όρεξη. Ετοιμάστηκα, έφαγα πρωινό μαζί με τα κορίτσια και φύγαμε για το σχολείο. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και μαζί με τις χαζομάρες της Αναστασίας μου έφτιαξαν λίγο το κέφι.

Οι ώρες περνούσαν γρήγορα. Τα περισσότερα παιδιά λίπανε από το μάθημα λόγω του ποδοσφαιρικού αγώνα ή για την οργάνωση της γιορτής. Εγώ πάλι δεν είχα όρεξη να βοηθήσω και έμεινα στο μάθημα. Μόλις σχολάσαμε είχα όρεξη για Nando's (το αγαπημένο μου)

Ε: Λοιπόν θα έρθει καμία σας για Nando's Είπα στα κορίτσια την ώρα που φεύγαμε.

Αν: Εγώ πρέπει να πάω να βοηθήσω στη διακόσμηση με τη Μαρία...

Μ: Ναι και μετά εγώ έχω και πρόβα στη χορωδία για τη γιορτή.

Αγ: Sorry αγαπούλα μου αλλά έχω πρόβα με τον Zayn!!!

Ε: Καλά...

Πήγα στο γήπεδο του σχολείου για να ζητήσω λεφτά από τον μπαμπά (είναι ο προπονητής άρα θα είναι εκεί). Μόλις έφτασα τον είδα να μιλάει με έναν ξανθό νεαρό από την ομάδα.

Ε: Μπαμπά θα μου δώσεις λεφτά να πάω στα Nando's να φάω;

Μ(παμπάς): Εντάξει αλλά μόνη σου θα πας;

Ε: Ναι, πειράζει;

Μ: Ε, τώρα σε καινούρια πόλη μόνη, γιατί δεν πας με τα κορίτσια;

Ε: Έχουν δουλείες.

??: Μπορώ να τη συνοδεύσω εγώ! Είπε ο ξανθός νεαρός που πριν από λίγο μιλούσε με τον μπαμπά.

Μ: Ωραία θα πας με τον Niall! Τη πάτησα...

Ε: Καλά...

Ν(iall): Πάω να αλλάξω και έρχομαι σε 5'.

Ε: Οκ, θα περιμένω εδώ...

[Στο δρόμο για τα Nando's]

Ο Niall είναι πολύ καλό παιδί και ωραίος μπορώ να πω! Καθώς προχωράμε μία παρέα παιδιών τον σχολιάζουν και αμέσως τον ρωτάω:

Ε: Γιατί σε κοροϊδεύουν αυτοί εκεί πέρα;

Ν: Πού τους άκουσες από τόσο μακριά;

Ε: Εμμ... Τους άκουσα! Τι θες τώρα;

Ν: Καλά ηρέμησε!

Ν: Φτάσαμε!

Ε: Ωραία και έχω μια πείνα!!! Εσένα σου αρέσουν τα Nando's;

Ν: Τρελαίνομαι!

Ε: Τέλεια πάμε!!!

Καθόμασταν και μιλούσαμε πολλές ώρες για διάφορα θέματα. Είναι πολύ αστείος. Ξαφνικά με πήρε τηλέφωνο η Αναστασία και είπε να γυρίσω σπίτι μιας και η ώρα ήταν ήδη 5.30 το απόγευμα και ήθελαν να πάμε για ψώνια. Πληρώσαμε και βγήκαμε από το μαγαζί με τον Niall. Η αλήθεια είναι ότι μου έφτιαξε το κέφι και ήθελα να μείνω κι άλλο μαζί του. Καθώς γυρνούσαμε η φωνή του με έβγαλε από τις σκέψεις μου:

Ν: Λοιπόν βάζουμε κόντρα ποιος θα φτάσει πρώτος στη γωνία από το παρκάκι λίγο πιο κάτω; Είπε γεμάτος χαρά.

Ε: Θα χάσεις...!

Ν: Αυτό θα το δούμε! Με το τρία οκ;

Ε: Εντάξει, αλλά μη κλαις μετά!

Ν: Χαχα! 1... 2...... 3!

Αρχίσαμε να τρέχουμε. Στη αρχή τον άφησα να με περάσει μπροστά. Είχαμε απόσταση περίπου δέκα μέτρα. Τότε ανέβασα ταχύτητα και τον προσπέρασα κατά πολύ! Έφτασα στο τερματισμό και τον περίμενα για λίγο μέχρι να τερματίσει και αυτός.

Ε: Στο είπα ότι θα χάσεις! Είπα με ειρωνικό τόνο στη φωνή μου καθώς σηκώθηκα από το πεζοδρόμιο μόλις έφτασε.

Ν: Δεν ήξερα ότι είσαι τόσο γρήγορη...! Είπε καθώς με πλησίασε σε απόσταση ενός βήματος και μείναμε έτσι για μερικά δευτερόλεπτα.

Ε: Είναι πολλά αυτά πού δεν ξέρεις για μένα... Πρέπει να πηγαίνω, με περιμένουν τα κορίτσια! Είπα και απομακρύνθηκα λίγο.

Συνεχίσαμε τον δρόμο μας λίγο ακόμα μαζί χωρίς να μιλάμε και μετά οι δρόμοι μας χώρισαν. Μόλις έφτασα σπίτι τα κορίτσια άρχισαν την ανάκριση. Τους είπα όλα όσα έγιναν και μετά πήγαμε για ψώνια. Θέλαμε να πάρουμε φορέματα για τη σχολική γιορτή και μερικά πράγματα για τη διακόσμηση.

(κοριτσια μου ελπιζω να σας αρεσε αφηστε σχολια.....επισης...για σκεφτειτε λιγο πως η Ελισαβετ ακουσε τι ελεγαν τα αγορια για τον Νιαλλ απο τοσο μεγαλη αποσταση κ πως καταφερε να τον προσπερασει και να τον περιμενει κι ολας στον τερματισμο??? για σκεφτειτε ;))