Irresistible (Fan Fiction - One Direction)

14. Back Home...

Elisavet's POV

[2 μέρες πριν τα γενέθλια μου]

Χθες το βράδυ κανονίσαμε με τα κορίτσια τις λεπτομέρειες για το πάρτι μου, μας έμεινε μόνο να καλέσουμε τα παιδιά. Είχα πρόθεση να κοιμηθώ μέχρι τις 12 και μετά να ενημερώσουμε τα παιδιά. Αλλά δυστυχώς εκεί που έβλεπα το καλύτερο όνειρο με τον Niall άκουσα τις φωνές της Αγλαΐας. Μάλωνε με κάποιον από το τηλέφωνο αποφάσισα να το αγνοήσω και να συνεχίσω μόνη μου το όνειρο αλλά μετά άκουσα και την Μαρία με την Αναστασία να φωνάζουν ειδικά η Αναστασία με ξεκούφανε έτσι κατάλαβα ότι κάτι ΚΑΚΟ συνέβαινε και σηκώθηκα. Έφτασα στο σαλόνι και:

Αγ: Δεν υπάρχει περίπτωση...

Μ: Ναι, εμείς σας το είπαμε και μας αφήσατε!

Αν: Έχουν δίκιο τα κορίτσια εγώ δεν έρχομαι!

Μαμάδες κοριτσιών: Δεν έρχεστε καλά θα έρθουμε εμείς (Πήρα την κατάσταση στα χέρια μου γιατί δεν καταλάβαινα τίποτα)

Ε: Εεε... ΣΤΟΠ... (πήρα το τηλέφωνο) Λοιπόν ναι οκ θα θα κάνουν ότι πείτε άντε γεία (έκλεισα το τηλέφωνο για να μου εξηγήσουν)

Kαι πριν το καταλάβω μου έριξαν 3 μούτζες και η Αναστασία με έριξε κάτω!!!

Ε: Τι έγινε και με ξυπνήσατε???

Αγ: Αυτό σε πείραξε όχι η μ*****α που έκανες!!!

Ε: τι έκανα?

Μ: Στο τηλέφωνο μας είπαν να γυρίσουμε Λάρισα!!!

Ε: ΤΙ????

Μ: Ναι! κάτι με τα μάγια έγινε οπότε αναγκαστικά θα γυρίσουμε να δούμε τι έγινε με τον Χρίστο (Χρίστος = διαχειριστής των δινάμεων μας)

Ε: ΤΙ????

Αγ: Κατάλαβες τώρα... Πάμε να φτιάξουμε τις βαλίτσες έχουν κλείσει ήδη εισιτήρια!!!

Μ: ΟΚ και να χαιρετήσουμε τα αγόρια!

Αν: Εγώ δεν μπορώ,θα σας περιμένω στο αεροδρόμιο!

Ε: Καλά δεν πας καλά εσύ Μαρία εδώ φεύγετε και εσύ τα αγόρια! By the way, πάω να τους παρω εγώ εσείς ετοιμαστείτε! (ανέβηκα κλαίγοντας στο δωμάτιο)

Παίρνω τον Niall:

Ε: (κλαίγοντας) Niall, πάρε τα αγόρια και ελάτε γρήγορα σπίτι μας!

Ν: τι έγινε γιατί κλαις???

Ε: Θα σας πουν από κοντά ελάτε!

Ν: τι θα...? ερχόμαστε!!!

Μέσα σε μερικά λεπτά χτύπησε το κουδούνι. Ήμουν κλειδωμένη στο δωμάτιό μου, είχα ήδη αποχαιρετήσει τα κορίτσια. (Εγώ θα έμενα Λονδίνο επειδή ήταν ο μπαμπάς μου). Η Αναστασία είχε φύγει για το αεροδρόμιο γιατί δεν μπορεί τους αποχαιρετισμούς! Η Μαρία άνοιξε: