Irresistible (Fan Fiction - One Direction)

07. Σχολικός Χορός Μέρος δεύτερο!

Maria's POV

Αφού η Αγλαΐα ξανά ξεκίνησε τον χρόνο και διέγραψε τις μνήμες από όλους συνεχίσαμε την "συναυλία". Μόλις τελειώσαμε κατεβήκαμε από τη σκηνή και πήγαμε να κάτσουμε στο τραπέζι μας. Όλα τα παιδιά είπαν πως ήμασταν υπέροχοι. Η Αγλαΐα μας κοιτούσα με το δολοφονικό ύφος "Θα τα πούμε σπίτι". Άρχισε να παίζει ένα αργό κομμάτι.

L: Έλα, πάμε να χορέψουμε!(Μου είπε ο Liam καθώς με τράβηξε από το χέρι)

Μ: Εεε, εντάξει!

L: Είσαι πολύ όμορφη σήμερα!

Μ: Ευχαριστώ! Αλλά και ΄συ δε πας πίσω! (Είπα και μου χαμογέλασε.)

Aglaia's POV

Καθόμασταν όλοι στο τραπέζι εκτός από τον Liam και τη Μαρία που χόρευαν. Ταιριάζουν αυτοί οι δυο. Δίπλα μου καθόταν ο Zayn και από την άλλη η Ελισάβετ.

Ζ: Θες να πάμε μια βόλτα? (Μου είπε στο αυτί)

Α: Μμμ... Γιατί όχι! (είπα κάπως πονηρά χωρίς να τον κοιτάξω)

Ενημέρωσα την Ελισάβετ για να μη μας ψάχνουν και βγήκαμε έξω. Είχε αρκετό κρύο αλλά ευτυχώς φορούσα το μαύρο δερμάτινο μου. Για λίγη ώρα δεν μιλούσαμε μέχρι που έσπασε τη σιωπή:

Ζ: Απόψε είσαι απλά υπέροχη!

Α: Χαχα Ευχαριστώ! Λοιπόν που πάμε?

Ζ: Θα δείς!

Μετά από λίγα λεπτά φτάσαμε σε μία παραλία. Ήταν υπέροχη. Το κυμά έσκαγε απαλά και το φεγγάρι φώτιζε το όλο σκηνικό από ψηλά.

Α: Wow!

Z: Χαίρομαι που σου αρέσει!

Έβγαλα της μαύρες γόβες μου και αρχίσαμε να περπατάμε στην άμμο.

Ζ: Το Αγλαΐα δεν φαίνεται να είναι αγγλικό όνομα...

Α: Ναι γιατί δεν είναι. Μετακομίσαμε φέτος με τα κορίτσια από Ελλάδα. Εκεί γεννηθήκαμε!

Ζ: Και για ποιο λόγο ήρθατε Αγγλία?

Α: Εδώ μένει ο μπαμπάς της Ελισάβετ, ο προπονητής σας στο ποδόσφαιρο, και αποφασίσαμε να έρθουμε για να τελειώσουμε τις σπουδές μας.

Ζ: Και δεν είχαν αντίρρηση οι γονείς σας?

Α: Στην αρχή ναι αλλά τους έπεισα εγώ και να ΄μαστε!

Ζ: Ωραία! Θέλω να πάω κάποτε Ελλάδα...

Α: Θα σε φιλοξενήσω εγώ!

Ζ: Εντάξει λοιπόν!

Α: Δε γυρνάμε? Έχω όρεξη για ατελείωτο χορό! (Ειπα με ένα πονιρό ύφος)