Mr. President and Me (Completed)

MPAM:30

**30**

"You're crying" mas lalo akong napaiyak ng marinig ko ang boses nya.... DI ako nagkamali ng taong tinawagan.... Dumating sya ......The only perSon who can understand my pain..

"Zen"

"shhhhh just cry Im just here dont worry sasamahan kita...."

"mali ba ako.....??? mali bang nagmahal ako???? mali bang pinili ko ang kaibigan ko....?? mali bang tinulungan ko sila... Mali ba ang taong pinili kong mahalin???? mali bang naging tanga ako para punan ang pagkukulang ng iba??"

"walang mali sa ginawa mo.... Hindi ka nagkamali...Sila...Sila ang nagkamali dahil di nila pinahalagahan kung ano ang mga ginawa mo para sa kanila.... "

"Ayoko na zen....Suko na ko.... AYOKO nang maulit to...."

"makakaya mo yan.... MAkakaya mo ring kalimutan sila.... andito lang ako tutulungan kita" tiningnan ko sya....MAlayo ang tingin nya..... Habang yakap ako....

"ano ibig mo sabihin?"

"wala" humarap na sya sakin at pinunasan ang mukha ko.

"Tahan na okay??? andito PA ako... Diba nga  Im your friend...Ngiti na ah..."

PInilit kong ngumiti kaso ansakit talaga e...I smiled  PEro kasabay nito ang Pagtulo ng mga luha ko.... akala ko sa mga pelikula at kwento lang nangyayari to... Ngunit pati pala sa totoong buhay....

"tara!!!"

"ha san??"

"kakain.....Alam mo di ka pwedeng umiyak lang dito.... kaya tara nat kumain...!"

Hinila nya ko patayo una namin pinuntahan Ice cream parlor....

Napangiti nalang ako.... MR. Badboy? suki sa Ice cream parlor?? NApaka impossible pero sabi ko nga lahat possible sa taong to.

After that day ...Hindi ko na alam kung ano ano pa ang nangyari.....

Basta ang alam ko lang ang nakasama ko nun walang iba kundi si Zen lang.

"ANGEL!!!!!?"

"yes auntie?"

"nakauwi na ang parents mo"

"that's good. I can go home as soon as possible...Thanks for Telling me"

NAgtataka man ay tumango si auntie...Wala ako sa mood, kaya pasensyahan sa asta ko.

Pumasok na ko sa kwarto andun sya pero di ko sya pinansin.. The hell pagkatapos ng lahat papansinin ko pa sya...NO WAY!!!

I packed my things habang may kausap sa phone.

"....Im going home....Yeah...Ah ok....San yan ??? di nga....Stop joking around....OKAY SEE YAH...bye .....YAh I forgot thank you...AH zen wait.......Is it true that youre going to states??? when??? gano ka katagal dun??..... Iiwan mo ko??....KElan?? I'll wait.... No matter what Hihintayin kita.......Fight?? hey stop that!!! Wag ka na makikipag away okay????....Zen promise me.....*sigh* thanks byeee.."

isinara ko na ang MAleta ko at pumasok sa bathroom para magbihis at magshoweR... My decision is final uuwi na ko.

After few hours nagpaalam na ko kay auntie...Sinundo ako Ni zen. NAgvolunteer syang ihatid ako samin.

"If you need me...Just call me ok??"

"thanks... Ayaw mo pumasok?"

"Nah...Next time nalang I have to meet my parents ey..."

"ah sige ingat...Bf"

"Thanks gf bye!"

Hinintay ko syang makaalis bago ko nilock ang Gate..

IM HOME!...my real home...

"MOM???DAD???"

"ANGEL!!!!" niyakap ako ni mommy at kiniss naman ako ni Dad sa noo. At nakiyakap rin

"We miss you"

"I miss you both too... Balita ko 1 month lang kayo dito"

"YEah sorry for that angel "

"it's okay mom I understand"

"thanks come on... HAyaan mo muna yang mga gamit mo ...Kain muna tayo Miss ko na ang sasabay sabay nating pagkain"

"bat di mo pinapasok boyfriend mo?"nakataas ang kilay na tanong ni dad...NAkita nya?? malamang ellie magtatanong ba yan ng ganyan kung hiNdi tss.

Kung titingnan mo si dad mukha syang strict pero wag ka nangaasar lang yan kaya yan ganyan...

"Dad? he's not...Were friends"

"di daw" see? nangaasar yan.

Ngingiti ngiti naman si mommy..Isa pa yan..

"BAli balita yun ellie wag ka na magkaila..." natatawang sabi ni mommy this time kumunot ang noo ko.

"what are you guys talking about???"

"Business partner ng dad mo ang parents ni Prince thats why we knew him at alam namin kung anong meron sa inyo" patay ito na nga ba sinasabi ko mamimisinterpret nila...NAkuh naman.

"Mom,dad that was nothing... NAntritrip lang kami ni Zen... Were just friends"

"nah ...Im not satisfied for your explanation,papuntahin mo sya dito nang makasama naman namin"

"buti pa ang parents nila alam nang may Gf na anak nila samantalang kami walang kaalam alam kelan mo ba balak sabihin samin okay lang naman samin na maging kayo ni prince" nagtatampong sabi ni mommy anak nang so they are tolerating me? pasaway sila...-_______-

"Mom...Aish fine next time isasama ko sya ng magtigil na kayo"

"That's good"

"ayiiieee" kuuuhhhh daig pa nila teen ager sa pangaasar.

After namin kumain nagusap usap lang kami about business nila minsan naman itatanong nila about grades ko about school and ofcourse about Zen... NApakachismosa talaga nang nanay ko pagdating sa lovelife ko ayaw papahuli.

"Nga pala angel uuwi ang ate Zaireen mo next week...Sya ang makakasama mo dito"

NAgulat ako..

"TALAGA MOMM?!!!"
Tumango tango sya habang nakangiti.

"YES!" .Ate zaireen is my beloved Older cousin... 4 years ang Agwat nya sa edad ko.. WE have the same month of birth day... She's 21 years old at 4th year college na ... Dapat graduate na sya kaso..NAgtigil sya ng 1 year para ihandle ang business nila sa state... Close kami nun...para na kaming magkapatid... Kaya hindi na ako nag bestfriend after my past bestfriend betrayed me,kasi naisip ko anjan naman si ate zaireen bata palang kami magbff na kami...HAnggang sa parang magkapatid na kami..

tinulungan na ko ni mommy mag ayus ng gamit ko si dad umalis may appointment daw.

"Wait lang nak Tumatawag secretary ko" lumabas sya sa room ko,naiwan akong mag isa.... But it's alright. Sanay na ko

Umupo ako sa side ng kama ko..NAkakapanibago... Humarap ako sa MAaking  salamin... sa tapat ko...

and boom! Tumulo nanaman mga luha ko... SILA NA!!!!

.Sila na nang kaibigan ko....

KInapa ko yung singsing na binigay nya sakin noon.

'gusto kita'

Gusto nya ko NOON...At hanggang dun lang yun ...DAHil di nya ako kayang mahalin.

PANo ko pa sasabihin sayo kung sino ako??? kung ngayon kinamumuhian na kita???

kung ngayon na pagmamay ari ka na ng iba......

Kinuha ko ang isang box sa ilalim ng kama ko... I get my Old diary.... When I openned it napaiyak ulit ako...

those memorries I have... NAkakalungkot isipin na kailangan na nilang mawala..At ibaon nalang sa limot....HIndi dahil gusto ko... Kundi dahil kailangan...

Im on the present but my mind is on the past?

How cruel....

****