Afraid Of The Game

10.New Begining.

*Jurgen P.O.V*

U nisa me shpejt per ne aeroport,me shpresen se ajo ende nuk ishte larguar.

*Lusi P.O.V*

Shikoja shkallet e aeroportit,se si ato vinin e iknin e se si njerzit,shkonin e vinin.
-Si ndihesh bije?-pyeti teze Greis,duke me ferkuar shpinen.
-Mire jam teze.-u pergjigja une me nje ze monoton.
-Pa me thuaj,meqe jemi ketu duke pritur,te pelqen ndonje person i caktuar?-pyeti ajo papritmas,dhe mua qe ne ato caste,mu shfaq vizioni i Jurgenit perpara syve.
Pa vetedije,fillova ti pergjigjesha pyetjes:
-Ne fakt eshte dikush,qe me ben te inatosem pa fund.Me ben ta shqyej vetem me sy,me ben qe ta dua prane vetes gjithnje,edhe pse eshte nje talles profesjonist,mendova se nuk do futesha kurre ne rradhen e tij,por parashikimet e mija dolen te gabuara.Mesa duket,arriti sic ben me porcelanet e tij,ashtu beri dhe me mua.Eshte nje djal mendjemadh,arrogant,i pashem,fantastik,dhe nje idjot me patent.Ai arrin te shkaktoj disa cregullime ndjenjash tek une.Dhe pa lejen time,ai filloj te me shfaqet kudo.-thash,pa e kuptuar,qe po flisja me ze te lart.
-Bije,si e quajne kete azganin?-pyeti teze Greis me shaka.
-Jurgen.-ju pergjigja une.
-Epo,mesa duket ky Jurgeni,qenka vertet ndryshe perderisa arriti te te bej te enderrosh me sy hapur.
-Po pra.-thash,duke pritur oren.
Doja kaq shume qe dikush te vinte e te me ndalonte te shkoja.
Por doja kaq shume te ishte ai,ai slimsi i trashe,qe aq shume e urrej,dhe aq shume e dua prane.
-Vertet do te vish?-pyeti tezja,pasi pa se syte e mi,u mbushen paksa me lot.
U permenda nga ato qe po enderroja,dhe fshiva lotet.
-Po,normale qe po.

-Te gjithe pasagjeret e linjes 3 te vendosen ne rresht,hyrja do te filloj paspak.Ju lutem kaloni pashaportat.Faleminderit.

Ishte segretarja e linjes time.Duhet te ngrihesha,te largohesha qe aty...

*Jurgen P.O.V*

-Dreqi ta haje.Kush te jefte linja e saj valle?-shikoja rreth e rrotull,per te kerkuar per te,por asnje gjurme.Derisa me erdhi nje ide dhe shkova tek segretarja.
-Cila eshte linja e Lusila Klarms ju lutem?-pyeta ate,dhe fillova te shikoja ende verdalle.
-Nje sekonde ju lutem.-tha ajo,dhe filloj te kontrollonte ne kompjuterin e saj.-Linja 3 ne te djathte dhe niset per dhjete minuta.-perfundoj ajo.
-Dreq.-mermerita neper dhembe,dhe fillova te kontrolloja tek linja 3.
Asnje shenje e saj.Nuk po duroja dot faktin qe e humba.Humba kesaj here.Lash te ikte si trap i diplomuar qe jam.
Por,ne momentin qe humba shpresat,aty,pash fytyren e saj te vogel e te embel,e cila dukej si te kishte ikur me pahir.
-Ah moj zeshkane cme bere te heq per qejfin tend.-thash i lehtesuar,dhe pa vetedije,cepi i buzes,u ngrit duke formuar nje buzeqeshje.
Shkova me vrap per ta kapur,dhe vura re per fatin tim te keq,qe ajo ishte e fundit,dhe ne ate moment do te futej brenda.Vrapova me sa fuqi kisha,dhe i bertita pa u menduar se do me degjonin apo jo.
-LUSILAAAA...

*Lusi P.O.V*

Isha duke u futur brenda,kur papritur,degjova emrin tim,te bertitej nga dikush.Nje dikush qe ja dallova zerin sa hap e mbyll syte.Ktheva koken (A.N ai stili tipik i kthyerjes se kokes me slowmottion😎)

Dhe pash qe ai po me priste.
-Teze me fal.-thash pa shkeputur shikimin nga ai,dhe vrapova drejt tij,duke lene cdo gje ne shesh.Ju versula pa u menduar,i hodha te gjitha prapa kraheve.

*Jurgen P.O.V*

E pash ate serish.Po vraponte drejt meje,dhe une qe hapa krahet per ta pritur,e per mos ta leshuar me kurre.

*Lusi P.O.V*

Arrita tek ai,dhe e perqafova me sa fuqi me kishte dhene zoti.
-Zemra ime.-tha ai,dhe me perqafoj,duke me ngritur lart.Nuk po u besoja vesheve,me mua e kishte ai?Po qeshja pa arsye.Mund te ndjeja eren e parfumit te tij serish,duke bere qe te humbisja arsyen si shume e shume here te tjera.
-Me fal,me fal per cdo idjotesi qe kam bere kundrejt teje.-tha ai,duke vendosur duart tek faqet e mija,e duke me vezhguar ne sy.
-Me fal qe thash qe luaja me ty.Isha ne trap qe nuk arsyetoja dot normalisht.Me vjen keq Lusi.-dhe me perqafoj serish fort.
Si ka mundesi?A jam ne enderr valle?A eshte vertet ai ketu perball meje,duke me kerkuar falje?Po,eshte e vertet,ai qendron perball meje,duke me perqafuar,pasi e ndjej vertet.arrij te ndjej duart e tij te medha duke shtrenguar fort shpinen time.
-Te kam falur Juri.Nuk mundem te te urrej.Thjesht nuk mundem.-thash une kesaj rradhe.

U ktheva nga tezja e cila me shikonte duke buzeqeshur,dhe me peshperiti tek veshi.
-E kuptova shpirt,mund te qendrosh.-dhe me shkeli syrin.
Buzeqesha si femije i lumtur,dhe e perqafova fort.
-Ika se me pret Londra per kater minuta.Mirupafshim.-dhe u largua,si nje aventuriere qe eshte.

*Jurgen P.O.V*

E kapa per dore,dhe bashke dolem jashte.
-Vertet je perball meje?-pyeti ajo,me fytyren e saj engjellore,ku syte e saj te bukur,u mbushen me lot.
-Te dua zeshkane.-i thash,dhe pas shume e shume pritjesh,me ne fund,e putha serish.Po i ndjeja serish ato buzet e buta te saja.Ato te emblat qe ndjeva heren e pare qe e provova.

*Lusi P.O.V*

Me tha ate fjale,dhe me ngjeshi pas vetes,duke me puthur serish.Ai ishte semundja ime tashme.Ishte injektuar ne cdo rruaze gjaku timen.
-Mos me ler.-i thash,duke e perqafuar.
-Une erdha deri ne aeroport dhe harxhova nafte per sumçen tende,dashkam dhe te te ler tani.-tha ai,dhe me pa me ironi.
-Fillove ti?-tha une,dhe e pash me ironi.
-He mi as sarkazem nuk na le te bejme.-tha ai,dhe me perqafoj serish.
-Mire mire,boll nashi na co ne shtepi se per ty humba Londren.
-Ui...Vdeksha sonte po nuk te cova.-tha ai,dhe me hapi deren e makines.
-Ok,neser do hap gropen.-thash,dhe u futa.
Me ne fund,arrita te kuptoja,qe ai,ishte i duhuri per mua...

Mesa duket je kujtuat se ajo do ikte hee😆.Ja qe nuk ikuuuuu😄.Por ca do ndodhi kur ai te kuptoj se kengetarja dhe e dashura e tij,jane nje?😎.Cila ishte arsyeja qe ai u be nje playboy?😕.
(Me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)