Afraid Of The Game

8.Perfect Day.

*David P.O.V*

Ndjeja buzet e saj te buta te preknin te mijat,dhe une si i marre nuk i rezistoja dot.Me dukeshin shume te njohura ato buze por nuk me kujtohej,ku i kisha provuar?...
I perkedhelja lehte,deri sa ne nje moment,ajo me shtyhu dhe tha me koken ulur:
-M...Me fal...N...Nuk desha.
Arsyetova pak,dhe me ne fund pas disa sekondave thash:
-Jo ska gje.Ishte gabimi im.
Sa mbarrova fjaline,ajo nuk mundi te qendroj ne kembe,dhe ra,gje qe me beri ta kapja pa e kutpuar se isha i shqetesuar ndaj saj.
-Je mire?-pyeta.

*Lusi P.O.V*

-P...o.-thash e lodhur me nje ze te mekur.Ai me vendosi njeren dore ne mes,dhe me ndriti,dhe rrethova qafen e tij me duar.Qendroja kokeulur,pasi nuk arija ta shikoja dot ne sy.Me vendosi ne krevat lehte,dhe me mbuloj deri tek gryka.
-Fli me mire.-tha ai,dhe u ul te karrige.
Mbylla syte,dhe e lash veten te ikte ne kete gjume qe me kishte kapur.

*David P.O.V*

Qendrova ne karrige deri sa pash ate ta zinte gjumi.Ora 02:59,dhe vendosa te mbyllja syte,por degjova disa renkime nga ana e saj.
Hapa syte rrufeshem,dhe pash ate teksa qante me denese.
U ngrita shpejt,dhe shkova tek krevati,duke pare temperaturen.Nuk kishte aspak.Mesa duket ishte duke pare nje enderr,te cilen e kuptova me ke kishte te bente,kur ajo foli.
-J....Jurgen,k..kujdes..-tha ajo mes loteve.
Shkova dhe u futa brenda,dhe ashtu me dy mendje,shkova dhe e perqafova ate,dhe e vendosa prane,duke ferkuar koken e saj.
-Mos u shqeteso shpirt,jam ketu prane teje...-kjo fjale qe pa e kuptuar,doli vetevetiu,sikur te donte te dilte prej vitesh.
Kjo fjale beri qe ajo te qetesohej,dhe te kapte doren time e cila ndodhej ne mesin e saj.
-M.....Mos me lesho te lutem...-tha me nje ze ende te mekur,dhe te shuar.
-Nuk do ta beja kurre ne bote.-ju pergjigja,dhe e putha ne koke.

*Te nesermen*

*Lusi P.O.V*

Ndjeva doren e dikujt mbi veten,nje dore kaq e njohur,dhe kur u ktheva,pash fytyren engjellore te Davidit,qe qendronte prane meje,dhe me shtrengonte fort,dhe mua qe me dukej si nje perqafim mbrojtes.Ai hapi syte ngadale,dhe tha i pergjumur:
-Mirmengjes.
-Mirmengjes...-ja ktheva me ndrojtje.
-Si ndihesh sot?-pyeti.
-Me mire.-ju pergjigja.
-Deshiron te bejme nje xhiro?-u ngrit ngadale,dhe dera trokiti.
U hap,dhe aty erdhi Juri,duke ferkuar syte.
-Mirmengjes...-tha i pergjumur.
-Mirmengjes shpirt i mamit.-thash,dhe ai erdhi tek une duke me perqafuar.
-Si je mamush?-pyeti duke me puthur ne faqe.
-Shume mire shpirt.-ju pergjigja,duke i puthur ballin.
-Mirmengjes David.-i tha atij duke e perqafuar,dhe ai qe e perqafoj poashtu.Kjo gje me habiti jashte mase.
-Do dalim sot?-pyeti Juri.
Pash njehere verdalle,dhe vendosa ti pergjigjesha.
-Ne rregull....-thash dhe u ngrita.
Ishte nje dite e shtune,dhe djelli ndriconte me shume se cdo dite tjeter.
Hengrem mengjes,dhe une u vesha shpejt e shpejt,dhe Davidi priste poshte me gjithe Jurin.
-Jam gati.-thash duke buzeqeshur.Isha ende me temperature,por nuk e jepja veten.Nuk doja ti shqetsoja qe te dy.
Dolem jashte,dhe nuk hipem ne makine.Vendosem te dilnim ne kembe.
Teksa ecnim Juri i vogel,kapi doren time,dhe te Davidit gjithashtu.
Une dhe ai pam njeri-tjetrin ne sy,dhe me pas pam Jurin e vogel,i cili ecte gjithe gezim.
Buzeqesha pak,dhe i shtrengova doren.
Rruga zgjati me disa biseda te ndryshme mbi njeri-tjetrin,deri sa mberritem ne park.
-Ku do te hipesh?-pyeti Davidi Jurin e vogel.
-Dua te hipi tek ai treni.-tha ai,duke bere me dore per tek "malet Ruse"
-Po nuk mund te hipesh vetem.-thash une,dhe u ula ne gjatesine e tij.
-Po do hipni dhe ju me mua?-tha ai engjellisht.
Pash njehere nga Davidi,dhe ai qe menjehere i buzeqeshi,dhe pohoj me koke.
Shfryva njehere,dhe vendosa te shkoja dhe une.
Juri u hodh perpjete nga gezimi,dhe une buzeqesha nga sinqeriteti qe ai shfaq cdo sekonde.
Morem biletat,dhe shkuam ne rradhe.
Pas disa sekondave,ishte rradha jone.
Kisha frike.E pranoj.
-Ke frike?-me peshperiti Davidi kur me pa teksa dridhesha.
Ishte hera e pare qe hipja ne gjera te tilla.
-J....Jo.-ju pergjigja,dhe frika ime ishte edhe me e madhe.
-Jo cne...Ti ja ben "mu".-tha ai me ironi duke buzeqeshur.
E pash njehere mire,dhe pastaj hipa.Teksa ajo filloj te levizte,une nisa te tmerrohesha.
Ndjeva doren e tij mbi timen,dhe pash nga ai,dhe ai kishte kthyer koken nga ana tjeter,por doren time e mbante shtrenguar fort.
Juri qendronte ne mes,dhe shikonte i lumtur she shijonte castin e parkut.
Nje renie me ate tren,nje britme vinte nga pas nga disa njerez.
Xhiroja mbaroj,dhe une zbrita si e shkalluar.Po me mereshin mendte,dhe Davidi e vuri re.
-Eja te ulemi pak.-tha ai,dhe pa nje lokal aty afer.
-Po une dua te luaj dhe pak.-tha Juri duke shfryre i merzitur.
-Mire,eja te te coje tek sustat,dhe rri sa te duash.
-Jupiiiiiiiii.-tha ai duke u hedhur perpjete.
Gjeja e mire ishte se kisha marr rroba te tjera per Jurin,keshtu qe nuk do te shqetesohesha nese do te behej me djerse.
E coj tek lodrat,dhe me pas erdhi tek une,dhe u ul ne karrige.
-Si ndihesh tani?-pyeti.
-Me mire.-i thash,pasi kisha marr veten.
-Me behet qejfi.-tha duke buzeqeshur,dhe thirri kamarjerin.
Porositem te dy,dhe kamarjeri u largua me porosine.
-Dua te te jap dicka.-tha ai,dhe futi doren ne xhep.
Ngela pak,dhe ai nxori nga andej nje kuti,por ai moment ndali,kur erdhi Juri.
-Mama,me dhemb dora.-tha,dhe ma tregoj.
Ishte fryre goxha.U shqetesova,por kutpva qe ishte vetem nje e nxire sepse e kishte vrare duke luajtur.
-Ska gje shpirt,eja ulu ketu dhe rri pak.-i thash,dhe e mora te ulej ne prehrin tim.
Porosia erdhi,dhe Juri porositi gjithashtu.
-Cfare do me tregoje?-pyeta.
-J..Jo asgje.Ta tregoj me vone.-tha ai.
Nuk e zgjata,dhe pohova me koke.
Mbaruam,dhe te tre u ngritem,duke shkuar per nga plazhi.
-O maaaaa,dua te fus kembet.-tha Juri duke bertitur.
-Po eshte ftohte more djale.-thash.
-Ufaaaa.
Davidi,u ul,dhe i hoqi djalit kepucet,dhe ja mori ne dore.
-Ik po mos u lag.-i tha,dhe Juri e perqafoj i gezuar,dhe u nis per tek uji.
Une dhe ai qendruam aty,duke pare se si Juri luante i lumtur.
-Si u njohet?-pyeti papritur ai.
-Eh?
-Si u njohet ti me Jurgenin?-pyeti ai,de kjo pyetje me habiti tej mase.
-N...Ne shkolle.Ne universitet.-ju pergjigja.Shume kujtime me solli ajo pyetje qe me beri ai.
-Kuptoj.-tha.
-Ne fakte e kisha shume inat,sepse ishte nje nga djemte qe luanin me ndjenjat.Por kjo ishte e shkuara.Gjeja qe nuk pranoja,ishte qe kisha rene ne dashuri me te.Nuk doja ta pranoja,sepse mendoja se do dilja dhe une me zemer te thyer.-nisa te tregoja,dhe tek tuk dilte ndonje buzeqeshje.-Me kishte vendosur nofken "zeshkane",qe diten e pare.-qesha,dhe pash nga ai.

*David P.O.V*

Kur ajo tha ate,ktheva koken menjehere,dhe pash se me sa ndjenje e tha ate fjali.Edhe une vete e kisha quajtur ate zeshkane,por nuk e dija e ajo fjale,mund ti shkaktonte asaj nje dhimbje te madhe.

*Lusi P.O.V*

Ai futi doren ne xhep,dhe nxori serish ate kutine e vogel.
-Desha te te jepja kete.Por nuk dua qe ta marresh si ofendim.-tha ai,dhe e hapi,duke nxjerr nje unaze.
Ngela pa fjale.Nuk po u besoja syve.
-D...David...-thash ende gojehapur.
-Mos e kupto gabim.Nuk dua te ze vendin e burrit tend.-tha,dhe hoqi unazen nga kutia.
Mori doren time te majte,dhe e vendosi ate ne gisht.
-Dua vetem qe ta mbash.Nuk dua gje tjeter.-tha,dhe une qe pa folur,pohova vetem me koke.
Juri erdhi me vrap,dhe tha:
-Mamush,do ikim?-pyeti.
-Mire shpirt.-thash,kur papritur,serish mu moren mendte.Bera disa hapa perpara,por po te mos ishte dora e Davidit qe me mbajti,mund te kisha rene.
-Mami,je mire?-pyeti Juri i shqetesuar.Dhe kjo gje dukej shume qarte.
-Jam mire zemer.-i thash,dhe perpiqesha te ecja.
-Mos e lodh kote veten.Mbahu tek une.-tha Davidi,dhe e pash me se e habitur.Ky ndryshim tek ai,cuditerisht me pelqente.Nuk mund te genjeja.
Pohova me koke,dhe ai vendosi doren tek supi im,per te me mbajtur.Juri dukej shume i lumtur,dhe kjo gje me gezoje jashte mase.
Mberritem ne shtepi,dhe Juri vrapoj per ne dhome,duke me puthur si mua dhe Davidin.Nuk hengri darke,sepse ndihej i ngopur nga pica qe hengrem ne restorant.
Shkuam ne dhome,dhe vendosa te nerrohesha ne tualet.Isha duke menduar per diten e kaluar.Ishte nje dite shume e bukur,dhe me solli kujtime te ndryshme.Nuk hiqja dot mendjen nga ajo unaze.
Edhe ai,qe kishte ndryshuar 360 grade,ishte bere personi qe une mendoja me se shumti.Qe tek puthja e djeshme,qe me beri te ndihem fajtore ndaj Jurgenit,deri tek prqafimi.Nuk po kontrolloja dot ndjenjat e mia.Zemra me rihte si e cmendur,dhe era e parfumit te tij ishte bere baza e mushkrive te mija.Buzeqeshja e tij ishte stampuar ne mendjen time,dhe buzeqeshjet spontane qe dilnin nga une.Me dukej vetja tradhetare.Me dukej sikur po tradhetoja Jurgenin.
U nderrova shpejt e shpejt,dhe dola.Ai qendronte ulur ne karrige,dhe dukej se po punonte per dicka.
-Si ndihesh tani?-pyeti pa shkeputur syte prej telefonit.
-Me mire.-ju pergjigja duke buzeqeshur.Dhe ai buzeqeshi,dhe kjo me shkaktoj edhe me shume dhimbje ne kraharor.
-Dua te te them dicka.-i thash teper serioze.
-Cfare?-pyeti ai,dhe ne kete rast,shkeputi shikimin,dhe u ngrit.
-Dua te jem e sinqerte,dhe nuk dua te te genjej.-i thash,dhe syte u mbushen me lot.
-Lusi,cfare ke?-pyeti i shqetesuar.
Shqetesimi i tij ndaj meje,me pelqente teje mase.
-Sot....ti me kujtove shume ate.-i thash,dhe lotet nisen rrugen e tyre.

*David P.O.V*

Kur tha ate fjale,u shtanga.
-Me kujtohet fytyra e tij,dhe buzeqeshja.Me ka marr shume malli per te.-tha,dhe nisi te qante me denese.
-Lusi qetesohu.-i thash,dhe shkova duke e kapur prej krahesh.
-Pse iku?Pse u largua?Cfare bera te keqe qe ma moren?-vazhdonte te fliste percart,dhe kjo gje me shkaktonte nje dhimbje te papare ne kraharor.Dicka me shtrengonte tej mase aty.
-Pse...Ps...-dhe fjalen ja ndalova,duke bashkuar buzet e mija,me ato te sajat.Nuk e shikoja dot ne ate gjendje.Desha aq shume ti provoja serish ato buzet e saj te mireformuara.Ishin aq perfekte dhe delikate,saqe benin qe mos ta perfundoja kurre puthjen qe i dhash.
Kjo ndjenje qe po me shkaktonte ajo,ishte dicka qe e kisha provuar dhe me pare.Dicka ishte e sigurt,qe ajo me kishte ende prane.Qe une isha ai qe ajo po vuante aq shume.Isha une ai,qe vazhdonte te ishte i dashuruar me te...

Ja ku e keni kapitullin se me cmendet 😂.
SOOOORRRYYYYY  qe nuk kam bere update,kam qene super e ngarkuar dhe nuk kisha kohe faaareeee😧.Po do perpiqem te bej me shpesh😣.
Shpresoj qe pjesa tju pelqej 😆.
Dhe Davidi me ne fund kuptoj qe eshte dashuruar prap me gruan e tij te pare 😑.Eshte gjeni 😑.
Dhe kjo Lusiiii o zooot si ben😈.
Juri i vooogel esht kaq i mir  😇.
Po sa do zgjasi kjo gjeja e lumtur ?😕
Shume faleminderit per komentet.
LOVE YOU GUYS.😁.
Shpresoj qe dhe ky kapitull te kete sa me shume 🌟 dhe komente 😉.
(me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)