12.Just The End ☺

1.7K 63 7
                                    


*David P.O.V*

Shkova tek ajo,dhe me zgjati nje zarf te cilin e kishte qe kur mberrita.
-Zemer,cfare esht kjo?-pyeta,dhe mora zarfin per ta hapur.Ajo thjesht buzeqeshte,dhe asgje me shume.E hapa,dhe ne ate cast,ajo u afrua duke me peshperitur tek veshi me zerin e saj qe me jepte energji.
-U bere baba per here te dyte Jurgen.-tha,dhe kjo gje beri te stepja ne vend.Ajo e dinte.Dinte gjithkca.Edhe per me teper.Baba?Serish?.Lexova zarfin dhe nuk i besoja syve.Do te behesha baba per here te dyte.Syte pavetedije ishin mbushur me lote dhe e vetmja gje qe bera e ate moment ishte perqafimi qe i dhash asaj.E perqafova aq fort saqe mu duk sikur e mbusha veten me perqafimet e vitete te humbura larg saj.

*Lusi P.O.V*

Isha aq e lumtur per ate,pasi e pash te buzeqeshte aq embel dhe aq bukur,saqe me beri syte te mbusheshin ujvare.
-Nga e dije?-pyeti ai papritur,pasi shkeputi perqafimin.
-Testi i ADN-s.Ai qendronte ende tek sirtari yt i rrobave.Nga njera ane isha shume e lumtur qe te kisha gjetur serish,por nga ana teter isha edh shume e zemeruar sepse ti nuk ma kishe treguar.E dije qe po vuaja per ty dhe prap nuk ma the.-i thash,dhe ula koken.
-Do ta beja.Do te ta tregoja sapo te vija.Nuk ta tregova pasi mendoja shume gjera te cilat nuk do doja as ti dija.E di qe te kam lenduar dhe per kete te kerkoj te falur.E di qe te kam bere te vuash padashje dhe e di qe ke harxhuar lote per mua.Por te premtoj,-tha dhe u ul ne gjunje perpara meje.-se qe sot e tujte,ti im bir dhe femija yn i ri do te jeni njerzit me te lumtur ne bote.-e perqafova fort.Ishin fjalet me te bukura te mundshme.Cdo gje ishte fantastike.
-Babush,edhe une dua perqafim.-tha Juri,dhe u afrua me dy sy kerkues.
-Hajde ketu kampion.-e ngriti peshe dhe te gjithe u futem brenda.
Ate dite u kenaqa pa mase.Ishte dita me e bukur e jetes time.

~~~~~~~~~~~12 vite me vone~~~~~~~~~

-Çeleste nxito se duhet te nisemi,vajti vone.-thirri vellai,motren e cila tashme ndodhej ne dhomen e saj duke u rregulluar per te shkuar ne shkolle.
-Hajde Çel.
-Erdha o Juri dale.-nisi vajza te ankohej,dhe sa beri te dilte,aty u shfaq e ema.
-Çeleste shpirt,akoma nuk u veshe.Shpejt se po te presin poshte.-i tha,dhe e perqafoje vajzen fort,duke e puthur ne balle.
-Ika mamush,te dua fort.-i tha e bija,dhe u largua.
-Shyqyr,sikur po beje darken.Ca bere njeher se marr vesh.-u ankua Juri,dhe ajo e pa me sy vrases.
-Po beja nje deklarate gjyqesore,po ca ti besh avokati i pales tjeter u ankua dhe mu desh ta shtyja.-ironizoj ajo,dhe te dy u futen ne makine.
-Heres tjeter me thoni me mire qe do vonoheni,se te pakten do flija me shume.
-O ba,vetem jepi makines aman,ske me ke merresh.-tha Juri.
-Qepe ti,koktul.
-O xhuxhi,rri urte se ja thash babit.-tha dhe me te degjuar kete,nje jo u degjua gati jashte makines.
-Me plase veshet moj ca ben?-bertiti.
-Çel zemra e babit,heres tjeter ule volumin se ti dhe mami ulerini njesoj dhe ne te njejten akorde.Te dyja te cani veshet.
-Ja dikush qe me kupton.Rrofsh ba,te dua.-dhe Juri ferkoj te atin ne shpatull.
-Oho ju djemt nuk e dini ca heqim ne me ju.-dhe ktheu koken nga xhami.
Mbrriten ne shkolle,dhe Juri zbriti,duke shoqeruar te motren brenda.
-Jam aq e madhe sa te vete ne shkolle vete Jur.-tha ajo.
-E di sa e madhe je,te kam pare,ate dite njehere qe re me fytyre ne balte perpara mesueses ishte e bukur.-filloj ai te qeshte.
-Isha 7 vjeceeee.-u llastua dhe beri si te ishte e merzitur.
-Mire mire,ik.-tha,dhe beri te kthehej,por ajo e kapi nga krahu,dhe e perqafoje ate fort.
-Te kam xhan vella.
-Dhe une Çel.-e puthi ne koke,dhe ajo u largua,duke ja bere me dore te vellait.
Shkoje tek makina,dhe u fut brenda.
-Pra,ca ishte ajo qe do me thoshe,qe kercenove Çelesten?-pyeti babai,duke e pare me nje buzeqeshje djallezore.
Ai kaperceu peshtymen,dhe tha.
-Ec para me mire.Se me vajti vone.
-Miiiir si te duash ti zotrote.-dhe te dy u nisen per ne shkolle.

-Mirmengjes Çeleste.
-Mirmengjes Kloi.-buzeqeshi vajza.
Ne klase hyri mesuesja,dhe nxenesit pa bere zhurme u ulen ne vendet e tyre.
-Mirmengjes klasa.Sot do te lexojme pak esete qe keni shkruar per personin tuaj me te dashur.Do te keni gjithashtu nota.
Nisim me Çelesten.Eja e dashur.-kujdestarja thirri vajzen,dhe ajo pa u menduar dy here u ngrit.
-Pra ke ke zgjedhur ti si personin tend me te dashur?-pyeti serish ajo.
-Une kam zgjedhur te shkruaj nje ese per vellain tim.
"Atehere.Vellai im quhet Juri.Ka nje moshe prej 6 vite me i madh se une.Pothuajse ne te gjitha rastet zihemi.Por ama,ai eshte presoni me te cilin ndaj gjerat e mija.Ai me ngre humorin kur jam e semure.Me ploteson cdo teke timen edhe pse une e kaloj kufirin ne disa raste.Ai asnjeher nuk me ka lene vetem.Eshte njeriu me i cmuar qe kam.Per mua nuk ka vlere ari apo argjeni sac ka ai vlere per mua.Momentet kur Juri me bertet me te vertete jane te pakta.E ben per te miren time,qe kur une te rritem,te perballem me boten.Me bertet me shaka.Gjithmone e ben.Ndonjehere me merzit kur e ben,por vjen tek dera ime,numeroj ato tre sekondat deri da te trokas dera,dhe bej sikur nuk dua.Ai fillon e me thote ndonje shaka.Dhe ne fund vendos dhe e le te hy.Gjithmone sa here e ben,e gjej me cokollata dhe patatina neper duar.I le ato menjane,dhe me ngacmon duke thene se jane te tijat.Pastaj fillon dhe me gudulis derisa une te qesh me lot,dhe nderkoh qe e ben,me thot "me ke falur".Dhe une i them "jo".Pas shume torturash them "po"dhe Juri ngrihet nga krevati duke u ndjere fitimtar.Merr patatinat dhe cokollatat,dhe vin tek une duke thene "nuk me intereson nese i merzis te tjeret dhe nuk me falin,por mua me shembet bota nese te merzis ty,dhe ti nuk me fal princeshe".Hap qesen,dhe te dy fillojme dhe shikojme kukulla.Po.E cuditshme qe ai te shikoje kukulla,po ja qe e ben.Vellai im eshte njeriu qe dua me shume ne kete bote.Gjithashtu edhe prinderit,por kesaj rradhe vendosa te zgjedh ate,per kete ese.Te dua vella."-dhe me te thene kete,gjithe klasa u ngrit ne kembe duke duartrokitur.Fjalet qe ajo thoshte i buronin nga zemra.Ishin fjalet e nje motre qe tregonin dashurine e madhe dhe te pafundme per nje vella.Dhe ajo kete e tregoje mesemiri me esene te cilen e shkruajti me zemer.
-Çeleste shpirt,vellai yt eshte nje hero,sepse ty nuk te mungon asnjehere ajo buzeqeshje e embel qe mban ne fytyre.Ulu Çeleste 10.-tha mesuesja,dhe ajo u ul ne banken e saj,dhe shoket e shoqet qe vazhdonin e komplimentonin.

Afraid Of The GameDonde viven las historias. Descúbrelo ahora