Afraid Of The Game

6.Sick

*Lusi P.O.V*

-Te martohem?!Me ju?!-u shtanga jashte mase.Cfare.E perse ta beja?!
-Mos bej sikur nuk do.Tashme jam mesuar me skena te tilla.-tha ai i pa prekur nga reagimi im.Si mund te ishte aq i qete pas asaj qe tha.
-Une nuk jam si te tjerat.-ju pergjigja e inatosur,nga krahasimi qe ai ishte mesuar te bente kundrejt meje.
-E ku qendron ndryshimi?-tha ai gjasme i cuditur.
-Harroje.Nuk do ta firmos kurre ate dreq dokumenti.-i thash,dhe sa bera per te ikur,ai me ndaloj duke kapur krahun tim,dhe duke e terhequr ate e duke me perplasur pas kraharorit te tij.
-Me sose durimin tani.Mjaft me lojra.Mjaft i mire u bera.Ti o firmos,ose thuaj lamtumire djalit.-tha,dhe sa zuri djalin ne goje,trupi me ngriu i gjithi.Cfare ti kete bere tim biri ai?
-Ci ke bere djalit tim?-pyeta e shqetesuar dhe e inatosur.
-Firmose.-tha ai,dhe terhoqi dokumentin.
-Dreqi ta haje.-peshperita,dhe e shtyta paksa,duke marr stilolapsin ne dore,dhe duke pare dokumentin.

Me fal Jurgen.Me fal shpirt,nuk mund te ve ne rrezik djalin tone.

Dhe nje pike loti pikoj duke lagur fleten,dhe ne fund firmosa me doren qe me dridhej.
-Bravo te lumte.-tha ai,dhe mbylli dokumentin.Beri per te ikur,por ne fund tha:
-Mos u shqeteso,djalit tend nuk i kam bere asgje.Thjesht me duhej nje justifikim qe ti te firmosje.-tha ftohte,dhe u largua duke mbyllur deren.
-I mallkuar.-bertita fort,dhe u ula ne shesh duke qare me renkim.
-I mallkuar...Per fajin tend,tradhetova Jurgenin.-peshperita e lodhur nga cdo gje.
Aty erdhi Xhejd,dhe hapi deren.
-Lusi.-tha e shqetesuar,dhe erdhi me vrap duke u ulur prane meje,dhe duke me kapur per shpine.-Ca ke e dashur?-pyeti.
-Jam e lodhur tashme Xhejd.Nuk duroj dot me.Mjaft me te lutem.-thosha mes loteve.
-Cfare ndodhi?
-U martova.-i thash me gjysme zeri qe doli i mbytur.
-SI?!-pyeti e shushatur dhe u ngrit menjehere.-M...Me ke?
-Me Davidin.-i thash,dhe u ngrita duke fshire lotet.-Tha se do i bente keq djalit tim,por ai as qe e kishte.Genjeu vetem e vetem qe une ne firmosja ato dokumente.Ai e di qe djali eshte pika ime e dobet,dhe ja arriti qellimit.-dhe u ula ne kolltuk tashme gati ne gjume.
Cdo gje qe desha,ishte vetem pakez qetesi.
-Jurgen,me mungon vertet shume...

*David P.O.V*

Shkova ne zyre,dhe sa vendosa doren tek doreza,zilja e telefonit tim ra,dhe ne ekran u shfaq emri i doktorit.
Cdonte ai tani valle.
-Alo!-ju pergjigja telefonates me pertese.
-David,duhet te vish mjenjehere ne zyren time.Ka nje gabim me rezultatin.-tha ai,dhe sa degjova ate,menjhere mbylla telefonin,dhe ika.
Pas disa minutave,kisha mberitur ne spital.Shkova tek zyra e tij,dhe pa trokitur hyra brenda.
-Cka tani Albert?-pyeta konfuz.
-David,kisha bere nje gabim trashanik.Kisha dhene rezultatin e gabuar.-tha ai duke qeshur ne siklet.
-Si the?!-pyeta,dhe e kapa per jake.
-Qetesohu,qetesohu.Tani do te jap te sakten.-tha,dhe me shtyti duart poshte.
Zgjati zarfin,dhe pa e hapur akoma,ai u pergjigj rezultatit.
-Eshte pozitiv mos u lodh.Urime.-tha duke buzeqeshur,dhe une nuk e besova.Desha ta aprovoja vete,dhe e pash.Ishte vertete pozitive.Nuk me besohej.Ajo nuk me kishte genjyer.Djali....ai djal i vogel...eshte imi.Ai eshte djali im.Im bir,djali qe nuk njoha kurre.Ai qe nuk munda te mbaja ne krahe per 6 vite.Ai qe nuk e pash te rritej dhe nuk e pash teksa lindi.
Ne gjithe keto momente kujtimi,nuk e kuptova qe isha perlotur.Isha vertet baba.Dhe kisha qene i martuar.
U largova qe andej,duke shkuar per ne kompani serish.

*Third P.O.V*

Teksa ngjiste shkallet per ne zyre,aty pa Kejtis.
Priste te brockulliste ndonje gje,por ama nuk e dha veten.
-Cdo Kejtis?-pyeti.
-Ka te bej me segretaren tende personale.-tha ajo prere duke theksuar fjalen "segretare".
-E ca ka ajo?-pyeti serish.
-Ajo i dashur,te ka vjedhur varsen tende me te cmuar.-tha,dhe menjehere u nxeh.Duhet te jete duke genjyer.
-E pash qepare kur hyra ne zyren tende,teksa germonte dicka neper sirtare,dhe kur shkova dhe e hapa,pash se varsja mungonte.-tha ajo,dhe menjehere ai shkoje per ne zyre.
-Tani do ta shohim segretare bishtperpjete,se sa do qendrosh ne kete kompani.-tha me nje buzeqeshje djallezore ai dreq njeri. Hyri,dhe nisi te kontrollonte neper sirtare.Kur pa se ajo mungonte vertet,me se i nxehur,u nis per tek zyra e saj.

*Lusi P.O.V*

U futa ne zyren time pas nje shplarje fytyre ne tualet,dhe telefonova Tifanin qe te shkonte te merte Jurin e vogel ne shkolle,pasi do te qendroja ne pune deri vone ate dite.Isha aq e trishtuar,saqe nuk po duroja dot me.
U ula,dhe sa me kapi nje qetesi e madhe,dera e zyres u hap dhe u perplas me murin furrishem.
Ishte serish ai,dhe kesaj rradhe dukej vertet i nxehur.
-Ku e ke?-pyeti i inatosur duke u afruar.
Po beja mbas,dhe u shtanga nga ajo qe tha.
-Cfare k...kam?-pyeta duke vazhduar te beja pas.
-E dija qe ti je njesoj si te gjitha.Madje je dhe me e ulet.-tha i veshtirosur.-Me vjen zor qe u martova me ty.-tha,dhe syte e mi u mbushen me lot.Nuk me kishin ulur kurre kaq shume ne jeten time.
-Une nuk e di se cfare po thua.-vazhdoja te mos kuptoja me asgje.
-Varsen ku e ke fshehur?-pyeti serish,dh kesaj rradhe uleriti,duke perplasur duart ne tavoline.
-Cfare varseje?
-Mos bej sikur nuk e di.-mori canten time,dhe nisi te nxirte cdo gje prej andej.
-Ckerkon more?Une nuk kam marr asgje.-thash,duke u perpjekur te rimerrja canten.
-Mjaft,boll te degjova.-tha ai,dhe me shtyhu,duke bere qe te rezohesha,dhe te gervishtja krahun me cepin e nje llamarine qe qendronte aty si raft i vogel.
Teksa germonte,nxori nje kuti prej andej qe nuk e kisha pare me para.
-Ik menjehere.-tha ai pa bertitur,e duke  perpjekur te mbante veten.
-Por une nuk....
-Te thash ik perpara se te ts nxjer une me pahir.-kesaj rradhe bertiti aq fort,saqe beri qe trupi im te dridhej nga frika.
-Por zoteri,une nuk e di se nga doli ajo  kuti ju betohem.-thash mes loteve,por atij as qe i beri pershtypje.
-Ti skuptoke.-tha,dhe me shtrengoj krahun aq fort,saqe nxirja disa pasthirma dhimbjeje.Me terhoqi zvare derisa arriti tek dera e pasme,dhe me shtyhu fort.
Binte gjithashtu shi i temerrshem,por ai as qe beri gje.
-Falendero qe nuk te turperova perpara te gjitheve.-tha,dhe me hodhi canten,duke mbyllur deren.
Isha tashme e lagur e gjitha.Lotet qene perzjere me pikat e shiut qe binin si dush,dhe ishte mezi i Nentorit.Pallton nuk e kisha me vete,dhe isha vetem me nje kemishe te holle e te zeze te veshur.
Po dridhesha si gjethe,dhe u ula ne nje stol aty afer,derisa,nuk me mbanin me fuqijte.Per mua dukej sikur kishte ardhur fundi...

*David P.O.V*

Nuk me besohej qe ajo e kishte bere.Mund te prisja cdo gje,por jo qe te vidhte.Aq e ulet.Skandaloze.
-Shef,me falni qe po ju them por duhet tju lajmeroja qe Lusila qepare ndodhej tek zyra juaj dhe po qendronte ulur derisa te vinit,por aty erdhi zonjush Kejtis,dhe nisen nje zenke te dyja.Me sakte zonjush Kejtis ishte ajo qe u zemerua,kurse Lusila ishte me se e qete.-tha Jona,dhe sa bera nje hap me shume,ndalova.Gjithnje,sa here mendoj dicka qe jam i bindur mbi ate femer,del dicka tjeter qe e rrezon poshte ate mendim.Dreq,u kujtova qe ne zyre une kisha vendosur kamera.Nxitova derisa mberita tek zyra,dhe ndeza komjuterin duke u futur ne kamerat e sigurise.Ajo qe pash ishte dicka qe me shtangu tjeje mase.Degjova cdo gje.Cdo fjale te te dyjave.Dhe e kisha serish gabim.Nuk ishte ajo qe e kishte vjedhur,por Kejtis.Ajo qe nga njera ane pritej,dhe ana tjeter aspak.Ja perse me tha qe ajo kishte vjedhur varsen,sepse donte ta pushonte.Shkova teper i nxehur tek ajo,dhe ndodhej pikerisht tek zyra e saj.
-Largohu qe ketu Kejtis.-thash.
-Pse?-pyeti e cuditur.
-Largohu menjehere,dhe nuk dua me te te shikoj.Ik perpara se te te shqyej.-i thash,dhe u largova pa e pare.
Mendja direkt me shkoj tek ajo te cilen e nxora jashte,dhe qe ndodhej tashme ne shi vetem me kemishe.Vrapova direkt per tek dera e pasme,dhe e hapa,duke u ndeshur me fytyren e saj te lagur.Shkova tek ajo e cila tashme ndodhej ne stol,dhe pa ndjenja.
Shiu vazhdonte e binte,dhe temperatura e saj tashme ishte teper e lart.
-Lusila...-i preka floket e lagur,dhe hoqa xhaketen time,duke ja hedhur asaj.E mora ne krah,dhe u nisa per tek makina.
-Hoze makinen shpejt tani.Vrapo.-bertita,dhe ai solli makinen me vrap.Hapi deren e pasagjerit,dhe futa ate brenda.
I vendosa rripin e sigurimit,dhe u nisa per tek shtepia ime.
Mberrita pas disa minutave,dhe zbrita,duke hapur deren.Mora ate prej sediles,dhe u futa brenda,duke shtyre deren me kembe.Mberrita tek dhoma e gjumit,dhe e shtriva,duke i hequr xhaketen.Nuk e lija dot me foket dhe me rrobat e njoma,keshtu qe,thirra Xhejd,dhe ajo erdhi direk.Pasi mbaroj pune,e falenderova,dhe u largua,duke me pare cuditshem.
Shkova tek Lusila,qe tashme ndodhej shtrire,dhe u ula prane saj.
Vetem ne ate moment e kuptova se sa e bukur ishte.Me dukej aq engjellore kur flinte.Me jepte nje efekt tjeter.Hoqa disa floke qe i kishin rene ne fytyre,dhe arrija te ndjeja te nxehtin ne ballin e saj.
Dridhej nga i ftohti,dhe nuk po e shikoja dot teksa dridhej e tille.
U afrova prane saj,dhe e shtrengova fort,duke u perpjekur ta ngrohja,dhe ajo qe tha,ishte e papritur.
-Te....dua..

Hellooooo.Ja ku hodha dhe nje pjese tjtr sot 😊.Nuk e di pse po desha ta hidha dhe nje 😆.
Si ju duke?Shpresoj ju peleu.
De shuuuum flm pr komentet  @bestfrv 😆😂.
Si ju duk ky Davidi me i qete e me i kujdesur?😄.Mua me pelq shum 😍.
(me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)