Afraid Of The Game

9.New Love.

*Lusi P.O.V*

Cfare ishte duke bere?Perse?Serish.
E shtyta me sa fuqi kisha,dhe e qellova,duke bere qe gishterinjte e mi te formonin nje dore te kuqe ne faqen e tij te majte.
-M...Mos guxo ta besh me!-thash me lot ne sy,edhe pse nuk e dija cfare po me ndodhte.
Ai qendroj pak,dhe me pas tha:
-Me fal.Nuk po qetesoheshe.Fundja fundit,te drejte kam.
U shtanga.Pse e tha ate?
-Cdo te thuash?-pyeta e habitur.
-Jo hic,asgje.-tha,dhe shkoj ne karrige.-Naten.-tha.
-Cpo ben?-pyeta serish.
-Po fle nuk e shikon.-tha qetesisht.
-E si mund te flesh ne karrige?
-Sic fle ne krevat si tjeter.Vetem se ketu je 90 grade ne krevat je 180 grade.-tha duke qeshur.
Qesha pas tij,dhe qepallat e syve ishin gati ne te rene.U shtriva ne krevat,dhe i thash:
-Eja shtrihu ketu.Mos qendro ne karrige.
Me pa njehere cuditshem,pastaj tha:
-Nuk besoj se eshte die e mire.
-E pse?-pyeta.
-Cme vdiqe ti mua me keto pyetje.-tha duke buzeqeshur,dhe u ngrit,duke ardhur ne krevat.
Qesha nen ze,dhe u shtriva.
Ai qendronte ulur dhe shikonte mua teksa flija.

*David P.O.V*

Syte e saj qene mbyllur deri ne fund,dhe kushedi se cfare po enderronin.Te enderronte dhe mua valle?Buzeqesha lehte,dhe u shtriva prane saj.Mbylla syte,dhe lash veten ta zinte gjumi.Por serish e njejta gje ndodhi.Ajo serish foli ne gjume.
-J...Jurgen...-serish ai.Serish une.Serish dikush qe njihja shume mire,por ama as qe mbaja mend gje.
Zgjata doren,dhe serish e rrethova belin e saj.
- Zemra ime...Shpirti im.Me fal per cdo gje.Nuk isha me ty e dashur kur lindi djali yne.Me fal qe nuk te qendrova prane keto 6 vite.-nje puthje e lash ne ballin e saj,dhe nje perqafim nga ana e saj erdhi drejt meje,gje qe me beri te mberthehesha me nje ngrohtesi qe nuk e ndjeja prej vitesh.-Lusila ime.Zeshkania ime...

*Te nesermen*

*Lusi P.O.V*

Hapa syte e mi ngadale,dhe rrezet e djellit qe binin ne syte e mi,e benin ngritjen me te veshtire.U ngrita ngadale,dhe ju drejtova tualetit.Mbarova pune shpejt e shpejt,dhe zbrita poshte.Aty vinte nje ere teper e mire qe me beri te vrapoja per ne kuzhine.
-Mirmengjes.-thash,dhe pash te dy te ulur ne tavoline duke ngrene krepa.
-Kush i ka bere?-pyeta.
-Xhaxhi Davidi.-tha Juri,dhe erdhi per te me perqafuar.
E pash,dhe pasi mu kujtua skena e djeshme,ula koken.
Nuk e shikoja dot ne sy.Me vinte shume turp.
-Mami mos je gje akoma semure?-pyeti Juri i shqetesuar.
-Jo shpirt.-buzeqesha pak,dhe e putha ne balle.
Hengrem shpejt e shpejt,dhe u ngritem per te ikur.
Jurin e cuam ne shkolle,dhe te dy bashk u nisem per ne kompani.
Dolem,kur u futem brenda pam te gjithe punonjesit te rreshruar.U cudita aq shume,sa nuk po kuptoja me cfare po ndodhte.
-Qe nga sot te gjithe do te silleni me Lusilen ne te njejten menyre sic silleni me mua.Nga sot ajo do te jete shefja juaj,sic jam poashtu une.-tha Davidi,dhe ktheva koken aq shpejt sa as vete nuk e kuptova me ca shpejtesie ishte.
-Cfare....-dhe fjala ime ndaloj,atehere kur ai ishte larguar.
Pash nga punonjesit,dhe disa ishin duke peshperitur te habitur,disa me shikonin me respekt.
Ngela ne cast,dhe ne fund thash:
-Mos e degjoni.Une jam po e njejta.Nuk dua te me trajtoni si nje njeri te larte.-dhe buzeqesha.
Pash te gjithe qe me buzeqeshen,dhe me komplimentuan.
Pas disa minutave bisede shkova ne zyren time...

*Third P.O.V*

-Zoti David,keni nje mesazh.-ishte nje punonjes i tij,i cili i solli nje zarf te bardhe,dhe ja la ne tavoline,duke u larguar.
Ai mori zarfin,dhe e hapi,duke e lexuar nga fillimi deri ne fund.
Mori telefonin ne dore,dhe formoj nje numer,duke i rene.
-Alo.Po.Ne rregull.Neser atehere.-tha,dhe e mbylli,duke u larguar.

*Lusila P.O.V*

Ndodhesha poshte ne kafene,duke biseduar e duke qeshur me te gjithe.Ishte pushim,dhe te gjithe ishim mbledhur.
Pas disa minutave pushimi mbaroj,dhe une shkova serish ne zyre,dhe u ula ne karrige.
-Zonja Lusila.-tha Xheremi,dhe u fut brenda.
-Po?-pyeta.
-Dua te e ndihmoni per dicka.-th ai.
-Per ca?-pyeta serish.
-Ka te bej me ceshtje personale.-tha.
-Kuptoj.-i thash,dhe buzeqesha,pasi e kuptova qe kishte te bente me te dashur ne tij,sepse me kishte treguar dhe njehere tjeter.
Filloj te me tregonte,dhe ne fund pas disa ndihmave te dhena prej meje,me ne fund e zgjidhem.
-Shume shume faleminderit Lusila.-tha ai,dhe me perqafoj duke buzeqeshur si femije.
-Asgje,ishte kenaqesi.-thash,dhe e perqafova poashtu.
Kur papritur,dera u hap,duke bere qe brenda te hynte ai.Ishte Davidi.
-M..Me falni.-tha Xheremi dhe u largua.
Davidi dukej teper i nxehur nga skena qe pa.
-Cfare po benit?-pyeti ai i nxehur.
-Asgje.-thash e cuditur nga reagimi i tij.
-Si asgje.Ai po te perqafonte.-tha serish.
Akoma nuk po besoja dot qe ai po sillej ashtu.Te ishte xheloz valle?
-E ndihmova ndaj me perqafoj pse?-pyeta serish qete.
-Dreqi ta haje,nuk e kupton qe je gruaja ime?-tha,dhe me kapi me sa fuqi kishte nga krahet.
-C...Cpo thua kshu?Nuk bera ndonje gj te madhe.-i thash e friksuar paksa.
-Asgje te madhe he?Nuk e kupton qe nuk dua te te shikoj prane dikujt tjeter?E kupton qe jam xheloz dreqi e mori!-dhe ne fund bertiti,duke bere qe trupi im te ngjethej i teri.
Me leshoj krahet lehte,dhe tha qete:
-Nuk e kupton ende qe te dua?E di qe per ty eshte e pamundur ta harrosh ate,por as faji im nuk eshte qe te dua.
Cfare dreqin po ndodhte?Ai xheloz?Davidi kishte rene ne dashuri me mua?
Cfare po ndjej keshtu?Zemra po me rihte fort,dhe as fjalet nuk me dilnin.Nuk merrja dot fryme.Me dukej sikur kishte mbaruar ajri.
-Gjithsesi.Neser ne mengjes do te iki ne Washington per te pakten 2 muaj.-tha,dhe zemra desh me ndaloj.
-P...Pse?-pyeta.
-Nuk eshte problem per ty besoj.Fundja nuk ka cte duhet.-tha,dhe u largua.
Pse do ikte?Dhe pse per 2 muaj?Cila ishte arsyeja e ikjes se tij?
Dhe perse zemra ime ishte gati ne te dale kur ai me tha se me donte?Cfare kisha kshu.Pse gjithe keto gjera.Te jete dashuri kjo valle?...

Hello guys.Ja ku eshte dhe kjo pjese.😆.
Sa me pelqen ky Davidi mua tani 😊.
Dhe kjo Lusi te kete rene valle ne dashuri me kete qyqon?😕 😂.
Po ju a besoni ne mrekulli?😇
(Me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)