*David P.O.V*Shkova ne shtepi pasi lash ate dhe djalin ne shtepine e tyre,dhe hyra brenda.Ne sallon qendronte babai duke lexuar disa gjera.
-Mirmbrema baba.-thash,dhe shkova te ulesha prane tij.
-Mirmbrema bir.-u pergjjgj ai pa hequr vemendjen nga ato flete.
-Cfare po lexoni?-pyeta.
-Disa dokumente ne lidhje me kompanine.Kompania eshte shume e madhe vetem per ty bir.Ka angazhim teper te madh,dhe duhet ndare.-tha ai serioz,dhe une qe ngela per nje cast nga fjalet qe tha.
-Cdoni te thoni baba?Une arrije ta menaxhoj vete kompanine,nuk kam nevoje per ndihmes.-thash paksa i inatosur.
-E di bir,keshtu mendojne te gjithe deri sa vin momenti i falimentimit.Shiko bir,duhet te besh nje kontrate nje vjecare martesore,dhe ka per te sjell fitime te larta ne kompani.-tha babai,dhe une qe nuk po me besohej me se cfare po thoshte.
-Baba,nuk kam mendje tek martesa tamshe,jam ne kulmin e fitimit dhe nuk dua te harxhoj kohen me te tilla gjera.-thash i inatosur.
-Shiko bir,merr vetem per nje vit Kejtis,dhe me pas shpjegoj situaten.Fundja ajo ka punuar ne shume kompani dhe eshte goxha e pregatitur.-tha,duke nxjerr telefonin.
U mendova pak si fillim,pastaj vendosa te beja sic tha babai.
-Ne rregull baba.Do te bej sic thoni ju.Por ama me nje kusht.-thash i vendosur.
-Cfare eshte bir?-pyeti ai.
-Kam ndermend te bej nje test ADN-je.Dhe nese rezulton pozitiv,do te martohem me ate qe do te zgjedh vete.
-Me cfare ka te bej testi bir?-pyeti paksa i shqetesuar.
-Ai djali qe ju tregova,sot ishte semure,dhe e cova me gjithe te emen ne shtepine e saj.Kur shkova ne dhome,pash foto nga me te ndryshmet,qe ishin te mijat.Ndoshta ajo po e ben kastile per arsyet e saja,por djali i vogel nuk me dukej i djallezuar.-ula koken i menduar,ne lidhje me ceshtjen.
-Pra,mendon se ai eshte djali yt?Mendon se ka lidhje me te shkuaren tende bir?-pyeti babai,duke vendosur doren ne shpatullen time.
-Po baba.Nese kjo eshte e vertete,atehere do te zbuloj se cfare ndodhi me te shkuaren time...*Lusi P.O.V*
-Ma...mi,babi sot qendroj tek koka ime,deri sa me zuri gjumi e di?-pyeti Juri i vogel,qe tashme ishte ende i nxehte,por ama e ruante ate buzeqeshjen qe e karakterizonte.
E di qe ai qendroj tek koka e tij,sepse e pash vete.Madje dhe i mori ere flokeve te tij te bute.Dukej kaq...Jurgen ne ato caste.Cdo gje,tiparet,menyra e sjelljes,madje dhe aroma.Ishte kaq ai.Sa shume qe me mungon.Dua kaq shume ta kem prane tani qe ndihem e vetmuar.
Nga keto mendime,syte pa kuptuar qene mbushur me lot,e kishin filluar te rridhnin ujvare.
-Mamush,pse po qan ti?-pyeti Juri,dhe vendosi doren e vogel dhe te nxehte ne faqen time,duke fshire lotet.
-Asgje skam shpirt,po qaj per ty qe je semure.-i thash,dhe i putha doren.
-Po mami mos qaj dhe ti se jam i fort une si babi.-qeshi aq shume,sa i dhimbte barku.
-Bravo zemra ime.-e putha ne koke,dhe e shtriva per te fjetur.
-Mama,te dua shume shume.-tha,dhe hapi gojen per te fjetur gjume.
Mbylli syte e vegjel,dhe prita derisa e zuri gjumi plotesisht,pastaj u ngrita,dhe shkova poshte.*David P.O.V*
U nisa per ne spital,dhe shkova tek doktori me i mire i familjes,dhe hyra brenda.
-David more djal,sa kohe pa u pare.-tha ai duke buzeqeshur,dhe erdhi tek une.
Nuk bera ndonje mimike kushedi se ca,dhe kjo gje sikur nuk i pelqeu dhe aq.
As me interesoj hic.
-Mire jam faleminderit.-ju pergjigja ftohte.
-Perse ke ardhur?-pyeti ai duke bere me shenje qe te ulesha.
U ula,dhe nxora dy qeska te vogla plasmasi,tek njera qendronin floket e djalit,tek tjetra te mijat.
-Dua te bej nje test ADN-je.-thash troc dhe qarte,sepse nuk me pelqejne ardhjet rrotull.
-ADN-je?-pyeti i cuditur.-Per cfare?
-Test atesie.
-Ne rregull.-tha ai ende i cuditur,dhe u ngrit duke marr dy qeset e vogla.-Do vish ti marresh per nje jave.-tha.
-Ne rregull,shihemi.-ju pergjigja,dhe lash disa te holla perpara se te largohesha.E dija qe ky njeri eshte i etur pas lekut si cdo njeri tjeter,dhe me neveritej vetem mendimi kur i dhash ato leke.*Te nesermen*
*Lusi P.O.V*
Thirra Tifanin te vinte ne shtepi per tu kujdesur per Jurin,sepse duhet te shkoja ne pune.Putha djalin ne ball,dhe u largova.
Shkova tek makina,dhe e ndeza duke u larguar.Pas disa castesh,telefoni u drodh nga nje mesazh.
BẠN ĐANG ĐỌC
Afraid Of The Game
Lãng mạnLusila Klarms nje vajze e thjeshte tetembedhjete vjece e cila dashuron muziken hyn ne universitet dhe aty gjithe historia e saj,ndryshoi rrenjesisht.Nenvlerson talentin e saj thjesht si te ishte dicka qe cdo kush e ben.Por zeri i saj qe ndryshe.Kush...