Afraid Of The Game

7.Something New.

*David P.O.V*

-Te dua...

Duhet ta kishte nga temperatura.Cdo gje duhet ta kishte prej asaj.Nuk mund te thoshte ashtu pas asaj qe i bera.
-Pra ti ke qene e shkuara ime zeshkane.-thash,dhe ajo qe ende dridhej.
-J...Juri..-po therriste djalin e saj.Mesa duket kerkonte ate.
Mora telefonin e saj,dhe nisa te kerkoja numrin e fundit qe ajo kishte telefonuar.
-Alo mamush.-ishte fjala qe degjova kur telefonova ate numer.Nje buzeqeshje u shfaq ne fytyren time,sa degjova ate ze.
-Nuk jam mami jot.-thash dhe ai filloj te fliste serish.
-Ku eshte mami ime?-pyeti me nje ze qe ishte gati per te qare.
-Mos u shqeteso,mami jot eshte mire.Me thuaj ku je te vij te te marr.-thash duke u ngritur nga krevati.
-Do me cosh tek mami?-pyeti ai.
-Po Juri,do te te sjell tek mami.-dhe nje pasthirme gezimi u shfaq nga ana e tij.
Me dha adresen,dhe mbylla telefonin.
Pash serish nga ajo,dhe tashme ishte duke fjetur.
Ju afrova dhe vendosa buzet e mija tek balli i saj,dhe temperatura ende nuk kishte zbritur,por ama as vete nuk e kisha kuptuar qe kisha lene nje puthje ne ballin e saj delikat.
Buzeqesha lehte,dhe zbrita poshte.
Cfare ishte ai njeri ashtu.Ne nje moment e urrej,kurse ne momentin tjeter e dua prane.
Kjo femer po me ngaterronte ndjenjat.
Shkova tek makina,dhe tashme shiu kishte pushuar.E ndeza,dhe u nisa per tek vendi ku ndodhej ai.
Mberita,dhe pash se ishte po i njejti i asaj dite.
Dola prej andej,dhe shkova te trokisja ne dere.
-Erdhaaaaa.-u degjua nje ze femre.
Besoj se ishte po e njejta.
E hapi,dhe e kisha sakte.Ishte po ajo e cila po me shikonte si te isha nje fantazem.
-Mirdita.-thash ne medyshje.
-Mirdita.-tha ajo ende e habitur,kur papritur duke vrapuar erdhi djali.
Kurre nuk e kisha pare me sy ne menyre tjeter.Tashme e shikoja di djalin tim.Buzeqesha kur e pash,dhe u ula ne gjatesine e tij.
-Ckemi.-thash.
-Ckemi.-tha me ndrojtje ai,dhe buzeqeshi.-Ti do me cosh tek mami?-pyeti.
-Po.-i thash,dhe i ferkoa koken duke u ngritur.
-Erdha te marr djalin ta coj tek e ema.-thash une duke pare gruan qe ende ishte e cuditur.
-N...Ne rregull.-tha ajo.-Po kush jeni?
-Me quajne David.Gezohem.
-Tifani.-tha shkurt.
Pas disa minutave bisede,erdhi ai.
-Jam gati.-tha duke qeshur.
-Atehere eja.-dhe i zgjata doren,dhe ai qe e kapi pa u menduar dy here.
U fut ne makine,dhe po qendronte pa folur duke shijuar pamjen e jashteme.
-Te pelqen te kesh nje dhome tenden?-pyeta duke buzeqeshur.
-Poo.-tha ai duke kthyer koken menjehere nga une i gezuar.
Qesha lehte,dhe nuk folem me,pasi kisha mberritur.
Ai zbriti direkt,dhe po shikonte verdalle.
-Ku jemi?-pyeti.
-Kjo eshte shtepia ime.-i thash dhe syte e tij,nisen te shkelqenin.
Buzeqesha serish nga reagimet e tij te papermbajtura,dhe shkova te hapja deren.

*Lusi P.O.V*

Nuk e dija ku isha.Me kishte kapur paniku,dhe nuk kisha rrobat e mija te veshura.U ngrita e pataksur,dhe koka po me dhimbte keq.Ndjeja temperaturen qe ishte rritur,dhe bente qe mezi te ecja.Zbrita poshte,kur degjova nje celes te futej ne braven e deres.Nje frike me pushtoj te teren.Nuk e dija ku isha,dhe me shkonte mendja ne cdo vend.Por,zemra mu ngroh,kur degjova zerin e Jurit,qe beertiti.
-Mama....-dhe erdhi me vrap me perqafoj.
-Shpirti im.-thash,dhe e shtrengova fort pas vetes.
-Xhaxhi Davidi me solli ketu tek tyja.-tha duke buzeqeshur.
Vertet e kishte bere?Wow..
Kur perpara meje erdhi ai.
-Pse je ngritur?-pyeri i zemeruar.
-Si pse u ngrita?Ku e dija une se ku........-dhe ne nje moment mu moren mendt,dhe syte u erren.Ndjeva doren e tij te prekte shpinen time,dhe me pas,ai me ngriti ne krah,dhe beri qe ti rrethoja qafen me duar.
-Budallacke.-tha ai bute,dhe nuk e di ne e kisha pare mire pasi isha ende me syte e erret,buzeqeshjen e vogel qe ju shfaq ne fytyre.

*David P.O.V*

E shtriva serish ne krevat,dhe e mbulova deri ne gryke.Temperatura ende nuk i kishte zbritur.
Vendosa te merrja doktorin ne telefon,dhe pas gjysme ore,ai erdhi.
-Cfare ka?-pyeta paksa i shqetesuar.
Ai u kthye serioz,dhe tha:
-Ka nje te ftohur teper te rende.Do nje kure te fuqijshme.Do ta mbaj nen vezhgim.-tha ai,dhe menjehere u ndjeva fajtor.Isha teper idjot.Si e bera ate.
Ai me dha ilacet,dhe me pas u largua duke me thene qe ti telefonoja ne rast urgjence.
-Dhe nese ka ftohte,fute ne dush me temperature trupi.-tha ai,dhe ne fund u largua.
Shkova serish tek ajo,dhe ishte duke fjetur.U ula prane saj,dhe i ferkova koken,duke ndjere floket qe me pershrkonin gishtat.

*Lusi P.O.V*

Ndjeja doren e tij qe ndodhej ne koken time.Ishte aq e qete,dhe ledhatonte koken time me aq delikatese,saqe beri te flija pernjehere.Njehere me jepte frike,dhe nga ana tjeter ishte aq i mire.Cfare mendonte valle.

*David P.O.V*

Isha ende i fokusuar tek fytyra paqesore e saj,dhe dukej aq e dhimbsur,dhe e vuajtur.U afrova aq shume me te,saqe me pas kuptova qe nuk e dija se cfare po beja.U ngrita prej andej duke shkundur koken,dhe zbrita poshte,aty ku ndodhej djali.
-Cpo ben?-pyeta,dhe u afrova prane tij,duke u ulur.
-Po shikoja spongbobin.-tha,dhe qesha.
-Te pelqen?
-Po,shume.Eshte kukulla ime e preferuar.Dhe televizori eshte shume i madh.-tha me syte qe i shkelqenin.
Qesha me te,dhe kjo gje beri qe dhe ai te qeshte.
-Ti ngjan shume me babin tim.Mos e ke vella?-pyeti aq pafajshem,sa beri qe e qeshura ime te ndalonte ne cast.
Ndenja pak,pastaj thash:
-Do te pish ndonje gje?
-Poooo..-tha duke u ngritur ne kembe.
-Epo mire eja.-dhe u ngrita duke shkuar ne kuzhine bashke me te.
Nxora nje arke me pije.
-Dua kete amiten.-tha,dhe zgjati duart per te marr shishen.
Buzeqesha,dhe e cova tek vendi,dhe ai me vrap u nis per tek divani.
Ende nuk po e besoja qe kisha nje djal.Kjo tregonte shume per te shkuaren time.Dhe ishte vetem fillimi.
Pas disa oresh duke biseduar me Jurin, ate e kishte zene gjumi ne prehrin tim.
Fika televizorin,dhe e mora ne krah,duke e cuar ne dhomen tjeter.
-Naten e mire bir.-dhe e putha ne balle.
Shkova tek Lusila,dhe ishte ende duke fjetur.Tashme dukej e qete,por ama e kisha gabim.Po dridhej nga te ftohtit,dhe tmperatura ishte rritur shume.

*Lusi P.O.V*

Po dridhesha si gjethe.Kisha shume ftohte.
-Lusila ngrihu.-ishte zeri i Davidit,qe po me therriste per tu ngritur.
Nuk ngrihesha dot,nuk kisha fuqi.
-N...Nuk ngrihem dot...-i thash duke u ndridhur nga te ftohtit.
Mori fryme thelle,dhe me pas,ndjeva qe me ngriti ne krah.Hapa syte,dhe po me conte ne tualet.
-C...po ben?-pyeta.
-Rri urte.-tha ai,dhe me vendosi tek dushi.
Papritur hapi rrubinetin,dhe une nisa te dridhesha edhe me shume.
-Ca bere more?-thash e inatosur,por duke pasur ende ftoht.
-Me mire te lagesh,sesa te dridhesh si pule.-tha ai,duke me pare si dridhesha.
-Dhe ti mendon...duke me lagur...do sherohem?-vazhdoja te dridhesha.
Ai ndenji nje cast,dhe me pas u fut,duke me perqafuar fort.
Nuk po me besohej se cfare ai sapo beri.U fut ne dush per te me ngrohur mua.Duart e tij ne shpinen time krijonin me shume kokrra ne mish,por jo nga i ftohti,ishte dicka tjeter,qe nuk po e kuptoja se cfare.
Ndodheshim aq prane njeri-tjetrit,dhe une ndjeja zemren e tij qe rrihte fort.
Ngrita koken ngadale,dhe u ndesha me shikimin e tij te thelle.
Syte e tij bene qe te humbisja ne to.Asgje tjeter nuk arrija te shikoja,pervec ata sy bojeqielli,aq te hapur ne ngjyre,por gjithashtu te mbyllur ne kuptim.Ai me shikonte,por ishte aq i qete,sa as vete nuk e kuptoja,se perse ai sillej aq ashper.
Desha te zbuloja me shume tek ata sy,por nuk arrija dot.Ai nuk e linte kete gje.
Afroj fytyren e tij prane times,dhe frymemarrja e tij e nxehte,ndeshej me timen.U afrua edhe me teper,derisa buzet e tij,preken ne nje puthje te thelle te mijat.Mbylla syte,dhe as vete nuk e kuptova se perse e lash veten te humbiste ne buzet e tij te mistershme...

HELLOOOOO.Ja dhe kapitulli tjtr 😆.Po fillon te me pelqej ky Davidi mua 😄.Nuk u lodh lumadhi duke ngritur Lusin or e minut ?😑.
Si ju duket deri tani?😊.
Shum faleminderit per komentet 😁.
(me thoni mendimin tuaj ne komente ☺)
P.S ajo lart eshte shtepia e Davidit 😍.