Sessizce yan yana otururken, yavaşça dürttü beni.
Eliyle kalem işareti yapınca, onu onayladım.
Kokusundan ayrıldım ve çekmecenin içinden kağıt ve kalem çıkardım.
Cehennem'den çıkıp, Cennete geri girdim. Kağıt ve kalemi ona uzattım.
Elimden kalemi ve kağıdı aldı.
Kalemin kapak kısmını, öpsem bir sürü rüyaya dalabileceğim dudaklarının arasına sıkıştırdı. Yanaklarında öpmelik kadar çukur oluşuncaya kadar, kalemi kendine çekti. Sonunda başarılı olunca kapağı yanına, halının üstüne koydu.
Kalemi, çikolata parmaklarının arasına aldı ve kaleme sürtmeye başladı.
Bunları yapıncaya kadar, ona kaç kere aşık olduğumu, sadece o anlayabilirdi.
Bir şeyler yazdıktan sonra, kağıdı bana döndürdü.
'Kendimi iyi hissetmiyorum. Gitsem iyi olacak.'
Gözlerimi kırpıştırdım ve derin bir nefes verdim.
Kalbimin kırığıyla birlikte konuştum.
Fakat daha çok kızgın gibi gözüktüğüme inanıyordum.
"Madem hastasın, benden kaçmandaki sebep ne? İyileştireyim seni."
Kafasını öne eğdi.
Acı bir şekilde gülümsedim.
Birden ayağa kalktı ve hiç tereddüt etmeden çekip gitti.
Hey,
kalbimi geri ver.
