"Hava niye bu kadar sıcak ya?"
Elimde olan dergiyle suratıma doğru hava yaparken, bir yandan eksik hissetmemle olduğum yerde durdum.
Eksik hissettiğime göre, Taehyung yoktu.
Hey, Taehyung nereye gitmişti? Bir kaç dakika önce yanımdaydı...
Ah, markete gidip bir şeyler almış olabilirdi.
Fakat, zorlanmaz mıydı? Konuşamıyordu sonuçta.
Aslında buna pek gerek yoktu. Ama ben onu, korumak için elimden geleni yapardım. Ona yanlış bir şeyler deseler, karşılık veremezdi.
Taehyung, sessizdi.
Ona zorbalık yaparlardı ve sesini bile çıkartmazdı.
Konuşabiliyordu o zamanlar hatta.
O kadar saf yetiştirilmişti ki, küfür dahi etmezdi.
Masumun, en tatlı haliydi Taehyung.
Konuşma yetisini ortaokulun son sınıfında kaybetti.
Karşıdan karşıya geçecekti. Ben de karşısındaydım. Onu bekliyordum.
Çok özlemiştim onu. Büyükannesini ziyaret etmek için Seul'a gitmişti.
Fakat yola birden atladı. Gelen arabayı görmedi.
Kurtulmak için şansı vardı. Ama yolun ortasında öyle bir mınlanmıştı ki, kılını dahi kıpırdatamıyordu.
Yola atlayıp kılpayı kurtarmıştım.
Yüzüme attığı o bakışı hiçbir zaman unutamıyordum.
Ağzını açıp, bir şeyler söylemeye çalışıyordu, ama başarısız oluyordu.
Gözyaşları akıyor, çığlık atmaya çalışıyor, ama dişlerini sıkıyordu sadece.
Doktora gitmiştik beraber.
Ama dil tutulmasının tedavisi yok demişlerdi bize.
Taehyung'u hiçbir zaman o kadar kötü görmemiştim.
Gözlerimin içine bakıyordu.
Öyle bir bakıyordu ki, sanki bir şeyleri kaybetmiş gibiydi.
Boğazında bir sürü kelime takılmış gibiydi.
Yumruklarını sıkıyor ve bana bakıyordu.
Gözyaşları tane tane süzülüyordu yanaklarından.
İlk defa Taehyung'u anlayamamıştım sanki.
O günden sonra durgunlaştı.
Çok az gülmeye, yemek yememeye başlamıştı.
Dudak okumakta berbattım. Bu yüzden onu yazmaya mahkum bırakmıştım.
Benimle zar zor iletişime geçiyordu.
Okulda da rahat bırakmamışlardı Taehyung'u.
Sürekli köşeye sıkıştırıp parasını alıyorlarmış, küfür ediyorlarmış, itip kakıyorlarmış...
O sıralar çok zayıflamıştı ve sebebi buydu. Parasını alıyorlarlardı. Yemek yiyemiyordu.
Tabi bunları ben okulda yokken yapıyorlarmış.
Sürekli hasta olurdum ve gitmezdim.
