Τον τοιχο μου κοιταω. Γεματο φωτογραφιες με αναμνησεις χαρουμενες πολλες. Το προσωπο μου λαμπει με τοσες διαφορετικες μορφες διπλα του να το συνοδευουν. Ευχαριστω. Ευχαριστω εσας μορφες που μπορω να κοιταξω ενα χαρτι και το μυαλο μου να γεμιζει. Ευχαριστω που υπηρξατε διπλα μου γι αυτο το λεπτο. Ακομα και αν τωρα φυγατε ευχαριστω. Οσο κι αν θελω να το αρνηθω ειστε κομματι του ποια ειμαι σημερα εγω. Με πλασατε εως ενα βαθμο. Καθε μια φωτογραφια και ενα κομματι μου υπο επαιξεργασια. Αποτυπομενο σε ενα μικρο κομματι χαρτι. Ποσο μαγικο. Ποσο μαγικο!
YOU ARE READING
Όταν οι σκέψεις μπαίνουν σε λέξεις
PoetryΜικρές φιλοσοφίες που χρησιμευουν σε οσους εχουν περιεργες μερες σαν και τις δικες μου. Ισως παλι και οχι. Εσυ εισαι ο κριτης γι αυτο.
