Όταν οι σκέψεις μπαίνουν σε λέξεις

Ακούς?

Γιατί να γαμιεμαι για σένα γιατί? Γιατί όταν εσύ στην αγκαλιά αλλουνού κοιμάσαι απόψε. Ενώ ξέρεις πια. Ενώ σου είπα και περιμένω από σένα να μου πεις. Ενώ συμφώνησες ότι τα ίδια νοιώθουμε. Γιατί να το περνάω αυτό για σένα γιατί? Γιατί ενώ απλά θα μπορούσες να πεις ένα όχι και να έμενε εκεί. Γιατί με βασανίζεις έτσι γιατί? Γιατί σκοτώνεις το μόνο αληθινό πράγμα που σου έχει συμβεί. Σ αγαπάω μακους? Πονάω μακους? Όχι δεν μακους τα μάτια κλειστά έχεις ενώ κοιτάζεις ευθεία μπροστά. Λυπάμαι. Λυπάμαι πολύ. Μια βδομάδα καιρό έχεις ακούς? Μετά τέλος η υπομονή. Αν εσύ δεν μου άξιζες θα βρω κάτι που μου αξίζει πολύ η ίσως κάτι να ξεγελασω τον πόνο στην ψυχή. Ναι μάλλον αυτό. Καληνύχτα ψυθηριζω δειλά γιατί δεν μ ακούς για άλλη μια φορά. Παίξε το θέατρο σου συνέχισε εμπρός. Χτυπά και εμένα κι εσένα ανελυπος. Αλλά εγώ ξεγλυστραω ακούς? Εσύ μέσα στην μαύρη κόλαση της ψεύτικης ψυχή σου θα μείνεις. Γιατί πια ξέρω. Ακούς? Μαγαπας ακούς? Εμένα θες. Ακούς? Καληνύχτα. Αλλά δεν ακούς.