Book 2: We Meet Again, Gangster!

Chapter 11

+++++

Trapped

Staying here is the biggest mistake I've ever made. You know why, I can't stand seeing him begging for me to talk to him. It's obvious na pinagsisihan niya ang mga kasalanan niya but once a mistake always a mistake. Kahit bali-baliktarin man ang mundo malaking kasalanan ang ginawa niya sa'kin. At hindi ko alam kung mapapatawad ko pa ba siya.

I went out to my room para tingnan kung sino ang mga nag-iingay sa baba. As to my surprise, I saw Kenneth, Darryl and Ryan.

Anong ginagawa ng mga peste na ito dito? Hindi ko pa nakakalimutan ang ginawa nila sa akin at kay Manang Ann, na ngayo'y kasalukuyan na nilang pinakawalan. They really planned that kidnap thing. Kaya pala pamilyar ang mga boses, no doubt, dahil sila mismo ang nangahas na pumasok. And another no doubt, kaya hindi tumunog ang alarm kasi kilala na sila ng mga ito.

"Sunny!" Ryan shouted my name.

Lumapit ako sa kanila at sinamaan siya ng tingin. Well, obviously, lahat sila tiningnan ko ng masama dahil sa ginawa nila. Tama nga ako. Alam nila kung nasaan si Zenberg but they refused to tell me.

"Sabi ko nga galit ka," he uttered.

Isa-isang tumayo ang mga ito sa inaakalang babatiin ko sila but to their horror I gave them a one by one punch on their faces.

"What the f-ck?"

"Shit Sunny naman!"

"What was that for?"

Reklamo nilang tatlo sa ginawa ko. I am no longer the Sunny Myel Sarosa na babaliwalain ang ginawa nila. Bagay lang sa kanila iyon. They deserve that kasi pare-pareho silang magkakaibigan. Ang sasarap pag-uuntugin ang ulo.

"Anong ginagawa niyo dito? At talagang nagpakita pa kayo pagkatapos ng ginawa niyo sa'kin at kay Manang Ann?!" I shrieked as I glared at the three of them.

Ryan looked away as Kenneth do the same. Darryl just looked at me as if there is something ridiculous.

"What?" sabi ko kay Darryl.

"If you don't want to stay, you can actually escape. Bakit kailangan mo pa kaming suntukin? Tsk."

I gritted my teeth. Yeah, actually I can do that. Kaya kong tumakas kung gugustuhin ko pero hindi pa sa ngayon.

"Anong ginagawa niyong tatlo dito?" I asked instead.

"Sasamahan ka muna namin dito. Hindi makakauwi si Jeth dahil kasama niya si Olivia," sabi ni Kenneth, tinitingnan ang magiging reaksiyon ko.

Hindi ko pinahalata ang inis na pumuno sa sistema ko. Talagang pinasamahan niya ako sa mga kaibigan niya? Bakit, dahil natatakot siyang takasan ko siya? Bakit hindi nalang kaya ako umalis sa bahay na ito, tutal hindi naman kami nagkikita araw-araw. Palagi itong wala this past few days. Ang kasama ko lang sa bahay ay si Mang Joson, ang higanteng tinutukoy ko.

"Hindi ko kayo kailangan. Pwedi na kayong umalis," I coldly said. Tutal hindi ko naman kayo kakampi. You are just one of those people who are betrayal.

"Still. Pards told us to stay here for a night."

I clenched my fist.

"Okay. You three stay here at ako ang aalis."

Tinalikuran ko silang tatlo sabay kuha sa cellphone ko. I called Michael and thanks god he immediately answered his phone. Minsan lang ako makahawak ng charger kaya dapat mahalaga dapat ang mga phone calls ko.