Chapter 12

967 37 1
                                    

+++++

Escape

He confiscated everything what I've got especially my phone. Hindi ko matawagan si Philip at Michael para tulungan akong makaalis dito. He really meant what he said na ikukulong niya ako sa kwarto niya. Hindi niya ako hinayaang makalabas. Sa tuwing lumalabas siya ay kinakandado niya ang pinto sa labas.

Ginawa niya akong preso at hindi ko gusto iyon! Sa ginagawa niyang ito ay lalo lang nadadagdagan ang galit ko.

Napatingin ako sa pinto ng bumukas ito. Hindi na'ko nagulat ng mukha ni Zenberg ang aking nakita. Seryoso ito pero mas seryoso ako. I really want to get out in this freaking house.

"You didn't eat your food." It's not a question, it's a statement.

Umismid ako pagkatapos ay tinalikuran siya. Paano ako gaganahan kumain kung ganito ang ginawa niya sa'kin? Mas gugustuhin ko nalang mamatay sa gutom!

"You need to eat."

"Get lost! Ayokong makita ka!" I shouted.

Galit ako sa ginawa niya. Galit ako sa ginawa nila kay Reige. Binugbog nila ang taong walang kasalanan. Paano niya nagagawa iyon? He's really a monster now.

"Please eat. You need to eat para sa anak mo."

Gusto kong matawa sa sinabi niya. Hanggang ngayon parin ba ay iniisip niyang buntis ako? Hindi ba obvious na hindi lumalaki ang tiyan ko? Kung nasa tamang sitwasyon lang siguro kami ay pagtatawanan ko siya kaso hindi, nasa ibang sitwasyon kami ngayon.

"I hate you! I hate you!" I chanted.

I want to get out of here but how can I do that? Ni hindi nga ako makalabas sa kwartong ito, sa buong bahay pa kaya?

"Galit ka ba dahil sa ginawa namin kay Mondragon?" he asked, made me looked at him violently.

"Binugbog niyo siya! Sa tingin niyo anong mararamdaman ko?!" sigaw ko dito. I saw him jaw clenched na tila ba pinipigilan ang sarili na huwag magalit. He frustratedly combed his hair using his hand.

"F-ck!" rinig kong mura nito.

Ngayon siya pa ang may ganang magmura. Really, Zenberg? Anong ikinagagalit mo? Dapat nga ako ang magalit sa'yo kasi niloko at sinaktan mo'ko pero bakit naging baliktad yata ang sitwasyon?

"Why are you doing this to me?" he dramatically said to me. He tilted his head while biting his lower lip. I really can't imagine how mad is he right now. He is just controlling his self to shout at me.

"Why are you doing this to me too huh?" balik tanong ko.

Bakit mo ginawa sa akin ito? Bakit gustong-gusto mo akong saktan at ikulong dito?

Gusto kong itanong iyon sa kanya pero pinipigilan ko lang ang sarili ko.

"I am doing this because I want to keep you."

I laughed sarcastically. To keep me? Nagpapatawa ba siya? Hindi niya ba alam na sa ginagawa niya ay lalo lang lumalayo ang loob ko sa kanya?

"Keeping me here makes me mad at you to death Zenberg. Keeping me here means you are hurting me!"

"Bullshit! I want to keep you Polkadots! Gusto kitang ikulong dahil natatakot akong mapunta ka sa iba! Don't you get it huh?! Alam kong nasaktan kita but damn, gusto ko akin kalang!" sigaw nito dahilan ng pag-atras ko ng isang hakbang. Nagulat ako sa sinabi niya.

Hindi ko alam kung anong irereact ko. Did he really meant what he said? Talaga ba Zenberg?

"I'm scared...I'm scared magirl ko. I am scared you might leave me because of my mistakes. God knows, kung paano ako nabaliw noong nalaman kong buntis ka at hindi ako ang ama ng dinadala mo! I want to kill that bastard. I want to kill him because he touched my girl."

Book 2: We Meet Again, Gangster!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon