Not So Normal Love

Chapter 9: Coffee Talk

Since nga di na ako nakatanggi pa sa pag aaya ni Sweet na magmeryenda kahit coffee na lang daw kaya here we are now waiting for that guy named Luke.

"Besshy~ sorry are you upset with me?" Parang nakokonsensyang puna nito sa katahimikan ko ng pumasok kami sa coffee shop malapit lang sa school namin. Ngumiti naman ako sa kanya para mapanatag ang loob niya. Ngumiti siya pero alam kong pilit.

"No. Napaisip lang ako kasi we don't used to have coffee together?" Sabi ko sabay tingin ng tila nagdududang tingin sa kanya with matching may paniningkit ng mata pa. Napasandal tuloy ito sa upuan niya. Hmmm.. I sensed it, there is really something.

"Ah~ sorry besshy! I just did it because Luke asked me to. Sorry na~" pag amin naman nito, saka tumayo at niyakap pa ako.

"Hmmm.. Sabi ko na nga ba. O well, hayaan na natin, maupo ka na nga." Sabi ko saka siya umupo at napatawa na lang kami pareho. "What is that guy up to na naman kaya?" Tanong ko.

Nagta-as baba lang ang balikat ni Sweet bilang tugon sa tanong ko saka ito uminom ng kape na inorder niya sabay subo ng strawberry short cake na order niya. Hmmm..

After 15 minutes ay dumating na din si Luke. Nagwave ito sa amin pero di ko siya pinansin. Nakangiti nitong tinungo ang pwesto namin ni Sweet.

"Hi!" Bati nito.

"Hello. " bati ni Sweet.

Samantalang tumango lang ako dito. His not that cold na compared when I first met him, well it seems like normal naman siya.

"Thank you for granting my favor Sweet." Pasasalamat nito.

"You're welcome. As long as it's good. Well what are friends for. Right?" Sagot naman ni Sweet.

"Ow, Close na pala kayo Besshy?" Sabi ko kay Sweet. At napangiti lang ito bilang sagot sa akin.

"Actually, Sweet is a good friend. And to be honest I just want to be friend with you too." -Luke

"Me?" Gulat kong tanong dito at itinuro ko pa ang sarili ko.  Stating the obvious pa eh.

"Ay hindi, yung waiter talaga yung kausap ko eh." Pamimilosopo nito. Sakto namang kararating din ng waitress para ihain ang order niya kaya nagulat ito at natapon sa polo niya ang tubig na nasa harapan niya matapos itong matabig ng waitress dahil sa pagkabigla.

"Oh!  Sorry po sir,  hindi ko po sinasadya!" Natatarantang paghingi ng paumanhin ng waitress.

Napahagikgik naman ako pero agad ko din pinigil ang tawa ko kaya tinakpan ko na lang ang bibig ko. Karma nga naman. Sayang, kung yung kape sana ang natapon sa kanya mas masaya.

Agad naman akong tinapunan ng masamang tingin nito kaya ibinalin ko na lang ang atensyon ko sa iced coffee na inorder ko.

"Oh my god!  Are you alright Luke?" Tanong ni Sweet. Naku buti nga sa kanya yun eh. Don't be so concerned besshy.

"It's okay!  I'm fine." Ani naman nito at sabi niya din sa waitress at ngumiti pa. Psh!  If I know baka gusto na niyang pasesanti tong waitress ngayon pa lang.

"Excuse me. I'll just go to the rest room. " pagpapaalam naman nito.

"Sure,  take your time." - Sweet.

Pagkaalis nito ay agad akong napahagalpak ng tawa. Sa wakas. Pakiramdam ko kasi kanina ay puputok na ako sa sobrang pigil ng tawa ko. He's so funny kaya.

"Let's just say,  it's still a lucky day. Nasilayan natin ang so manly chest ni Luke." Tila nagpapantasyang sabi ni Sweet.

Oo. Nang mabasa kasi ang polo nito ay bumakat ang matipuno nitong dibdib. Pero so what?