____________
Kahvaltıdan sonra hızlı adımlarla odaya doğru çıktım. Şakaklarımı ovaladım ve başımı ellerimin arasına aldım. Sakinleşmem lazımdı.
Yalnız değildim, hiçbir zaman olmadım, hiçbir zaman olmayacağım diye düşünerek kendimi sakinleştirmeye çalıştım.
Sahiden öyle miydi, yoksa kendimi mi kandırıyordum?
İç ses ağzına kürekle vururum delirtme beni.
Derin nefes aldım. Ne olmuş olursa olsun bu sene diğerlerinden farklıydı. Bu sene, Hogwarts'ın içindeyken hiçbir zaman yalnız hissetmemiştim. En azından önceki seneler gibi değildi.
Çantamın içini karıştırıp geçen senelerde Hogwarts ve içindeki öğrenciler ile ilgili olan düşüncelerimi aktardığım defterimi elime aldım. Bu defteri en son ağustos ayında okumuştum.
İç çekip içini açtım. Yazılar yok olmuştu. Lan yazılar nerede? Aq salağı mürekkebi gizleyen büyü yapmıştın dedi içimde bir yerlerde olan mantıklı iç sesim.
Senin kuracağın cümleyi si.
Kendine mi küfür ediyon lan?
Sanırım az daha ediyordum.
''Ve bu gidişle olmayan akıl sağlığımı da kaybedeceğim.'' diye söylendim seslice.
''Aparecium'' diye mırıldandım asayı tutarak.
Mürekkebin yavaşça daha belirgin hale gelmesini izledim. Kış güneşinin aydınlattığı odada defteri okumaya başladım. İçine yazdıklarımı okudukça rahatladığımı fark ettim. Kesinlikle ama kesinlikle daha az yalnızdım, kendimi daha iyi hissediyordum, eskisinden çok daha iyiydim. Rahatlama hissimle yüzümde oluşan tebessümü gizleyemedim. Sabahki kadar kötü değildim, geçen senekiler kadar kötü değildim. Bir sayfada Harry, Ron ve Hermione ile ilgili oluşturduğum teorileri görünce hönkürmeden edemedim. Veletken daha utangaç ve daha malmışım.
Kapının gıcırdama sesini duymamla içgüdüsel olarak oraya döndüm.
''Yemeğini erken bitirdin.'' dedi Hermione.
Az önce onun hakkında yazdıklarım aklıma gelince gülmemi bastırıp ''Erken doydum.'' dedim ve omuz silktim.
''Elindeki ne?'' dedi Lily.
''Hiç, ders notları.'' dedim ve hızlı hareketlerle defteri çantama geri koydum.
''Eee, siz niye buraya damladınız hemen?'' diye sordum.
''Aşağıdaki ortam hem çok komik hem de çok gergin bir an önce yukarı çıkmak istedik.'' dedi Lily.
''Ayrıca sen aniden yemekten kalkınca endişelendik, genelde mısır gevreği yemeden sofradan kalkmazsın.'' diye ekledi Hermione.
İçten içe şu an çok mutlu olduğumu kabul etmem lazım. Benim için endişelenmişlerdi, üstelik Hermione kahvaltıda ne yediğime bile dikkat ediyormuş. Moralim birdenbire nirvanaya ulaştı. Bazı şeyleri abartıyorum galiba, neşelenip Noel'i mutlu bir şekilde geçirmeye bakmalıyım.
Bak şerefsiz evladıyım ağlamamak için zor duruyorum şu an.
''Bir şeyim yok, iyiyim, daraldım sadece biraz.'' dedim gülümseyerek.
İçeriye yetişkin Sirius geldi ve mutlu bir şekilde ''Ne yapıyorsunuz burada? Hadi toplanın hep beraber Noel süslerini asalım.'' dedi ve Noel şarkıları söyleyerek aşağı indi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Inside of Hogwarts | Harry Potter
FanfictionBade, dört yıldır Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'nda istemeden de olsa öğrenim gören bir genç kızdır. Karanlık Lord'un dönüşü ile kızın bütün arkadaşlarının hafızası silinir ve sil baştan Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu'nda, herkesin kader...