This chapter is sincerely dedicated for all of you, to the readers who kept on waiting and supporting me and my story. Thank you! Kapit Lang hahaha :)
Jennica's POV
"talaga?! sinabi niya yon? Naku! Kung nandun lang ako nasupalpal ko yon nang words ko." Gigil na sabi ni April sa akin habang nagmemeryenda kami sa isang kainan sa mall, nagulat nga ako nang makita siya dito e, si Jay kasi ang nag hila sa akin dito.
"Mabuti at nandun si Na. Bravooo." natutuwa niya namang sabi ngayon.
"Oh eh anong sinabi mo sa.bestfriend mo?" tanong naman niya ngayon.
syempre sinabi ko sakanya yung exact words nagbrighten up naman yunh mukha niya.
"May natutunan ka sa akin Jennica. Improving!" natawa at nailing nalang ako kay April, para kasing ang saya niya at goodvibes ang pumapalibot sa kanya, na parang hindi ako pwedeng dumikit sa kanya dahil napahsukluban ako nang langit at lupa. Pero sino pa bang aasahan ko sa oras na ito?
tinitigan ko siya habang umiinom siya nang frapp at nag s-scroll sa phone niya, napatingin siya sa akin
"What?" tanong niya.
umayos ako nang upo at inilapit ang mukha ko sa mukha niya para makita at matitigan ang mata niya.
"May hindi ka ba sinasabi?" tanong ko sa kanya. Nag iwas naman siya nang tingin.
umayos na ako nang upo at ininom yung frapp at iniwasan din siya nang tingin, nagtatampo ako syempre!
"Ugh. Fine, I'll spill it na. "Iniharap niya sa akin ang phone niya. Nakita ko doon ang sandamakmak na sorry ni Nathan sa wall niya
sinasabi niya rin na hindi niya kayang makita na nasasaktan si April at sorry daw sa pagiging gago niya.
"Hindi ko makwento kanina dahil sira yung mood mo at baka masira lang yung kwento ko dahil baka mabitter ka." sabi niya at inirapan ako.
seriously? The end is Near!!! at magugunaw ata ang mundo na mag isa ako sa mundong ibabaw.
"Psh." sabi ko nalang.
"Huuu. tamporurot ka naman! Hindi naman ako tulad nang Camille mo! Tama ka man o mali, may tetestigo sa bawat tama sa mga mali mo pero wag mo akong asahan sa pagkunsinti sa mga mali mo." sabi niya.
"Things were bound to happen, Let it be and set yourself free." nakangiti niyang sinabi at tumingin sa malayo.
"Accept and be free, yon ay isa sa mga natutunan ko, Tinanggap ko ang pagkakamali ko, at sa pagkakamali na iyon, alam ko sa sarili ko na isa rin iyong aral sa buhay ko." Tumingin siya sa akin isang sincere na tingin "I just can't order people around what I want them to do, I just can't be a spoiled brat. I have to open my mind and be realistic, it happened because I chose it."
napa teary eye ako, but I didn't chose to tear our(Camille and Jennica) friendship appart.
"Hay nako, ayoko nang drama." sabi niya at tumayo
"Eh ano bang gusto mo? Comedy?" tanong ko.
pairap siyang lumingon sa akin "Gusto ko, Action!" sabi niya at hinila na ako papunta sa School
syempre kagaya nang sabi ko, may pakpak ang balita may tainga ang lupa. Hindi sila natinag sa presensya ni April, pero natigilan sila sa pagsasalita nang kung ano ano nang dahil kay Nathan, may dalang gitara, at heart shape na alambre sa likod niya na napapalibutan nang pink and red roses na may ribbon.
BINABASA MO ANG
MTP #3: Only One
Teen Fiction|| BOOK 3 of MTP || TRILOGY || Tapos na ba talaga ang lahat matapos ang sinasabi nating 'Happy Ending' o nag sisimula palang ang panibagong yugto, Hanggang saan ang kaya nilang dalawa para sa isa't isa? Hanggang saan ang kaya nang pag ibig nila?
