//Twenty One

1.1K 33 5
                                    

Napaupo ako sa isa sa mga bench and let my tears fall.
Lahat na ata ng sakit naranasan ko. Lahat na ng katrayduran naramdaman ko.
Ano pa ba ang kulang?
Hindi naman ako imortal para maging ganito ah?

Maya maya pa'y may naupo sa tabi ko. Isang kolehiyalang tulad ko pero mas bata siya sa akin.
She let out a deep sigh.
"Hay nako!" Sabi niya at tinignan ang picture sa kamay niya.

"Leaving his promises undone. And his words that doesn't mean at all"

"At makakahanap pa ng bago! Kung hindi ba naman gago! 3 months sa kanya ginawang 3 days!" Bigla siyang tumawa "walang hiya!" At tumawa lang siya doon hanggang sa pinunit niya na yung picture at tumingin sakin "pero kahit na umiyak ako sa kanya, hindi siya maibabalik ng luha ko. Hindi mo mababago ang gago. Hindi mo mababago ang malandi sa pamamagitan ng luha. It even makes them stronger. Dahil sa mundo ngayon mahina nalang ang may konsensya." Sabi niya at ngumiti sa akin leaving the pictures on my side.
Pag tingin ko doon sa pinunit niya picture pala namin ni patrick yon. At natatanging buo doon ay yung side ko.
Pag talikod ko ng picture. May nakasulat na "his lost. Don't mind."
Luminga linga ako sa paligid to see if she's anywhere to be found pero she vanished with the wind.

***
"Akala ko kasi kami na hanggang huli. Pero diba! Kung para kami sa isa't isa! Kami talaga! Alam mo na! Yung parang sa movies!" Kwento ko kay April

She just gave a this shitty look of her.
"Gaga, kaya hindi dapat ipalabas yung mga movies na yan e, yung mga libro libro na yan! Pinapaasa lang kayo ng mga yon! Oo papakiligin pero sasaktan din kayo ng mga yon kasi matatanga ka na baka sakaling meron ngang ganon! Pero wala! Buhay to, totoong buhay iisang katawan! Lahat ng ginagawa mo hindi scripted! Lahat nang sakit na nararamdaman mo totoo at purong katangahan mo! At isa pa KELAN BA NAGING TAMA ANG AKALA? Kung kayo talaga para sa isa't isa, edi sana mahal ka parin niya ngayon! Dude, accept it! Wala na. For 4 days I listened to all your bullshts kahit paulit ulit, and then now i realized! I can't listen to it forever! Its my time to speak!"

I was about to open my mouth when she hushed.
"Don't speak! Hindi pa ako tapos! At Lahat nang bagay nangyayari talaga kung dapat! Maybe God thinks na eto dapat nang matapos ang bullsht nato! That's why you two broke up! At isa pa, makakalimutan mo yan, at tatawanan mo nalang pagdating ng panahon."

Naupo siya sa harap ko. "Do you have anything to say?" Tanong niya
Huminga ako ng malalim.
"Tanga. Ang tanga ko. Ge." Sabi ko at tumayo para bumalik sa kwarto ko.
I removed my lenses. And took off my heels.
"What are you doing?" She asked.
"Baka pag naging nerd ulit ako balikan niya ako. April.."
"Oh come on! Yun ngang maganda ka na, sinaktan ka parin ano pa kaya kung nerd ka ulit?!"
"I've decided, isa pa all this years I'm not myself, and i hid it in those glasses. I've been trying to be someone else. Oo nakuha ko yung pinapangarap ko pero, hindi yung taong gusto ko, i wasn't myself. Ewan basta! Ang hirap i explain. All i know is, at times, I tried to be someone else, honestly, i'm not comfortable with the lenses, the heels the dresses." Tinignan ko ang sarili ko sa salamin

Lumapit sa akin si april.
At hinawakan ang balikat ko at tinignan ako gamit ang salamin
"Sometimes pain changes us Jennica, and we bear another pain to change. And we confuse ourselves if it was still us, jennica, change is constant. You can never be the same person you was yesterday, because yesterday is over. Go start a new one, today."

"I've felt that so many times before, and think... I am alone. I tried to go back to the nerd one, but it doesn't makes me happy, it doesn't make me feel so..me. Bakit? Because i was never the same. Araw araw may nababago satin at hindi natin yun napapansin hanggang isang araw, you'll come out to a new you. Hindi ka dapat matakot, there's nothing wrong. You dont need to adjust yourself."
"And one thing, bago ka magmahal nang ibang tao. Mahalin mo muna ang sarili mo."
"Huli na eh, nabigay ko na lahat!" Sabi ko at tumingin sa kanya pabalik.
She let out a sigh
"People were meant to, crash you, break you, destroy you, and to make you stronger, bolder, and wiser. Always remember that."
***
Author's Note!
Guys sorry huhu, i know ang haba ng bakasyon pero nagloloko net namin, saklap bh3. ArayKoBh3 lol! So here's my christmas gift! And a happy new year to everyone! Please be part of my 2015 :) loveyouuuu :*
Sorry Talaga!!
-FelicitousKey

MTP #3: Only OneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon