Multimedya : Su Yılmaz
-Sen soğuğa hiç aldırmadan balkonda saatlerce izleyebileceğim bir manzarasın.-
Anonim : Seni seviyorum.
Anonim : Keşke uzaktan sevmek yerine bunları yüzüne söyleyebilseydim.
Anonim : En acısıda bu ya zaten.Uzaktan sevmek.
Boraşkım : Sevgilim var.Yazma.
(Görüldü : 22.05)
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Evet.Ben Su Yılmaz.Şu gizli anonim.Borada sevdigim çocuk.Fakat sevgilisi var (!)
Bu umrumda bile değil.Dört yıldır karşılıksız birini sevmek fazla acı verici.Aynı lisedeyiz ve aynı sınıfta.Onu hergün görüp kavuşamamak zaten acı veriyorken, sevgilisi olması daha fazla acı veriyor.
Aslında ben böyle bir kız değilim.Normalde şen şakrak,eğlenceli ve umursamaz bir tipim.Fakat bu sıralar işler değişti...
Ben Bora'nın ilk dış görünüşüne vuruldum.Fazla havalı ve yakışıklıydı.
Evet.Dış görünüşüne vurulmuş olabilirim.Fakat ben onun içindeki küçük çocuğa da aşık oldum.O beni tanımazken ben onu kendinden daha iyi tanıyorum.
Sert bir tipe sahip olsada içi yumuşacık.
Size biraz kendimden bahsedeyim.Sarışın ve renkli gözlü bir kızım.Güzelim.Bunu inkar edemem.Belki ego olarak algılayacaksınız ama LANET OLASICA Bİ GÜZELLİĞİM VAR.
Kkskdndksnsmmskskdkdmd.
Neyse.Ailemle birlikte yaşıyorum.13 yaşında Beren adında bir kardeşim var.
Bu kadar guzelken neden Bora'nın karşısına çıkmıyorsun ? gibi sorular alabilirim.
Fakat ben herşeyi güzelliğime bağlamak istemiyorum.Güzelliğimi sevsin istemiyorum.Kalbimi sevsin istiyorum.Tıpkı benim sevdiğim gibi.
Saate baktığımda az bir zamanımın kaldığını gördüm.Okuduğum okul kolej olduğundan giyecek sıkıntım pek yoktu.Hemen mavi yırtık pantolonumla beyaz bluzumu giydim.Altımada beyaz converselerimi geçirdim.
Akşamdan ördüğüm saçlarımı açtım.Hafif tarakla şekillendirdikten sonra açık bıraktım.Makyaj yapmayı sevmediğimden hemen rimel ve vişne rengi olan rujumu sürdüm.
Aşağı indim ve kahvaltı hazırlayan anneme sırıtarak baktım."Günaydın, kadın !" dememle "Günaydın, çocuk !" demesi bir oldu.Gülümseyerek yanağından öptüm ve "Benim çıkmam lazım,kahvaltı yapamıycam bana para ver kadın !" dedim.
Yani tamam zenginiz.Tamam okul bizim.Ama benim param yok ne ironi ama dimi !
Okul bizim derken ciddiyim.Babam müdür annem ise yardımcı olarak çalışıyor.Zaten adından da belli değil mi 'Yılmaz Koleji'.Bunu ise okuldan kimse bilmiyor.
Sadece yakın olduğum iki kişi İrem ve Arda.Onlarda kimseye söylemediğinden okulun haberi yoktu.
İyide olmuştu aslında.Sonra göze falan batmak istemem.
Annem 50 TL verince gözlerimden kalp fışkırdı resmen."Oh,yerim seni kadın ! Hadi okulda görüşürüz." dedim ve yanağından öptüm.
Arabama atlayıp okula sürdüm.Evet arabam var.Ehehehe.
Okula vardığımda bi kaç dakikalığınada olsa Borayı unutmuştum.Fakat okula adım atmamla sevgilisiyle yiyişmesini görmek zorunda kaldım (!)
Gözlerim dolmaya başladığından hemen arabamı güzel bir şekilde park ettim.Arabadan inerken gözlüğümü taktım.Çantamı da aldığım gibi indim ve koşar adımlarla sınıfa çıktım.
İremin yanına oturdum ve telefonumu elime aldım.
Anonim : Bahçede seni sevgilinle öpüşürken görmeyi beklemiyordum doğrusu.
Boraşkım : Anlamak istemiyosun galiba yazma.YAZ-MA.
Anonim : Bence sen beni anlamak istemiyorsun.Seviyorum diyorum be SE-Vİ-YO-RUM.
Boraşkım : Ne o ? Sende yakışıklılığıma falan mı tutuldun ?
Anonim : Cık yanlış tahmin ! Ben senin yakışıklılığına değil kalbine aşık oldum.Her ne kadar dışarı vurmasanda o içindeki küçük çocuğa aşık oldum.
Boraşkım : Lan Arda senmisin yoksa amk şaka falansa sikerim ha.
Anonim : Ne Ardası amk.Ben burda aşkımı ilan ediyom gelmiş bana Arda senmisin diyon kddkksndkd.
Boraşkım : Tamam biraz saçma oldu ama neyse.Bak seni tanımıyorum.Ve inan bana tanımakta istemiyorum.Benim bir sevgilim var.Eğer cesaretin olsaydı önceden çıkardın karşıma.Artık çok geç.
Anonim : Olsun beklerim ben seni.Ayrılmazsanız veya gerçekten birbirinizi sevdiğinizi görürsem giderim senden.Vazgeçerim.
Boraşkım : Sen bilirsin.Dediğim gibi umrumda değilsin.
Anonim : Peki sana yazmamda ve dertleşmemde sorun olur mu ?
Boraşkım : Cevap vermiyceğim için olmaz.
Anonim : Peki.Kendimle konuşurum bende.
Boraşkım : Naparsan yap.
Hoca derse girdiğinde kafam allak bullak olduğu için kendimi derse veremedim.Hele ders kimyaysa.Hiç çekilmezdi yeminle.
Ben dalgın dalgın hocaya bakarken hoca bana döndü ve "Su dersi niye dinlemiyorsun yavrucum ?" dedi.Kendime gelip "Dinliyorum hocam." dedim."En son ne dedim ben ?" diyerek soru yöneltti.
Rahat bir şekilde " 'Su dersi niye dinlemiyorsun yavrucum ?' dediniz hocam.Ha eğer sonrakini soruyosanız 'en son ne dedim ben ?' dediniz." dememle hoca sinirle soludu.Sınıfta ise gülme sesleri geliyordu.
"Su Yılmaz derhal müdürün odasına !" diye bağırdı."Tamam hocam sakin.Sağır değilim çok şükür duyabiliyorum." dememle daha fazla sinirlendi.Bu sırada sınıftakiler kahkaha atmaya başladılar.Boraya baktığımda sırıttığını gördüm.
Sınıftan çıkıp babamın yani müdürün odasına gittim.Kapıyı çaldım ve içeri girdim.
Babam beni görünce önce gülümsedi sonra saate bakıp kaşlarını çatarak bana döndü.
"Kızım ne işin var senin burda ?" dedi babam."Baba uzun hikaye ya.Biraz başım ağrıyordu.Derside dinleyemedim.Hocada işte bana en son ne dediğini falan sordu.Bende o dalgınlıkla en son 'Su dersi niye dinlemiyorsun yavrucum ?' dediğini söyleyince sinirlendi.Buraya gönderdi." dedim.
"İyimisin peki şimdi sen ?" diye sordu babam.İşte bu yüzden babamı çok seviyorum.O kadar olay icinden baş ağrıma takılmıştı.
"İyiyim." dedim ve babamdan ders için izin kağıdı alıp hocaya verdim.Ve yerime geri oturdum.
Telefonuma girip Boraya mesaj attım.
Anonim : Bu ders fazla sıkıcı değil mi ya ?
Boraşkım : Bizim sınıftamısın ?
Anonim : Boşuna etrafına bakma.Sizin sınıfta değilim.
Boraşkım : Dersin sıkıcı olduğunu nerden biliyorsun?
Anonim : Kuşlar söyledi :))
Boraşkım : Taam.
----------------•-----------------
Herkese merhaba !
Bu benim ilk hikayem olmasada uzun süredir aklımda olan bir hikaye.
Anonim kitaplarına bayılıyorum.Ve sonunda bende yazmaya karar verdim.
Genelde o kitaplarda sadece konuşma olur.
Fakat ben biraz da değişiklik katarak normal günlük yasamida kattim.
Umarım begenirsiniz 💙
