Kralla Bir Gece [NaruHina]

Bölüm 7- Kralla Bir Gece

"İşte." Shino ve Hinata kapının önünde durdu. Genç kız ayaklarına kadar uzanan lacivert, geniş kısa kolları ve yuvarlak geniş yakalı olan ince bir elbise giyiyordu, üzerinde yıldızları andıran küçük boyutlarda beyaz süslemeler vardı. Elbisenin geniş yakası, omuzlarına kadar olan kısmı açığa çıkarıyordu, bunu kapatmak için de geniş bir siyah ipek şal çevirdi. Uzun gece mavisi saçlarını at kuyruğu yapmıştı, düz bukleleri kulaklarının önünden düşüyordu.

"Bol şans." Shino onu kapıda bırakıp gitti. Hinata heyecan ve korku içinde orada duruyordu. Kralın karşısına çıkacağı ve onu etkilemek için yapacağı şeyler yüzünden heyecanlıydı, ama ne yapacağını da hiç düşünmemişti. Korkuyordu çünkü kendisinden önce gelenlerin halini ve krala Zalim Kral denildiğini hatırladı.

"Tamam." Derin bir nefes alıp verdi, meşhur kişiyi bekletmemeliydi. Gerginlikle hafiften titreyen ellerle kapıyı itip açtı ve içeriye ağır adımlarla girerken etrafa büyülenerek baktı.

Bulunduğu yer, ihtişamlı koca sarayın en yukarısında, sarayın arkasında bulunan yerdi, gün doğumu buradan görülüyordu. Ama şimdi Ay yükseliyordu oradan, balkonun açık kalan geniş girişlerinde hafifçe dalgalanan tül perdeler arasından içeriye gece mavisini ve gümüş renklerini yansıtıyordu. Oda daire şeklindeydi, ortada geniş bir beyaz yatak vardı, yatağın birkaç adım çevresinden ise tavandan toz mavi ince düz perdeler sarkıp yatağı aralarında gözden uzak tutuyorlardı. Odanın balkon kısımlarında geniş perdelerin arasında kalın sütunlar vardı, ortalarından biraz aşağıya bağlanan ve çok geniş olmayan başka turkuaz perdeler uzayıp yatağın etrafına sarkan perdelerin arasından geçip yatağın üstündeki tavanda birleşiyorlardı. Yatağın etrafındaki perdelerin dışında, aralarında oldukça fazla boşluk olan ve çember şeklinde hizaya giren birkaç demirden ateş çömlekleri odayı yarı aydınlık kılıyordu.

Ve orada, tam yakınındaki iki sütunun arasına yerleştirilen, iki kişinin rahatça oturabileceği mermerden, sırtı olmayan bir kanepe yerleştirilmişti, üzerinde mor renkli ince bir minder vardı. Karşısında yatak vardı.

Yatağın arkasında ise bir şeylerle uğraşan bir gölge.

Kral.

Hinata hiçbir şey demeden hafiften titreyerek ağır adımlarla mermer kanepeye geçti ve mor minderin üstüne oturdu. Oldukça rahattı kanepe, sırtı olmasa da. Belli ki ziyaretçiye uygundu sadece. Ne yapacağını bilmiyordu, heyecandan ve korkudan titreyen ellerini dizlerinin üzerinde birbirine geçirip duruyordu, içten içe kendini azarlıyordu plansız olduğu için.

"Orada öylece oturacak mısın?" Kralın sesini duyunca ona baktı, gölgesi duraksamıştı, sesi de gergin çıkmıştı. Gölgeye bakılırsa bir heykel üstünde çalışıyordu, bir büst. Sonra kralın sinirle soluyup işine devam ettiğini gördü.

"H-Hayır, efendim." Hinata durgunca cevapladı, ama sırf gergin sesini duyması bile onu korkutmuştu. Dikkatli davranmak zorundaydı.

"Hmp." Adam alayla biraz güldü. "Ne yapacaksın peki?" Büst ile uğraşıyordu, gölgeler yan dönüktü.

"Kralım ne yapmamı isterse..." Hinata birkaç saniye sonra cevapladı, sesinde belli bir duygu yoktu. Mutluluk hiç yoktu.

"Demek öyle..." Kral bir an yavaşladı ama tekrar eski orta hızına döndü. "Bana hikaye anlat." Hinata yutkundu. İlk defa okumayacaktı tabii. Ancak şimdiye kadar hikayeleri hep kendi isteğiyle okuyup anlatmıştı, sevdiği hikayelerdi sonuçta. Anlattığı insanları da tanıyor ve seviyordu.

Ama şimdi, tanımadığı agresif kral ona zorla hikaye anlattırıyordu.

"T-Tamam..." Karşı gelecek değildi, kral ne derse yapmalıydı. Derin bir nefes aldı ve söze başladı. "Uzun zaman önceydi. Günümüzden çok geride kalmış zamanlarda, bir diyara hükmeden aileden geliyordu Zeno..." Hikayeye başladı, başını eğip gözlerini kapattı, hikayeyi canlı olarak görüyordu, oradaki hareketli bütün sahneleri tasvir ediyordu.