Another Song For You[ASFY2]

Stanza 17

Stanza 17

"May spark pa rin pala kayong dalawa no?" Sabi ni Rean. Spark? Eh kung sunugin kita?

"Oo nga. Tapos napapakilig niyo pa rin kami. WHAAAA Ano ba yaaaaan!" Sabi ni Melisse. Binato ko siya ng unan.

"Kapag ako pinalechon ni Jun Hee, papatayin ko kayong lahat sa sindak." Sabi ko. Natawa naman sila.

"Totoo naman kasi ang mga sinasabi nila, Steph. Yun nga lang, something had to happened, and now you're here." Sabi ni Troy. Don't speak deep. Don't speak deep.

"Pero friends pa rin naman kayo, diba?" Tanong ni Min Jun.

"So-called best friends." Sabay naming sagot ni Drei. Napatingin ako sa kanya. Ngumisi siya sa akin.

"Ayun naman pala!"

"Magkaibigan naman pala eeeh!"

"Bakit parang may bitter aura kapag nagkikita kayo?" Natigilan ang lahat sa tanong ni Jun Hee.

"Nakakakita ka na pala ng aura ngayon?" Tanong ni Shane. Kahit kailan talaga napakamaldita nito. Mas maldita pa sa akin.

"You know what I mean." Sabi ni Jun Hee.

"Praning ka lang, dude. They will remain friends as long as they wanted to." Ngumisi si Shane. "Unless, natatakot kang posibleng bumalik si Drei kay Steph dahil ang pangunahing dahilan kung bakit ka ikinasal kay Drei ay business lamang."

"Shane!" Suway ko. She's being Melissa Shane, a girl who has the knack to humiliate people.

"Behaving." Sabi niya at umupo na parang prinsesa.

"I apologize for my sister's personality." Sabi ko.

"You apologized for her personality. Not with what she said." Bulong naman ni Kristoffe sa akin. Siniko ko siya. Napa-aray naman siya.

"Ganyan lang talaga siya kapag non sense ang mga tanong." Sabi ko.

"Oooooowwww"

"BURN!"

"BOOMPANES!"

"That is Melissa Steph!" Nangibabaw yung sinabi ni Shane.

"BOOM HONEST!"

"I'm not starting a war. I'm just being honest." Sabi ko at nagflip hair.

Naglakad ako papuntang kusina at kumuha nirefill yung pitsel ng tubig. Naubos na nila eh at nauuhaw ako.

"Steph." Napatingin ako sa nagsalita.

"Can we talk?" Tanong ko. Tumango siya. Nilagay ko ang pitsel sa table at lumabas mula sa backdoor.

Umupo ako sa damuhan sa backyard, maya-maya, naramdaman kong tinabihan ako ni Drei.

It's almost 10 pm. Malalim na ang gabi. Clear ang night sky, puno ng stars. Malamig ang simoy ng hangin at naririnig ko ang paghampas ng alon sa shore. Naririnig ko rin ang mga crickets sa kung saan man sila naroroon.

"Anong pag-uusapan natin?" Tanong ni Drei. Bumuntong hininga ako bago nagsalita.

"I'm sorry." Sabi ko. Mula sa peripheral view ko, nakita kong napatingin siya sa akin. "I'm sorry for being so cold magmula pa noong unang pagkikita natin after 6 years. Hindi iyon ang naplano ko."