10. ΙΠΠΟΤΗΣ ΓΟΥΙΤΜΟΡ

97 19 0
                                    

«Ωραία μέρα δεν έχει σήμερα;» Ο Τσέις εισέπνευσε γεμίζοντας τα πνευμόνια του οξυγόνο, καθώς στάθηκε πίσω μου στην ουρά για να πάρουμε πρωινό.

«Καλή είναι», απάντησα ανασηκώνοντας τον ένα μου ώμο.

«Υπέροχη είναι», δήλωσε με στόμφο.

Εγώ κοίταξα έξω από την τζαμαρία και δεν είδα κάτι το ιδιαίτερο. Τα σύννεφα ήταν πιο αραιά και ο άνεμος φυσούσε ελαφρά κάνοντας τα κλαδιά των δέντρων να παρασύρονται στον ρυθμό του.

«Πραγματικά δεν έχει μεγάλη διαφορά με την χθεσινή», κούνησα το κεφάλι μου.

Ο Τσέις μόρφασε. «Κάθε μέρα είναι διαφορετική από την χθεσινή. Μας δίνεται η ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη μας και να προχωρήσουμε μετά από ένα δυσάρεστο γεγονός.»

Ναι, δεν καρφώθηκε καθόλου.

«Μίλησες με την Μόνι, έτσι;», έγειρα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω.

Στην αρχή προσπάθησε να το αρνηθεί, αλλά δεν με έπεισε.

«Εντάξει, μου μίλησε», παραδέχτηκε. «Είναι κακό που νοιαζόμαστε;»

«Φυσικά κι όχι», απάντησα. «Απλώς δεν χρειάζομαι ντάντεμα. Σας υπόσχομαι πως μπορώ να το αντιμετωπίσω, χωρίς εικοσιτετράωρη παρακολούθηση. Και για να σε καθησυχάσω και για το άλλο θέμα», δηλαδή της μαγείας, «δεν έχω πυρπολήσει κανέναν μέχρι στιγμής κι ο Αλφόνσο μου απάντησε στα ερωτήματά μου.»

«Αλήθεια;», ανασήκωσε το ένα του φρύδι. «Πώς το ήξερε;»

«Από ένα παραμύθι.»

«Ορίστε;»

Γέλασα ελαφρά με την αντίδραση του. «Θα σου εξηγήσω αργότερα. Το βασικό είναι πως δεν είμαι πλήρως στο σκοτάδι.»

«Καλό αυτό», κατένευσε και κοίταξε τριγύρω του. «Ωχ. Δεν την βλέπω και πολύ καλή την μέρα, τελικά.»

«Τι έπαθες;», τον κοίταξα απορημένη με την ξαφνική αλλαγή της διάθεσής του. Έπειτα ακολούθησα το βλέμμα του κι αντίκρισα τον Κάρτερ να μπαίνει σαν σίφουνας στην τραπεζαρία και να με αναζητάει στο πλήθος. Μόλις τα βλέμματα μας συναντήθηκα έφυγα από την ουρά και κατευθύνθηκα έξω από την τραπεζαρία. Δεν ήμουν σε θέση να τον αντιμετωπίσω. Μου φάνηκε μάλιστα καθώς έβγαινα ότι πέρασα δίπλα από την Μέλανη. Είχα όμως σκυμμένο το κεφάλι μου και δεν παρατήρησα το πρόσωπο της.

«Ορόρα περίμενε», φώναξε ο Κάρτερ από πίσω μου.

Εγώ δεν σταμάτησα και συνέχισα την πορεία μου. Εκείνος συνέχισε να με φωνάζει και βλέποντας ότι δεν υπάκουγα έτρεξε και με σταμάτησε κρατώντας με σφιχτά από το χέρι.

ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΣ ΙΙΙOnde histórias criam vida. Descubra agora