Even When You Hate Me, I Love You

Chapter 11 - You're Leaving?

Sapphire's P.O.V.

Patakbo akong pumasok sa classroom namin. Hinila ko yung upuan sa harap ng desk ni Sehun at iniharap 'to sa desk niya saka umupo. "Good morning, Sehun!," I greeted full of joy.

Nakita ko namang nanlalaki ang mga singkit niyang mata. Kahit naman siguro ako, magugulat din. Kahapon lang, ang cold ko sa kanya tapos ngayon, ganto ako. Haha! Okay, ako talaga ay isang magulong tao.

"A-annyeong!," bati niya na may halong pag-aalangan.

Nginitian ko siya saka nagbuntong-hininga. "Oh-kay! Sehun, jeungmal mianhe!"

"A-ano? Sorry? Para saan?" Sobrang nalilito siya.

"For making things awkward. You know. Yesterday?," pagpapaliwanag ko with matching hand gestures.

He sighed and then replied, "Alam ko namang hindi maiiwasan yun."

"Yeah. So... Pwede bang bumalik na tayo sa dati? You know. Friends and walang awkwardness."

He chuckled before answering, "Sino ba ang naglalagay ng 'awkwardness' sa sitwasyon natin?" He even quoted in air.

I rolled my eyes. "Fine. Gusto ko lang naman linawin ang lahat. Ang awkward mo rin kaya sakin kahapon. Hindi mo nga tinanggap yung offer ni Luhan na sumabay samin eh. Like hello? Si Luhan kaya yun. Ang closest hyung mo. HunHan nga diba?" Nag-form pa ko ng heart gamit ang mga kamay ko pagkasabi ko ng "HunHan". Tss. Kung kayo na lang kaya?

Ginulo niya lang yung buhok ko at tumawa nang konti. "Aish!," reklamo ko habang inaayos uli yung buhok ko.

"At ano?," tanong niya kaya napatingin ako diretso sa kanyang mga mata. "Maging third wheel ako sa inyo? Haha! Ayoko nga."

"Iba ka rin mag-isip, no?," sagot ko sa kanya.

"Haha! I know. Kaya nga nagmahal ako ng taong hindi naman ako kayang mahalin pabalik."