Here we are, inside their quarter, silence surrounded the room, with me, Sep and Bombo. Tulog si Bombo sa lap ko, at kanina pa kami walang imikan ni Sep. Gusto ko siyang tingnan, pero ayoko. Nakakatakot pa siya eh. Its true, he's iresistable! I can't resist not to take care of him. Sa tinagal namin ni Sep sa kwartong 'to, wala ako'ng ginawa kundi sulyapan ang sugat niya, kaya after 3 hours, tinanong ko na siya.
"May I?"
"What?"
Itinuro ko yung sugat niya sa cheek niya. He shaked his head side by side. Ayaw niya. Nalungkot naman ako, hindi dahil sa awa ko sa kanya, kundi ng dahil sa tingin ko na ayaw niya talaga sakin, na kasuklam-suklam ako. Napansin yata agad ni Sep ang pagbagsak ng expression ko kaya....
"You can't, Bombo's sleeping. I'll do it myself."
Sumigla ulit ang expression ko. He turned around and applied an ointment. Naglagay na rin siya ng bandaid. That's a big thing to me. Eh di ibig sabihin, hindi naman niya ako gaanong hate?!
"Angduan old site? 'S...San yun? Mag-susuntukan ba kayo? For real? Kailan? Sino ba talaga yun?"
"Don't! Don't meddle....."
Nanumbalik ang cold voice niya. Nakakatakot, parang si kamatayan ang kausap ko. Natameme ako. Di nagtagal ay biglang nag-open yung pintuan.
"Seep! Sina Big Ja-Wuuuu! Princess!" Jin
Tila naputol yung sasabihin niya sana kay Sep nang makita ako?! -_- Spades, kumpleto ulit!
*Arf! *Arf!
Nagising si Bombo at lumundag papunta kay Jin.
"Bombo!" Jin
"Hindi ako si Princess, ako si Ashley."
![](https://img.wattpad.com/cover/16155136-288-k989316.jpg)
BINABASA MO ANG
How I Met My Romeo
Acción"Isa ako'ng high school student, masayahin, 'di mahilig sa girl stuffs. Simpleng ayos lang, okay na. Maton of the school ika nga nila. Pero isa ako'ng prinsesa (syempre, feeling-feeling lang), may dalawang kuyang prinsipe at parents na nasa abroad...