multiships [Sakura H.]

zauroczyć

— Nie wiem, czy to aby na pewno dobra decyzja...

— Mówi to ktoś z takim wyglądem — prychnęła, zgarniając kosmyk włosów za ucho po raz setny w ciągu ostatnich kilku minut. 

Sakura właśnie znajdowała się w studiu piercingu. Można to uznać za nieco zbyt spontaniczną zachciankę, aczkolwiek interesowała się tym od dłuższego czasu. Mówiąc "interesowała się" mam tu na myśli obsesyjne przeglądanie Pinteresta w poszukiwaniu nowych kombinacji, które zachwyciłyby jej oko. Przez cały ten czas była obserwatorem ów sztuki i nawet przez głowę by jej nie przeszło, że kiedykolwiek sama zrobi sobie coś takiego. Aż do dzisiaj. 

— Twoja skóra jest delikatna i wrażliwa, a uszy małe — kontynuował mężczyzna, ściskając płat ucha dziewczyny, który automatycznie się zaczerwienił. — Możliwe, że będzie to za duże obciążenie.

— Czy pan zawsze próbuje zniechęcać w ten sposób klientów? — rzekła opryskliwie. — Obawiam się, że w takim wypadku ledwo wiąże pan koniec z końcem. 

— Możemy więc zacząć? 

Jego ekspresja twarzy nie uległa zmianie, co zielonowłosą lekko zdziwiło, jak też sprawiło, że odetchnęła z ulgą.

— P-Przepraszam, powinnam czasem ugryźć się w język. — Pain skierował na nią absolutnie obojętne spojrzenie. Dziewczyna wzdrygnęła się, widząc z bliska fioletowe oczy rudowłosego. Generalnie była pod wrażeniem jego wyglądu od pierwszego wejrzenia. Był w całości odcięty od przeciętnego obrazu człowieka na tym świecie. Z pewnością lubił odbiegać od normy, czego zielonooka zwykle się obawiała. I tak ostanowiła posłuchać choć raz swoich neuronów.

— Podobają mi się pana soczewki — odparła niby na poprawienie swojej nędznej sytuacji. 

— Niestety, ale to nie soczewki.

Co?

— To muszą być soczewki.

— Aczkolwiek nie są.

— Nie wierzę.

— Nie musisz — rzucił wymijająco, zabierając się bez ostrzeżenia za standardowe przekłucie. Dziewczyna wydała z siebie stłumiony jęk.

— To bolało, proszę pana...

— Bo miało, proszę pani.

_

cos luzniejszego moze w koncu