BADIDUNG

Chancer - "Kilay"

Nagsasayaw kami sa dance floor ng prom ng biglang bumulong sakin na gusto niya ng kiss si Jelai.

"Tara sa backstage." aya ko.

"Talaga?" excited na tanong niya.

"Gusto mong magbago ko ng desisyon?"

"Ay hindi syempre, bilis tara na." Eksoyted talaga ang gaga oh.

Pagdating sa backstage kahit hirap kami na nakarating dun dahil sa slim cut gown niya kaya todo escort ako eh, at least nakaraos.

"Kiss mo na ko dali." Nagpout siya na parang sisiw.

Nismack ko siya pero isa pa daw. "Torrid, please? Hihi." Kinilig pa talaga.

"Sige na nga." Hahalikan ko na dapat siya ng buo pero biglang may kumabig sakin at nakipagsagutan samin, si Ron Raphael.

Hanggang sa dumating sa punto na ako ang pinipili ni Jelai over him.

"So you did what I told you to do..." She started with a dark face. "I'll be honest, Ron. Na-disappoint ako sayo nung hindi mo ko nagawang ipaglaban sa pamilya mo. Iniwan mo ko sa ere." She started to sob. "Sinalo ko lahat ng bulong-bulongan. Kesyo masyado kasing mataas ang ambisyon ko kaya yun ang napala ko. Kesyo di tayo bagay dahil sa magkaiba ang estado natin sa buhay. Kesyo ambisyosa kasi ako, social climber. Habang unti-unti akong nanliliit sa sarili ko, asan ka? Asan ka nung mga panahong kailangan kita? Wala diba? I assured myself na kapit lang, wag bibitaw, pero sobra na. Lalo nung inannounce ang engagement niyo sa harap ng maraming tao at andun ako, gusto ko na nung lamunin ako ng lupa. Kaya nung time na inalok mo kong makipagbalikan, nag-isip na talaga ko ng paraan para matigil na ang pagmumukha kong tanga kasi gusto ko na rin sumaya. Coincidentally, andun siya. Nung una ginagamit ko lang siya para pagselosin ka. Pero habang tumatagal, nahulog na ang loob ko sa kanya. Kasi siya ang pumuno ng mga di mo kayang punuan. And he made me stronger than before. He was there all those times that you weren't around." There were still tears wetting her face but she is smiling now.

"Please Jelai, give me another chance." Lumuhod na si Ron. Medyo naawa ako pero kasalanan niya naman eh. Pinaasa ay pinaghintay niya ng matagal si Jelai. At ang masakit pa, sumideline siya. Although formal engagement lang yun, pumayag pa rin siya nung una sa kagustuhan ng parents niya.

"It's a no, Ron, and it's final."

"Wala na ba talagang paraan para bumalik tayo sa dati?"

"I'm sorry, but it's too late. Magiging honest din ako sayo, may nangyari na ata samin. Kaya hindi na ko karapat-dapat para sayo."

Nagdilim ang paningin niya samin pero bigla siyang nakipagbargain at nadumbstruck kami ni Jelai.

"You got to be fucking kidding me... Shiiiz." Tugon ko sa challange ni crush na sa ngayon ay sobrang faded na ang paghanga ko.

"Hindi nakakatuwang joke yan Ron. I thought you'd be more understanding of the situation..." Giit ni Jelai.

"I'm dead serious. Sabi mo may nangyari na ata sa inyo. Kung totoo yun, hindi niya dapat maenjoy ang gagawin ko sa kanya. Pag hindi niya naenjoy, papayag na ko na maging kayo officially and I'll be out of the picture for real. Well if you have fun, you have to give Jelai back to me." Ayon kay Ron Raphael at parang may nag-"ting" sa pasensya ko. Oo, naiirita na akes.

"Stop talking like guys just do it together easily." I said grimly. "Just because I'm gay doesn't necessarily mean that I would want to do it with you or just any guy will do. I never associated admiration with lust. And I never even confused admiration with love. Yes, I admired you before, but I never had the real intention to be an item with you. I saw Jelai's struggles and I saw how useless you were to her, kaya thank you na lang pero hindi ako papayag sa kundisyon mo at hindi ko siya ibibigay sayo. Thank you kasi ikaw ang naging dahilan kaya napunta siya sakin."

He sighed. Loudly. Then he grabbed me by the collar of my shirt. "Hayaan mo kong suntukin kita kahit isa lang."

"Ron! Ano ba??"

"Ok lang Jelai, hayaan mo lang kami." Tapos tumingin ako kay Ron Raphael. Mata sa mata. "Pag nasira mo ang kilay ko, basag ka sakin."