Masked Pleasure (BxB) ✔

Chapter 12 [Another Spark]

When I say it's not a good idea, well it really has to be a bad idea. Pakiramdam ko ay hindi ko kayang huminga ng ayos sa apat na sulok ng kwartong ito. I feel like I am in prison with a God. This bossy God.

"Ganyan ka ba talaga kakonti kumain? Hindi man lang nangalahati ang pagkain mo.." Pinapanood niya ako habang kumakain, and it's fucking awkward. I don't like being watched.

"I'm on my diet, Troy." Pangangatwiran ko.

"You're not a model, you're just the photographer. So why diet?" Ano bang nakain ng isang 'to at kinukulit niya ako ngayon? His vivid eyes shine as he stares at me.

"So kapag photographer wala nang karapatan sa healthy lifestyle?" Pamimilosopo ko. Uminom ako ng tubig at nainom ko na rin ang gamot na ibinigay niya.

"What you're doing is not a healthy lifestyle. Lalo ngayong may sakit ka. You should take care of yourself a lot." He sounds so concern. Nakaupo ako sa kama niya habang natatakpan ng kumot ang ibabang parte ng katawan ko.

Kinuha niya ang pinagkainan ko at ibinalik sa tray. Tumayo siya at nagtungo sa kusina.

I sighed. Pinagmasdan ko ang kabuuan ng kanyang kwarto. Maliit lang ang espasyo, saktong pang-isang tao lamang. There are magazines scattered on the bottom of a low wooden table.

Napansin ko ang cellphone kong nakapatong sa ibabaw ng isang libro sa bedside cabinet. Kinuha ko iyon at binasa ang ilang mensaheng natanggap.

One was from August saying, "Heard you got sick? Rest and get well soon."

The other was from my sister Syrah saying, "Kuya, have you checked my blog pages on my wall? Check it out and share it with your friends!"

I put down the phone nang mawalan ako ng gana. Mom and my sister, they are so alike. Parehong ang tingin nila sa akin ay tulay para sa pag-abot ng mga pangarap nila. I know what she meant by 'friends' is my 'bosses'. Ang problema sa kanya, she wants a shortcut. There is not shortcut to success, lahat ay pinaghihirapan iyon. She's too immature for this kind of passion.

Inalis ko ang kumot na bumabalot sa ibabang parte ng katawan ko at saka tumayo. I feel fine so there is nothing to worry about.

"Where are you going?" Naiwan sa ere ang paa kong pahakbang na nang sumulpot siyang muli sa paligid ko. Paanong hindi siya susulpot e kwarto niya ito? Nasisiraan na ako.

"In my unit. Baka nakakalimutan mo Troy, I'm just a door next to you. And I am going to be fine. Salamat sa pag-aalala but I don't need it." Prangka kong saad sa kanya.

Lumabas ako ng unit niya na pigil ang hininga. Hindi na kasi siya nakasabat pa dahil sa huli kong sinabi. He doesn't want me to keep, he's just feeling guilty. We didn't owe each other, kaya hindi niya kailangang maawa sa akin dahil lang sa may sakit ako. I have learned that in this life, lust doesn't last. Yes. I'll repeat it, lust doesn't last. At the end of the day, marerealize mo ang self-worth mo, na hindi ka lang pangkama, may karapatan ka ring mahalin.

I gathered all my things on my pack bag. I am going to work today. I took a taxi at dinala ako nito sa tapat ng Elegantesse. Unang sumalubong sa akin sa hallway ang malaking portrait ni Troy Torralba, ngayon ko lang nakita ito. Kalalagay lang siguro nito, and the heck, he's become the face of the company.

"Tongue-tied?" Lumitaw si Brunner sa tabi ko. Pinapakitaan niya ako ng sarcastic na ngiti.

"Nope. Napatingin lang.." Umalis ako doon, just for him to follow me.