Carlee's POV
Nagising ako na nasa isa akong madilim na kwarto. Gusto kong sumigaw gusto kong tawagin si Johan ngunit walang boses na lumabas sa aking bibig.
Pinipilit kong gumalaw ngunit may humahawak sakin.
Tok! Tok! Tok!
Isang katok ang nagpagising sakin sa isang masamang panaginip.
Dahandahan kong iminulat ang aking mga mata at nakampante. Gumaan ang loob ko ng maalala ko kung nasaan.
Nakaconfine ako sa isang hospital sa Maynila. Isang napakalaking ngiti ang bumakas sa labi ko ng makita ko kung sino ang dumating.
Unti unting nawala ang aking takot. Simula kasi ng kamuntik ng may magyari masama sakin dahil ni Miguel lagi na akong nagkakaroon ng masamang panaginip.
Its been 6 months ng nagyari yun. Halos wala akong maalala sa mga nagyari tangging si Johan lamang ang nagkwento sakin kung paano kami nakaalis doon.
-Third Person's POV-
~Flashback~
"Hayop ka Miguel! Anong ginawa mo kay Carlee." Pinagsusuntok ni Johan si Miguel dahil nakita niyang walang malay si Carlee.
Agad na nagdatingan ang mga kasama sa bahay ni Miguel at mga tauhan ni Johan. Pinigilan nila si Johan dahil kita nila na handa si Johan na patayin si Miguel.
Halos hindi makabangon at lupaypay na si Miguel ngunit nakakapagsalita pa ito.
"Johan please ipaubaya mo na sakin si Carlee. Mahal na mahal ko siya. Isa pa shes pregnant. Nagtaksil na siya sayo. Alam ko hindi mo na siya kayang tanggapin. Ibigay mo na siya sakin!"
"Sino ka para sabihin sakin ang mga bagay na iyan! Alam mo ba ang kaya kong isakripisyo para kay Carlee! I can even kill you now just for her. Now who do you think you are para sabihi sakin na hindi ko kayang tanggapi si Carlee. And what kind of love do you have para gawin ito kay Carlee!"
"Okay then Johan! If that whats you want you go and get her and I will pull out all my investment to your company!"
"Your investment is just nothing in my company!"
May dumating na mga pulis at dinala si Miguel.
Miguels family were so shock and they cannot even complain about the incident.
Dali daling binuhat ni Johan si Carlee upang madala sa opital.
Pagkalipas ng ilang araw hinuli din si Jenny ng mga pulis dahil sa pag-amin ni Miguel na isa si Jenny sa nagpalano para kay Carlee.
-end of flashback-
Carlee's POV
"Hello mam this is your health baby girl" Bati ng nurse na kapapasok lamang.
Agad kong kinuha ang aking anak upang buhatin.
"Hello baby Claire Jamila" Nakakapanibagong feeling ang naramdaman ko ng mahawakan ko ang aking anak.
Hindi maalis ang titig ko sa kanya kaya hindi ko namalayan ay pagpasok ni Johan at Jacob.
"Hi mommy! Is that baby Claire can I see her? Please?" Binuhat ni Johan si Jacob upang matulungan itong makita.
"I really love you Carlee" Hinalikan niya ako sa noo at niyakap niya kaming buo niyang pamilya.
Isang tunog ng camera ang nagpatinggin sakin sa paanang parte ng kama.
"PATRICK! Your ruining the momment!" Pagalit na sabi ni Kim sa kanya.
"Sorry! Ang ganda kasi nilang tingnan sobrang saya nila. I thought they want to keep it as memories"
May sasabihin pa sana si Kim ngunit tumigil na ito dahil sa paglingon ni Johan sakanilang dalawa.
Mabilis lumipas ang mga araw at panahon.
Katatapos lang ng birthday party ni Claire.
Nasa kwarto kaming dalawa ni Johan umang magpahinga.
Lumapit siya sakin at may binigay na sobre.
"Ticket? Ticket going to Bohol?"
"Yes naisip ko kasing sobrang busy na natin and we dont have time to rest so I want the both of us to enjoy for a while. Beside nadito naman si Kim and Patrick para sa mga bata."
Nagdadawang isip akong tumango sa gusto niyang mangyari. Siguro nga its about time para magkaroon kami ng oras sa isang isa. Nawawalan na din ako ng oras sa kanya dahil sa dami naming ginagawa.
At isa pa hindi ko alam pero parang may iba akong nararamdaman kay Johan para bang may tinatago siya sakin. Seryoso lamang niya akong tiningnan at umalis ng kwarto.
