GENTLEMAN Series 14: Ruth Rosales

Countless Pain

A/N: After ko matapos si Ruth. Si Samuel ang kasunod na series. GENTLEMEN series 15: Samuel Legazpi. Pero uunahan ko na kayo. Hindi ko pa siya masisimulan dahil may mga pending pa ako.

-----

Countless Pain

It was agony to watch him suffer like that. Sheila knew she couldn't undo everything. That everything she done was a big foolish decision that now breaking the two important person's heart in her life.

Mula sa kinatatayuan niya ay nakita niyang nakasandal sa pader si Ruth. He was looking down while both of his hands are inside his pocket. Hindi nakaligtas sa mga mata niya ang pagyugyog ng balikat nito. Sign that he's still crying.

After Sienna's walk-out scene. At ang pagsunod niya sa bata. At ang patuloy nitong pag iyak habang sinasabi sa kanya ang gustong sabihin. She knew, Ruth was there. That he all heard every little words that Sienna's did say.

"Why he has to be my daddy? May daddy na ako diba?" Paulit ulit na sabi ni Sienna.

It was hard to explain everything to her. Ang murang isip nito ay hindi kayang tanggapin ang sitwasyon na inakalang niyang matatanggap nito. "I love daddy... Can we go home now, Mom?"

Nagdurugo ang puso niya pero mas lalo pa iyong nagdurugo dahil di kalayuan ay nakatayo si Ruth. Tears are dripping down his eyes. Hindi siya manhid para hindi isiping narinig nito ang mga sinabi ng anak nila. That Sienna couldn't accept him as her father.

"R-Ruth..." Dahan dahan siyang lumapit dito matapos niyang isara ang pintuan ng suite nilang mag ina.

Nag angat naman ng tingin si Ruth. Namumula ang mga mata nito. "T-Tulog na ba siya?"

Tumango siya. "Yeah, napagod sa kakaiyak."

Hindi ito nagsalita. He was just looking at the door she went out. "I-I'm so s-sorry... I'I'm sorry..." Hindi niya napigilang mapahagulgol.

It was all her fault. Mula't umpisa ay kasalanan niya. She never gave him a chance to know her condition. Ang malaman ang tungkol sa anak nila. Na hindi niya ito binigyan ng parte sa buhay ni Sienna. "H-Hindi ko sinasadya... I'm sorry."

Handa na siyang makarinig ng paulit ulit na sumbat dito kaya pumikit siya. She ready herself para sa mga masasakit na salitang ibabato nito sa kanya. But he never did. Instead, Ruth pulled her closer and tightly hugged her. "W-Wala kang dapat ihingi ng sorry. Walang may gusto ng mga nangyari. I pushed you away. Thinking I cannot fight for you. Na akala ko, kung lalayo ka sakin mabubura ang kahibangan ko sayo. That you were going to vanish inside my mind and my---heart. Pero para akong obsessed stalker. Nandoon ako kung nasaan ka. Kahit alam ko na anak natin si Sienna. It didn't give me a courage to run back to you. Natakot ako na baka pagkatapos ng ginawa ko ay hindi mo na ako gustong makita. That you will avoid me at ipagdamot ang anak natin. Kaya nagkasya nalang ako sa pagbabantay sa inyo sa malayo..." He emotionally explained.

Hawak nito ang ulo niya habang nakalapat sa likod niya ang isa nitong kamay. Hindi na niya alintana ang luhang bumabasa sa damit nito. "M-Mahal kita kahit noon pa... Nang tanungin kita kung mahal mo ako. Inaalam ko lang kung gugustuhin mo rin bang manatili ako sa tabi mo pero hindi---."

"Patawad." Pakli niya. "Hindi ko lang naisip na baka nagbago na ang nararamdaman mo. Na baka ako na nga ang mahal mo at di na siya. "

Alam niyang si Trey ang tinutukoy nito. "He'd been a good dad to your daughter. Kaya naiintindihan ko kung bakit hindi matanggap ni Sienna na hindi niya totoong daddy si Trey. I'm sorry. Gagawin ko ang lahat para lang magkaayos kayong mag ama. You deserve to---."

"Ssshhh... Hayaan na muna natin siya. I Don't want her to force herself to accept me. Tama ka. Bata pa si Sienna. She doesn't realize everything's yet. Nakaya kong hintayin ka ng matagal. Kaya ko pang mag hintay ng ilang taon para matanggap naman ako ng anak natin. Kaya ko pa at kakayanin ko pa... "

To be continued...