Nefret Ediyorum...

Bitsin Bu Kabus...

Ben böyle çığırırken annemler bana kızgın kızgın bakıyorlardı.Oha dedim kendi kendime niye çocuğa seni seviyorum diye bağırmıştım.Yani dimi?Ama onu sevemezdim.Efeyle yeni ayrılmıştım.Ama neden böyle söylediğimi düşünüyordum.Aslında ben Poyrazıda küçükken severdim.Ama önceden Efeyle çıkmıyordum.Ve şuanda kesin olan tek birşey vardı.Efeye asla dönmezdim.Aslı sürtüğyle yiyişti o piç.

Asla onla birdaha birlikte olmazdım.Ben böyle içimden konuşken annemle babamın sarsmasıyla ayıldım.Poyraz çoktaannn gitmişti bile...Annem bana gelip ''Herşeyi anlatmaya başla kızım hemen...''dedi.Kafa salladım yani onayladım.Anneme ben herşeyi anlattım.

Annem benim Efeyle çıkamama sinirlenmişti.Ama benim haklı olduğunu görünce ve Poyrazın olduğunu duyunca kafa sallayarak onayladı.Ve  benim annemle Poyrazın annesi çok iyi arkadaşlardı.Oğlunu öyle görmesini istemezdi.O yüzden beni onaylamış olmalıydı.Sonra direkt babamın arabasına binip karakola gidiyorduk.Kesinlikle Poyraz çok korkuyordur.Ve endişeleniyordur.

Ama ben onu kurtaracağım onu orada bırakmıyacam.Ben gene böyle konuşurken.Karakola gelmiştik.Ben arabadan hızlıca indim.Vee Poyrazın olduğu yeri bilmediğimden en önce orada duran bir görevliye sordum.Bana eliyle işaret etti.Ve kesinlikle Poyraz ordaydı.Koşa koşa yanına gittim.Poyraz beni görünce bana doğru gelmeye çalışırken polisler ona engel oldu zaten elindede kelepçeler onun canını fazlasıyla yakıyo olmalıydı.

Polisin yanına giderek ''bırakın onu biz şikayetimizi geri alıyoruz bıraksana yaa onun canı acıyor olabilir.''dedim.Polis bana bakarak ''Bİr kaç evrak imzalamanız gerekicek ve bunu tek başınınıza karar veremezsiniz ailenizle beraber karar vermeniz gerekecek.''dedi.''Tabiki ailemle beraber.''dedim.Ve annemlerde geldi.Polis sordu.''Şikayetinizden vazmı geçiyorsunuz.''dedi.

Annem ve babam ''evet vazgeçiyoruz hemen biraz hızlı olursa...''dediler.Poliste kafa sallıyarak onayladı.Sonra bir sürü evrak felan imzaladılar.Bende biryere oturup bekledim.Ve gözüm birden kıyafetlerime ilişti.Üstümde bir tşört bir eşortman vardı.Saçlarımm dağınık sağa ve sola savrulmuş.Ben birden düşündüm böyle nasıl dışarı çıkmış olmalıyım.Diye söylenirken Porazı gördüm.Elleri açıktı.Onu serbest bırakmış olmalıydılar.

Hemen Poyrazın boynuna sarıldım.Oda bana sarıldı.Biz öylece dururken annemler geldi.İnsan ister istemez bir çekiniyor yani babam ve annemin karşısında sarıldık ondan sanırım.Annemler gelince işte yavaş yavaş Poyraza çaktırmadan ondan ayrıldım.Annem dediki '' Hemen bize gidiyoruz bizim eve herşeyi bana anlatıyorsunuz anlaşıldımı ?''dedi.Annem bizde onayladık.Arabaya bindik.Biz Poyrazla muhabbet ediyorduk .

Annemlerde bizi dinliyordu.Malum biz bizim orda olmadığımız için yolculuk uzun sürüyordu.Poyrazla taş kağıt makas oynadık felan düşünün ne kadar sıkıldığımızı...=D 

Ama az kaldı dedi annem yolculuğun bitmesine bende giderken uymuşum işte Poyrazın bacağında Poyrazda uyumuş kafasını cama yaslamış.Tabi yol kasisli çocuğun kafa cama vura vura kimbilir ne oldu.=D 

Biz öyle uyumuşuz işte eve geldiğimizde biz uyuyormuşuz.Babam arabanın camına tıklatmış Poyraz korkmuş birden tıklatınca ağzından bir çığılık kaçmış.Babamla annem gülmekten ölmüşler.Ben ise masum masum uyuyormuşum.İşte Poyaz uyanmış komikte olsa sonra tabi ben uyuyunca inememiş arabadan beni kucağına almış yukarı götürmüş.Yatağıma yatırmış bende Poyraza sarılmışım azıcık gözümü aralamışım ''Poyraz benle uyurmusun?''demişim.

Poyraz anneme bakmış annem onaylamış işte Poyrazda benle yatmış.Eğer sorarsanız niye mış miş yazıyorsun.Ben bunları kahvaltıda öğreniyorum.Azıcık annemden dinledim azıcık babamdan dinledim olayları Poyrazda arada konuştu tabiki...

Neyse işte beni en çok etkileyen iki şey oldu.Birincisi babamın cama tıklaması ve Poyrazın korkması çok komikti hala kendime gelemedim şuandada gülüyorum.İkinciside ben Poyraza ne zaman benle uyurmusun demişim.Hiçç hatırlamıyorum.Ama önemli değil.

Kahvaltı yaptıktan sonra bende Poyrazı bizim bahçede gezdirmeye çıkarttım.İşte gezdik onlarla sonra bizim kulubeye girdik oradaki eşyalara baktık.Ve ikimizin küçüklük bisikletlerini bulduk.Siz diyeceksin şimdi Poyrazın bisikletinin sizde ne işi var diye biz küçükken hep birlikte kalırdık.

Neyse onları bulduğumuz gibi gezinmeye başladık.Turladık felan yorulduk bir cafede durduk.Orda oturduk işte karşıda gene Efenin oturduğunu gördüm.Hiç görmezlikten geldim.Poyrazla oturduk kahve içtik lafladık.Efe bizi görünce Poyraza el  kol yaptı.''Poyraz noluyor ?''dedim Poyraza.

Poyraz ''Yok birşey''dedi.Kafamı salladım çünkü ortamın bozulmasını istemiyordum.Poyraz birden kalktı.''Nereye gidiyorsun ?''dedim.Poyrazda ''Lavaboyo gidiyorum.''dedi. ''Tamam''dedim.Öyle oturdum bekledim felan karşıya baktığımda Efenin orda olmadığını gördüm.

Kesin birşey yapacaktı bunda bir iş vardı.Poyrazda ortalıkta yoktu.Hızlıca kalktım.Bağrışlar geliyordu.Koşa koşa o tarafa koştum.Orada bir grup oğlan Poyrazı dövüyorlardı.Çığlık attım Efede başlarında bekliyordu.Ben onlara baktım çığlık attım aralarına girmeye çalıştım ama olmadı.Sırtımdan gelen bir kuvvetle kendimi yerde buldum.