Korkulu Dakikalar...

978 32 6
                                    

İkimizinde içinde birbirimize karşı sevgi patlaması vardı.Sarılıp sarılıp bakışıp bakışıp duruyorduk.Sonra o güzel sesizliğimizi bozan nokta Aslı oldu.Ona tipik bir bakış attım.Suratım öfkeden kıpkırmızı olmuştu.

O an da o Aslının boynuna yapışıp gırtlağını sıkasım vardı.Efe benim sinirlenmemi anlamış olmalı ki Aslıya ''Gerekli değilse sonra konuşalım önemli bir mesele hakkında konuşuyorduk ta...''dedi.

Bende Aslıya bakıyordum Aslıda hiç bana bakmadan ''Efe önemli olup olmaması benim umrumda...''diye acayip salakça bir cümle kurdu.Acaba bu kız türkçeden kaç almıştı?Neyse ben onun saçmalaması dinlemeden''Aslı acelen yoksa ufaktan uza...''dedim biraz sert kaçmış olabilirdi ama gerçekten bu kıza gıcık oluyordum.

''Of peki yemedik..''dedi.Bende içimden bu kızın ahmaklığı hiçbir zaman bitmeyecek TANRIMM...Diye söylendim.Sonra Efe ye dönüp ''benle olmak istemiyorsan olmayabilirsin...''dedim.Oda şaşırarak ''Neeeğ senle olmak istemediğimi nasıl düşünürsün seni çözemiyorum Minee...''dedi.

''Peki gerçekten beni seviyormusun?''dedim.Bu sefer kızgın bir bakışla ''Mine gerçekten sinirlenmeye başlıyorum.''dedi.Artık ona inanmıştım ''Tamam'' dedim.

''Bişeyler mi yapsak?''dedi Efe...''Tamam da ne yapıcaz dedim.'' 

''Dışarı çıkalım mı?''dedi.''Tamam da nereye gidecez daha taburcu olmadım ki...''dedim.

Oda ''Endişelenme bebeğim hastanenin  bahçesinde gezinelim.''dedi.Bana ilk defa ''bebeğim''demişti.Kalbim çok hızlı atıyordu.Hızlıca ''Tamam''dedim.Aşağı indik bahçede felan gezdik.Sonra bahçede biryerde oturduk kahve içip lafladık.

Tam karşımızda oturan bir çocuk vardı.Hemen hemen benim yaşlarımdaydı.Arada bir bize bakıp duruyordu.Efe bu durumdan kıllanmış olmalı ki bayağı öfkeli gözüküyordu.

Efe hızlıca ayağı kalktı.''Ne oldu birader bişey mi vardı buraya bakıp duruyorsun?''dedi.Bende Efeyi sakinleştirmeye çalıştım ''Efe sakin ol hayatım'' dedim.Onu hayatım kelimesi sakinelştirmişti en azından ben sakinleştirdiğini düşünüyordum.

Sonra karşıdaki çocukta''Hiççç yok bişey bakmıyorum ki''dedi.Ve aradada bana bakıyordu.Efe daha çok sinirlendi elini yumruk yaptı.Bunun sonu iyi bitmeyecekti.Kavga ille sonuçalanabilirdi.Hemen Efenin kolunu tutup gel yukarı çıkalım dedim.

Zorda olsa Efe yi yukarı götürdü akşam olmuştu zaten.Ben televizyonu açtım Efe koltuğa uzandı bende hastane yatağına yattım.Orda uyuya kalmışız işte..Sabah olmuştu Efeye baktım Efe yoktu.Tam yataktan kalkacaktım ki birinin ağzıma bastırdığını farkettim.Bir bezle beni uyutmuş olmalıydı.Orada bayılmış olmalıyım ki uyandığımda kendimi bir depoda buldum.

Ellerim bağlıydı ayaklarımda aynı şekilde ağzımda bantlıydı.Çok korkuyordum arkadan bir gölge gördüm.Çığlık atmaya çalıştım amaaa.....

Nefret Ediyorum...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin