Breaking The badboy

23

{Angel}

Die maandag meld ik me ziek voor school. Ik heb de energie niet om mijn bed uit te komen. Het hele weekend heb ik aan Chris gedacht. Ik heb niks meer tegen hem gezegd. Hij zal me toch negeren. Ik heb alles verpest. Hij heeft het recht om me te dumpen. Als ik die weddenschap niet had aangenomen was dit allemaal nooit gebeurd. Zuchtend gooi ik een kussen naar mijn muur en draai me weer om in bed. De laatste dagen heb ik amper gegeten. Ik ben überhaupt niet mijn bed uitgekomen.

Ik werp een snelle blik op mijn wekker. Het is bijna negen uur. School is al begonnen. Zou Chris er zijn? Ik pak mijn telefoon en open Instagram. Vrijwel meteen zie ik een foto van Chris. Het is een foto van hem in het zwembad. Zijn gespierde buik is duidelijk zichtbaar. Doet hij dit express? Er zijn bijna 100 reacties op de foto. Zuchtend klik ik zijn profiel aan. De foto's van ons samen zijn weg. Wat verwachtte ik dan? Dat hij nog iets met me wilt? Ik had het hem gewoon gelijk moeten vertellen. Ik ben zo'n bitch.

{Chris}

De hele dag heb ik Angel nog niet gezien. Ergens ben ik daar blij om. Ik heb er geen behoefte aan om haar te zien. Amy en Quinn heb ik wel gezien. Zouden zij zich schuldig voelen? Wanneer de bel gaat zucht ik diep. We hebben nu wiskunde, de enige les die ik met Angel heb. Langzaam loop ik naar het lokaal. Eenmaal daar zie ik haar niet zitten. Zou ze later zijn? Ik ga op mijn gebruikelijke plek achterin zitten en houd mijn blik gericht op de deur. Maar wanneer de tweede bel gaat en Angel er nog steeds niet is geef ik het op. Waarschijnlijk is ze gewoon niet naar school gekomen.

De les begint maar ik staar naar buiten. Steeds denk ik aan Angel. Ze heeft me gebruikt. Haar vriendinnen zagen me als een player. Dit is deels mijn eigen schuld. Maar Angel is degene die de weddenschap is aangegaan. Waarom heeft ze het me niet gewoon verteld toen ze erachter kwam hoe ik echt ben? Ik zucht diep en pak mijn telefoon. Angel heeft me nog altijd niks gestuurd. Ik krijg het gevoel dat ze er geen moeite meer voor wilt doen. Als ze nog iets wilt had ze toch allang iets gezegd? Ik wil met haar praten, maar niet als ze geen moeite wilt doen. Vanuit mijn ooghoek zie ik Quinn en Amy naar me kijken. Ik mag ze niet meer. Zij zijn de grootste aanstichters van dit alles. Angel is wel dom geweest om die weddenschap aan te gaan, maar ze heeft het tenminste niet zelf bedacht. Zal ik bij Angel langsgaan vandaag? Meteen schud ik mijn hoofd. Ik moet sterk blijven. Als Angel echt nog iets om me geeft moet zij de eerste stap zetten.

Na een lange dag kom ik thuis aan. Tot mijn verbazing zit mijn moeder op de bank.

'Hey, mocht je eerder weg?' vraag ik haar. Ze knikt.

'Ja, en ik heb morgen een dag vrij genomen' vertelt ze. 'Misschien kunnen we samen iets gaan doen?' Ik knik.

'Is goed. Ik heb school tot twee uur.'

'Neem Angel anders ook mee' stelt mijn moeder voor. Bij het horen van haar naam sla ik mijn ogen neer.

'Dat kan niet' zeg ik zacht.

'Waarom niet? Jullie hebben het toch zo leuk samen?' Ik zucht diep.

'We zijn uit elkaar.'

'Wat?' vraagt mijn moeder verbaasd. 'Hoezo?'

'Ik wil er niet over praten' mompel ik. 'Ik ga naar mijn kamer.' Met die woorden loop ik weg.

In mijn kamer laat ik me op mijn bed vallen. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en ontgrendel hem. Meteen open ik Instagram. Ik like wat foto's tot er een bericht bovenin mijn scherm verschijnt.

*Heey, ik weet niet precies wat ik wil gaan zeggen. Maar ik wil je laten weten dat ik om je geef en van je hou. Ik snap het als je niks meer met me wilt. Ik ben zó stom geweest. Ik wil wel dat je weet dat het voor mij allang geen spel meer was. Toen ik je leerde kennen heb ik met mezelf afgesproken dat ik mijn echte gevoelens zou uiten. Het spijt me voor alles. Ik hoop dat je me ooit nog kan vergeven.*

Het is van Angel. Mijn hart slaat een slag over. Wat moet ik doen? Ik hou van haar, maar misschien moet ik afstand houden. Dat is het beste voor nu.