Breaking The badboy

27

{Chris}

De hele dag hebben Angel en ik series gekeken. Niet dat we er super veel van gezien hebben. Ik ben blij dat alles weer goed is tussen ons. Plotseling krijgt Angel een bericht binnen op haar telefoon. Ze trekt haar wenkbrauw verbaasd op terwijl ze het opent. Nieuwsgierig kijk ik mee. Het is van een of andere Joshua. Wie is dat dan?

*Hey, ik hoorde dat het over is tussen Chris en jou. Zullen we een keer iets drinken?*

'Wat denkt hij wel niet' sis ik.

'Chris, rustig' zegt Angel. 'Ik zeg gewoon dat wij een relatie hebben.' Ze typt snel iets terug waarna ze het gesprek weg klikt. Er zijn nog veel meer jongens die haar op date hebben gevraagd. Ik realiseerde me helemaal niet hoeveel jongens iets van haar willen.

'Wat zijn al die gesprekken?' vraag ik haar dan.

'Niks bijzonders' mompelt Angel. 'Gewoon wat wanhopige jongens.' Ik pak haar telefoon uit haar handen en verwijder al die gesprekken.

'Ik wist niet dat het al bij iedereen bekend was dat het over was tussen ons' zeg ik. Angel haalt haar schouders op.

'Toen het bekend werd op dat feestje ging het als een lopend vuurtje rond' mompelt ze. 'En toen had je ook de foto's van ons samen op je Instagram verwijderd. Zo moeilijk was het niet om die conclusie te trekken.'

'Dat is waar' zucht ik. 'Ga je morgen weer naar school?'

'Ik weet het niet' zegt ze zacht. 'Ik heb geen zin om Amy en Quinn onder ogen te komen en verder heb ik niemand...'

'Je hebt mij toch?' Ik verstrengel onze vingers.

'Ja, maar jij hebt ook je vrienden.'

'Dus?' Ik veeg een plukje haar uit haar gezicht. 'Je kan er toch bijzitten? Of we gaan samen ergens zitten.'

'Oke, ik kom wel' glimlacht ze. Ik plaats een korte kus op haar lippen waarna we veder kijken naar de serie.

Wanneer de voordeur dicht slaat schrikt Angel op.

'Dat is mijn moeder' zegt ze.

'Weten je ouders er eigenlijk van?' vraag ik. Ze schudt haar hoofd.

'Ze denken gewoon dat ik ziek ben.' Ik knik begrijpend.

Tegen vijven besluit ik te vertrekken. Ik moet nog boodschappen doen voor mijn moeder aangezien ze weer een aantal lange dagen heeft.

'Dus ik zie je morgen?' vraag ik voor de duidelijkheid aan Angel waarop ze knikt.

'Ja, ik denk het.'  Ze heeft haar armen om haar lichaam geslagen. Ik zet een stap naar haar toe en pak haar middel vast.

'Ik haal je om tien over acht op' vertel ik haar.

'Oke.' Ik laat mijn lippen kort de hare raken.

'Tot morgen' fluister ik voor ik het huis verlaat.

*****

{Angel}

Zuchtend kijk ik in de spiegel. Vandaag ga ik weer naar school. Ik hoef nog maar twee dagen vol te houden. Dan is het eindelijk vakantie. Twee weken lang niks doen. En hopelijk kan ik veel met Chris samen zijn. Ik moet nog een cadeau voor hem voor Kerst kopen, maar ik weet niet wat. Ik ben altijd al slecht geweest met cadeaus.

Als de bel gaat gris ik mijn jas van de kapstok en open de deur. Chris staat daar met zijn capuchon op en een sjaal om zijn nek. Lachend bekijk ik hem. Buiten sneeuwt het, hard.

'Schiet op' mompelt Chris. 'Het is koud buiten.' Ik trek snel mijn jas aan en loop dan achter Chris aan naar zijn auto. In zijn auto is het lekker warm. Hij heeft de verwarming hoog aanstaan.

'Ben je er klaar voor?' vraagt Chris als we bij school zijn aangekomen. Ik haal mijn schouders op.

'Ik zal wel moeten' mompel ik.

'We beginnen met wiskunde' vertelt hij. 'Dus dan kan je naast mij zitten.' Ik knik en glimlach waarna we het gebouw inlopen. Meteen zijn alle blikken op ons gericht. Chris pakt mijn hand vast en trekt me mee naar de kluisjes. Het geroezemoes om ons heen ontstaat. Waarschijnlijk vragen ze zich af of Chris en ik weer iets hebben. Ik prop mijn jas in mijn kluisje en pak de juiste boeken voor de eerste drie uur. Vrijwel meteen gaat de bel en loopt iedereen naar het juiste lokaal.

'Ben je klaar?' vraagt Chris aan mij. Ik knik en loop met hem mee naar het wiskundelokaal. Daar aangekomen ga ik snel op Chris' plek zitten in de hoek en Chris neemt naast me plaats. Wanneer Quinn en Amy het lokaal binnenkomen vallen hun blikken meteen op mij. Ze zeggen echter niks en gaan meteen op hun plek zitten. Chris glimlacht kort naar me.

'Ik heb de cijfers van jullie toetsen!' is het eerst wat mevrouw van der Geest zegt als ze de les begint. 'Ik zal ze uitdelen. Dan kunnen we hem meteen bespreken.' We hebben die toets echt al twee weken geleden gemaakt. Het werd wel eens tijd dat ze de cijfers had.

'Chris, niet al te best...' Mevrouw van der Geest legt het blaadje op Chris' tafel. Hij heeft een vier. Zijn gezicht betrekt.

'Angel, goed gedaan!' Op mijn blaadje is een acht te zien.

'Ik kan dit er echt niet bij hebben' zucht Chris. 'Al mijn cijfers zijn slecht. Als ik dit jaar weer blijf zitten word ik van school gestuurd.'

'Laat me je cijferlijst eens zien' zeg ik. Chris pakt zijn telefoon en opent zijn cijferlijst. Voor de meeste vakken staat hij net een zes, maar voor een aantal vakken staat hij een zware onvoldoende. Op één vak na, biologie. Wat ook wel logisch is aangezien zijn vader arts is. Zo heeft hij veel meegekregen over het menselijk lichaam.

'Als je natuurkunde, wiskunde en Nederlands ophaalt komt het wel goed' verzeker ik hem. 'Ik kan je wel helpen daarbij?' Chris glimlacht breed.

'Zou je dat willen doen?' Meteen knik ik.

'Dat is wel het minste wat ik kan doen.'

'Dank je.' Chris geeft een kort kneepje in mijn hand.

In de pauze loop ik meteen door naar mijn kluisje om mijn boeken te verwisselen. Daar zie ik Quinn en Amy staan. Ik zucht diep en open zonder iets te zeggen mijn kluisje.

'Angel...' begint Quinn. 'Het spijt ons.'

'Daar is het een beetje laat voor' mompel ik.

'Kunnen we na school even praten?' vraagt Amy. Ik sla mijn kluisje dicht en kijk ze aan.

'Best' zucht ik.

(Niet zo'n spannend hoofdstuk. Maar hebben jullie nog leuke ideeën voor dit boek?)