Breaking The badboy

10

{Chris}

'Je bent echt een klootzak!' schreeuwt mijn moeder.

'Moet jij zeggen!' roept mijn vader terug. 'Je gedraagt je als een hoer!'

'Jij bent degene die keer op keer vreemdgaat!' Ze lijken Angel niet eens op te merken.

'We zijn niet eens meer samen!' roept mijn vader. Door die woorden raakt mijn moeders hand zijn wang. Woest kijkt mijn vader haar aan voor hij mijn moeder slaat.

'Vieze bitch!' schreeuwt hij erbij.

'Ik breng je naar huis' zeg ik tegen Angel. Verbijsterd knikt ze en loopt dicht achter me aan naar de hal. Nu pas merken mijn ouders ons op. Ik besluit gebruik te maken van de aandacht.

'Kunnen jullie je niet voor één keer gedragen?' sis ik. 'Jullie verpesten alles!' Met die woorden gris ik mijn jas van de kapstok en gooi de deur van het appartement met een klap achter me dicht. Angel kijkt me verward aan.

'Gaat het?' vraag ik haar. Ze knikt.

'Gaat het wel met jou?' vraagt ze. Ik knik en loop voor haar uit naar de liften. Mijn ouders hebben alles verpest. Ze hebben Angel zowat een trauma bezorgd. Ze geven niet om andere mensen hun gevoelens.

Als Angel en ik in de lift staan komen er nog drie andere jongens bij. Als ze ook maar iets doen kan ik me niet meer inhouden. Angel pakt mijn hand stevig vast en komt dicht tegen me aan staan.

Gelukkig is de lift snel beneden. Angel en ik lopen meteen door naar buiten en stappen in mijn auto.

'Chris, als je erover wilt praten-' probeert Angel, maar ik onderbreek haar.

'Ik wil er niet over praten' zeg ik kortaf. Ze slaat haar ogen neer. Meteen heb ik spijt van mijn gedrag.

'Sorry' verzucht ik. 'Het is gewoon... Niemand weet dit. Zelfs Dylan niet.'

'Ik begrijp het' zegt Angel. 'Je hoeft het mij niet te vertellen.' Aan de ene kant wil ik het wel aan haar vertellen. Dylan zou me toch niet serieus nemen. Maar aan de andere kant, waarom zou ik het vertellen? We hebben niet eens iets.

Binnen een kwartier staan we voor Angels huis.

'Bedankt voor alles' glimlacht ze. Ik glimlach terug.

'Geen probleem. Sorry voor mijn ouders.'

'Het is niet erg' verzekert Angel me. 'Jij kan er ook niets aan doen.' Ik zucht diep.

'Ik heb geen zin om weer naar huis te gaan.' Angel bijt op haar lip.

'Je mag wel bij mij blijven' zegt ze dan. 'Alleen mijn ouders mogen je niet zien.' Ik schud mijn hoofd.

'Ik ga wel gewoon naar huis. Mijn moeder heeft me nodig.' Angel knikt en opent de deur. Wanneer ze uit wilt stappen pak ik haar hand vast. Vragend kijkt ze me aan. Snel druk ik een kus op haar lippen.

'Tot morgen' fluister ik. Ze glimlacht en stapt dan uit de auto. Ik kijk haar na tot ze in haar huis is en rij dan de straat uit.

Thuis aangekomen zitten allebei mijn ouders op de bank. Mijn moeder heeft een ice pack tegen haar wang aan en mijn vader kijkt tv.

'Wat doet hij hier?' vraag ik aan mijn moeder, doelend op de man die naast haar zit.

'Hij blijft een nachtje hier' vertelt ze. Ik trek verbaasd mijn wenkbrauw op.

'Waarom?' vraag ik. 'Jullie hadden net nog ruzie en konden elkaar wel vermoorden.'

'Het is weer goed' zegt mijn vader tegen mij. Ik schud mijn hoofd.

'Als hij blijft, ga ik weg' zeg ik.

'Chris' smeekt mijn moeder.

'Ik wil niet op dezelfde plek als hem zijn.' Ik loop door naar mijn kamer en pak mijn rugzak. Ik prop er wat kleding en de nodige spullen in en loop dan de woonkamer weer in.

'Ga je echt weg?' vraagt mijn moeder. Ik knik.

'Ik kan hier niet zijn zolang hij er is.'  Ze kijkt me aan, haar ogen staan gebroken, maar ze zegt niks. Dus ik loop opnieuw het appartement uit.  Even dacht ik dat ze mijn vader weg zou sturen, voor mij. Maar ze heeft altijd voor mijn vader gekozen. Wat hij ook doet, hoe vaak hij ook vreemdgaat.

In mijn auto adem ik diep in en uit. Naar wie moet ik toe? Ik heb geen zin om alles uit te leggen aan Dylan. Ik start de motor en rij naar de enige persoon die me op dit moment zal begrijpen.

{Angel}

Zuchtend laat ik mezelf op bed vallen. Ik hoop dat alles goed gaat met Chris. Net als ik hem een bericht wil sturen hoor ik iets tegen mijn raam aan tikken. Ik sta op en loop richting mijn balkon. Als ik het gordijn open zie ik Chris staan. Verbaasd doe ik de deur open.

'Heey, wat doe jij hier?' vraag ik hem.

'Mag ik alsjeblieft hier blijven?' smeekt Chris. 'Ik kan gewoon niet langer thuis zijn. Mijn vader is daar en ik... Ik kan gewoon niet bij hem in de buurt zijn.'

'Natuurlijk mag je hier blijven' zeg ik snel. 'We moeten alleen wel zacht doen want mijn ouders zitten beneden.' Chris knikt begrijpend.

'Dank je' zegt hij zacht. Ik schenk hem een korte glimlach en neem plaats op mijn bed. Chris kijkt even mijn kamer rond voor hij naast me komt zitten.

'Chris, ik weet dat je er niet over wilt praten' begin ik. 'Maar ik wil gewoon dat je weet dat je altijd naar me toe kan komen.' Chris pakt mijn hand vast en kijkt me aan.

'Ik weet het' fluistert hij. Zijn blauwe ogen kijken me doordringend aan. Mijn hart begint sneller te kloppen. Deze jongen doet zoveel met me. Ik heb dit nog nooit bij iemand gevoeld. Alles voelt zo intens. Ik heb vroeger wel eens iemand leuk gevonden, maar dit is zoveel heftiger.

Chris laat zijn vingertoppen zacht over mijn wang glijden. Hij strijkt een plukje haar uit mijn gezicht en laat dan zijn lippen zacht de mijne raken. Meteen beantwoord ik zijn kus. Mijn vingers raken verstrengeld in zijn haar terwijl ik op zijn schoot kruip. Chris laat zijn tong zacht over mijn lip glijden waarna ik hem toestemming geef. Alles in mijn lichaam tintelt. Chris laat zijn handen over mijn rug naar beneden glijden. Bij de zoom van mijn trui stopt hij even en laat dan zijn handen onder het kledingstuk glijden. Ik duw mezelf dichter tegen hem aan. Binnen enkele seconden ligt mijn trui op de grond. Ik voel me zó kwetsbaar op dit moment. Geen enkele jongen heeft me ooit zo gezien. Ik trek Chris' shirt omhoog. Even laat hij mijn lippen los om het shirt uit te trekken en drukt zijn lippen dan weer op die van mij. Hij duwt me voorzichtig van zijn schoot af zodat ik op het matras ligt en komt boven me hangen. Zacht laat hij kusjes achter in mijn nek. Ik sluit mijn ogen en laat hem zijn gang gaan.

'Chris' breng ik uit. Hij kijkt op. 'Ik...' Zoekend naar woorden kijk ik hem aan in zijn ogen. Ik wil hem zoenen. Hij lijkt de hint te snappen en al snel raken we opnieuw verwikkeld in een gepassioneerde zoen. Mijn hart gaat als een razende tekeer.

Langzaam laat Chris me los. Hijgend kijken we elkaar aan.

'Ik...' stamelt Chris. Hij laat zich van me af glijden en slaat zijn armen om me heen. 'Ik wil het je vertellen.'