Breaking The badboy

29

{Angel}

Die zaterdag ga ik met Chris en zijn moeder uiteten. Hij zou me komen ophalen. Ik werp een snelle blik op mijn telefoon en zie dat ik nog een kwartier heb. Snel trek ik mijn jurk en hakken aan waarna ik naar beneden loop. Mijn moeder zit op de bank een serie te kijken. Wanneer ze mijn aanwezigheid opmerkt kijk ze op.

'Je ziet er prachtig uit' glimlacht ze.

'Is papa nog niet thuis?' vraag ik verbaasd. Hij moest wat doen op zijn werk vandaag, maar ik dacht niet dat het zo lang zou duren.

'Nee, hij heeft vergaderingen' vertelt mijn moeder. 'Hij belde net.' Ik knik en wanneer de bel gaat loop ik meteen naar de deur.

'Veel plezier!' roept mijn moeder nog voor ik de deur open. Chris staat in de deuropening. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij me ziet.

'Je ziet er geweldig uit' complimenteert hij me waarna hij een korte kus op mijn lippen achterlaat. Ik voel mijn wangen warm worden.

'Ik trek even mijn jas aan' zeg ik. Als ik het kledingstuk heb aangetrokken loop ik met Chris mee naar zijn auto. Zijn moeder zit voorin dus ik neem achterin plaats.

'Heey Angel' glimlacht ze.

'Heey' glimlach ik terug. Wanneer Chris ook zit start hij de auto en rijdt de straat uit. Onderweg denk ik na over mijn ouders. Mijn vader had eerder deze week ook al vergaderingen en vorige week ook. Ik vind het allemaal maar vaag. Maar het zal vast niks zijn.

Bij het restaurant aangekomen lopen we naar binnen.

'Hebben jullie gereserveerd?' vraagt een serveerster waarop Chris knikt.

'Evans' zegt hij dan. Ze knikt en bekijkt de lijst.

'Ik zie het staan' zegt ze. 'Loop maar mee.' We lopen het restaurant door naar een tafeltje in de hoek. Het ziet er chique uit. Ik hoop niet dat hij hier te veel geld aan uitgeeft. Chris en ik nemen naast elkaar plaats op de bank en Claudia neemt tegenover ons plaats.

'Ik ben blij dat jullie weer bij elkaar zijn' glimlacht Claudia. 'Waarom was het eigenlijk uit?' Even kijk ik naar Chris. Hij kijkt mij ook aan en schraapt zijn keel.

'Het was een misverstand' mompelt hij. 'Maar we hebben gepraat en alles is weer goed.' Ik glimlach opgelucht. Als zijn moeder weet van de weddenschap denk ik niet dat ik nog langer welkom ben. Ook al denkt Chris dat zijn moeder amper om hem geeft, ze doet het wel. Ze houdt van hem, ook al maakt ze soms fouten. Plotseling dringt het tot me door dat Chris iedereen keer op keer vergeeft. Hij heeft mij vergeven, hij vergeeft zijn moeder keer op keer. Zelfs Amy en Quinn heeft hij nog een kans gegeven. Ik haat het voor hem dat hij wordt gezien als een "badboy" die elk meisje gebruikt. Hij doet zo zijn best om er voor iedereen te zijn. En ik heb met mijn idiote gedrag zijn hart gebroken. Wanneer er een brok in mijn keel ontstaat schraap ik mijn keel en sta op.

'Ik ga even naar het toilet' zeg ik snel en ik maak aanstalten om weg te lopen, maar Chris houdt me tegen.

'Wat moeten we voor je bestellen?' vraagt hij lief.

'Doe maar hetzelfde als jou' glimlach ik kort waarna ik wegloop.

In de wc leun ik met mijn handen op de wasbak en kijk in de spiegel. Ik haat mezelf. Waarom ben ik zo laf geweest door het niet gewoon te vertellen? Ik had het Chris eerder moeten vertellen, ik had Amy en Quinn moeten vertellen wat ik voor Chris voel. Ik maak mijn polsen nat met wat water en zucht diep. Chris verdient zoveel beter dan ik. Hij verdient iemand die vanaf het begin eerlijk met hem is. Hij verdient al het geluk van de wereld en ik kan hem dat niet bieden. Een eenzame traan rolt over mijn wang en snel veeg ik hem weg. Door een klop op de deur schrik ik op.