Breaking The badboy

5

{Angel}

Wanneer de bel gaat spring ik op van de bank en loop richting de deur. Langzaam open ik hem. Chris staat buiten. In zijn haar zijn een aantal sneeuwvlokken te zien.

'Heey' begroet ik hem. 'Ik trek even mijn schoenen aan.' Snel trek ik mijn witte sneakers aan en gris mijn jas en tas van de kapstok waarna ik achter Chris aanloop naar de auto.

In de auto kijk ik zuchtend naar buiten.

'En jij wilde gaan fietsen in dit weer?' lacht Chris.

'Oke, waarschijnlijk was ik dan nu al gevallen' beken ik lachend. Chris grinnikt en start de auto. Vervolgens rijdt hij de straat uit.

Onderweg naar school sneeuwt het hard. Chris heeft de radio aangezet en tikt met zijn vingers op het stuur.

'Ik heb geen zin in school' zucht ik. Chris grijnst.

'We kunnen ook niet naar school gaan' zegt hij. Meteen schud ik mijn hoofd.

'Dat kan ik echt niet doen' mompel ik. 'Mijn moeder vermoord me.'

'Heb je echt zin om tot vier uur op school te zitten?' vraagt Chris. 'Ik kan doen alsof ik je vader ben en naar school bellen?' Twijfelend bijt ik op mijn lip.

'Komen mijn ouders daar niet achter?' vraag ik. Meteen schudt Chris zijn hoofd.

'Ik heb het zo vaak gedaan' bekent hij voor hij de auto ergens parkeert. 'Zal ik het doen?' Even denk ik na voor ik knik.

'Is goed, maar wat gaan we dan doen?' Chris glimlacht.

'Dat zie je vanzelf wel.' Hij pakt zijn telefoon uit zijn zak en toetst het nummer van school in. Na een aantal keer overgaan neemt er iemand op. Chris zet een zo laag mogelijke stem op en praat tegen de vrouw aan de andere kant van de lijn. Na zo'n minuut hangt hij op.

'Geregeld' zegt hij.

'Moeten we niks voor jou regelen?' vraag ik. Hij schudt zijn hoofd.

'Ze zijn inmiddels wel gewend dat ik niet kom opdagen.' Hij lacht en start de auto weer. 'Zullen we naar mijn huis gaan?' Ik knik.

'Is goed.' Chris slaat de hoek om waarna ik mijn hoofd tegen het raam leg. Hoeveel meisjes zouden dit hebben gedaan met Chris? Hoeveel meisjes zouden er in deze auto hebben gezeten? Ik kan er nog steeds niet bij met mijn hoofd dat Chris een badboy is. Hij heeft veel meisjes gebruikt, dat weet ik. Ik heb van verschillende meisjes verhalen gehoord. Maar hoe hij bij mij is, hij is zo anders. Hij lijkt geen badboy die meisjes gebruikt. Alleen toen hij dat meisje zoende op het feest zag ik die jongen. Maar daarvoor heeft hij zijn excuses aangeboden. Misschien is dit wel een deel van zijn plan.

'Waar denk je aan?' Ik schrik op uit mijn gedachten door zijn stem.

'Niks' mompel ik.

'Dus je staart altijd zo nadenkend voor je uit?' Ik schud mijn hoofd. 'Vertel.'

'Ik vroeg me gewoon af' begin ik. 'Nouja... Je wordt gezien als de badboy van de school, maar ik zie het helemaal niet terug in je. En je staat erom bekend dat je meisjes gebruikt...'

'Wow wacht even' lacht Chris. 'Zeggen mensen dat?' Ik kijk hem vragend aan. 'Dat ik meisjes gebruik?' Ik bijt op mijn lip en knik.

'Ik heb een aantal verhalen gehoord' zeg ik.

'We praten hier straks wel over, oke?' zegt Chris terwijl hij zijn auto op een parkeerplaats voor een flat parkeert. Woont hij hier? We stappen uit en ik hang mijn tas over mijn schouder. Het sneeuwt nog altijd.

'Iets anders dan je had verwacht?' vraagt Chris als hij mijn verbaasde blik ziet. Ik haal mijn schouders op.

'Misschien een beetje' beken ik. Hij grinnikt.

'Je bent echt heel slecht in liegen' zegt hij. Ik zucht.

'Oke, ik had verwacht dat je in een super groot huis zou wonen' geef ik toe.

'Mijn moeder heeft het niet zo breed' vertelt hij. 'Kom je mee?' Hij pakt mijn hand vast en leidt me mee naar binnen.

'Blijf dichtbij me' zegt Chris. 'Er wonen hier niet bepaald leuke types.' Ik knik. Zodra de liftdeuren openen gaan we naar binnen. Er komen twee mannen bij ons in de lift staan. Ze hebben een vieze baard en ruiken naar sigaretten en alcohol. Chris slaat zijn arm om me heen en trekt me dicht tegen zich aan. Een van de mannen bekijkt me van top tot teen waardoor een rilling door mijn lichaam trekt. Chris gaat beschermend voor me staan tot de lift op de tweede verdieping is aangekomen en de twee mannen uitstappen.

'Dank je' glimlach ik. Hij glimlacht kort terug. Zijn arm blijft om mijn middel liggen tot de lift op de negende verdieping is aangekomen. Hier lopen we de lift uit en gaan we de gang door. Ergens aan het einde opent Chris een deur en laat me binnen.

'Geef me je jas maar' zegt Chris. Ik trek mijn jas uit en overhandig die aan Chris. Hij hangt hem op aan de kapstok samen met zijn eigen jas. Chris lacht zachtjes als hij me bekijkt. Vragend trek ik mijn wenkbrauw op.

'Er zit sneeuw in je haar' legt hij uit en hij haalt zacht zijn hand door mijn bruine haren heen. Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar er komt niks uit als ik in zijn blauwe ogen kijk. Voor een aantal seconden staren we elkaar aan. Zal ik het doen? Ik neem kort twijfelend mijn lip tussen mijn tanden. Veel tijd om na te denken heb ik niet. Voor ik het weet voel ik Chris' zachte lippen tegen de mijne. Ik beantwoord zijn kus meteen en haal mijn handen door zijn haren. Chris slaat zijn armen om me heen en vraagt met zijn tong om toestemming die ik hem gelijk geef. Tintelingen trekken door heel mijn lichaam, iets wat ik nooit eerder zo heftig heb gevoeld. Ik duw mezelf dichter tegen hem aan. Ik wil meer van hem, maar dichterbij dan dit ga ik niet komen.

Langzaam laat ik hem los. Mijn ademhaling is snel en mijn hart gaat als een razende tekeer. Ook Chris hijgt zachtjes uit en laat zijn voorhoofd tegen het mijne rusten.

'Ik...' stamelt hij. 'Dat was...' Ik knik instemmend en duw mezelf dan zachtjes van hem af. Chris schraapt zijn keel en haalt zijn hand door zijn haar.

'Wil je iets drinken?' vraagt hij dan.