Breaking The badboy

38

{Chris}

Mijn mond valt open.

'Chris?' vraagt Angel verbaasd. 'Wat doe jij hier?'

'Wie is dat?' vraag ik, doelend op de jongen.

'Mijn neef' antwoordt ze. Een gevoel van opluchting stroomt door mijn lichaam.

'Kunnen we praten?' vraag ik. 'Alleen?' Angel knikt en kijkt naar haar neef. Hij begrijpt de hint en staat op waarna hij naar beneden loopt.

'Waarom heb je twee dagen niks van je laten horen?' vraagt Angel.

'Ik wilde je ruimte geven' antwoord ik. 'En ik hoopte dat jij me een bericht zou sturen.'

'Waarom zou ik?' vraagt ze verbaasd. 'Ik ben niet vreemdgegaan.' Bij die woorden springen de tranen in haar ogen. Ik neem plaats op bed en zucht.

'Het spijt me zo erg' verontschuldig ik me terwijl ik haar hand vastpak. 'Kan je me alsjeblieft vergeven?' Angel kijkt me even twijfelend aan voor ze haar hoofd schudt en haar hand terugtrekt. Voor ik iets kan zeggen heeft zij haar mond al open getrokken.

'Chris, ik ga niet in de weg staan' zegt ze. Verward kijk ik haar aan. Waar heeft ze het over? 'Jij en Iris. Toen jullie elkaar weer zagen, jullie keken elkaar aan met zo'n blik... Het is nog niet voorbij tussen jullie. En dat jullie hebben gezoend bevestigt dat.'

'Angel, ik hou van jou' maak ik haar duidelijk. 'Ik had Iris al zo lang niet meer gezien en ik heb het gewoon nooit kunnen afsluiten, maar ik-' Ik word onderbroken door mijn telefoon die afgaat. Ik pak hem en zie dat Iris me een bericht heeft gestuurd.

*We moeten praten, over ons. Ik kan niet de enige zijn die iets voelde.*

Angel slaat haar ogen neer.

'Later ben je me dankbaar' fluistert ze.

'Angel...' probeer ik nog, maar ze schudt haar hoofd.

'Ik gun je echt het beste' fluistert ze terwijl ze me aankijkt met tranen in haar ogen. 'Jullie horen bij elkaar.'

'Ik-' begin ik, maar Angel kapt me af.

'Chris, ik maak het uit' zegt ze en een traan rolt over haar wang. Ik schud mijn hoofd.

'Dit kan je niet doen' mompel ik. 'Ik wil niks met Iris. Angel, ik wil alleen jou. En ik ben een enorme klootzak dat ik haar heb gezoend. Ik haat mezelf ervoor.'

'Ga alsjeblieft' zegt Angel zacht. 'Dit is het beste.'

'Dus dit is het?' De brok in mijn keel ontstaat nu ook. 'Je maakt het gewoon uit omdat je denkt dat ik gelukkiger ben met een ander? Angel, ik hou van je. Ik wil niemand anders. Ik zal jou altijd boven haar verkiezen.'

'Maak het niet moeilijker.' Meerder tranen rollen over haar wangen. Ik haat het om haar zo te zien. 'Ik kan dit nu niet aan.' Ik knik en sta op waarna ik haar kamer uitloop.

In mijn auto geef ik een harde klap tegen het stuur. Ik wil Angel terug. Liever dan wat dan ook. Angel is de enige persoon waar ik me veilig bij voel. Ik weiger om haar te laten gaan omdat ze denkt dat ik gelukkiger ben met Iris. Maar eerst moet ik met Iris praten.

*Morgen 20.00 dat café?*

{Angel}

Huilend verberg ik mijn gezicht in mijn kussen. Nu weet ik hoe een gebroken hart voelt. Het is het pijnlijkste wat ik ooit heb meegemaakt.

'Angel, gaat het?' Ik kijk op en zie Quinn en Amy staan.

'Wat doen jullie hier?' vraag ik verbaasd.

'Dylan liet me weten wat er is gebeurd' vertelt Amy. 'Heb je het echt uitgemaakt?' Ik bijt op mijn lip en knik. Quinn komt naast me zitten en slaat haar arm om me heen.

'Hij is je tranen niet waard' fluistert ze. 'Je verdient beter dan iemand die het ook maar in zijn hoofd haalt een ander te zoenen.' Ook Amy komt naast me zitten.

'Zullen we vanavond wat leuks doen?' stelt ze voor. 'Ik zeg Dylan wel af.'

'Dat hoeft niet' zeg ik. 'Ik wil niet dat je je afspraken voor mij afzegt. Bovendien wil ik gewoon in mijn bed liggen de hele dag.'

'We gaan iets leuks doen' zegt Quinn vastbesloten. 'Een avond zonder jongens.'

Die avond gaan we naar een café om iets te drinken. Quinn en Amy vonden dat ik me mooi moest aankleden dus dat heb ik gedaan. Quinn heeft mijn haar gekruld en Amy heeft mijn make up gedaan. Eigenlijk wilde ik zonder de deur uit, maar dat lieten ze niet toe.

Bij het café aangekomen zoeken we een tafel in het hoekje. Het is nu half acht dus we hebben genoeg tijd. Wanneer ik de menukaart bekijk zie ik plotseling vanuit mijn ooghoek een meisje, Iris. Ze komt net bij de wc vandaan lopen. Wanneer haar blik op mij valt loopt ze naar me toe.

'Heey' begroet ze me. 'Mag ik even komen zitten?' Quinn kijkt haar vies aan, maar ik knik. Iris neemt plaats naast Amy en kijkt me aan.

'Het spijt me van die zoen tussen Chris en mij' begint ze. 'Maar na al die jaren zijn mijn gevoelens weer teruggekomen. En ik kan er niks aan doen.'

'Chris voelt hetzelfde' breng ik uit. 'Ik heb het uitgemaakt met hem. Ik wil niet tussen jullie instaan.'

'Ik wil ook niet tussen jullie instaan' zegt Iris. 'Chris leek zo gelukkig met je.'

'Leek, ja' mompel ik. Iris' blik valt op haar horloge.

'Ik moet gaan' zegt ze. 'Ik heb zo een afspraak.' Met die woorden staat ze op. 'Nogmaals, het spijt me echt.' Ze loopt weg en gaat een eindje verderop aan een tafeltje zitten. Ik zucht en kijk nogmaals op de menukaart.

'Angel' begint Amy. 'Gaat het wel?' Ik knik en knipper de tranen in mijn ogen weg. Wanneer de deur van het café opengaat en Chris binnenkomt duik ik achter de menukaart. Heeft hij een afspraak met Iris? Mijn vermoedens worden bevestigd wanneer hij tegenover Iris aan een tafeltje gaat zitten. Zo snel kan hij dus verdergaan met zijn leven.

'Ik ben zo terug' stamel ik en ik sta op waarna ik de toiletten invlucht. Ik wil hem niet laten gaan. Maar dit is het beste. Tranen rollen over mijn wangen en ik geef een harde klap tegen de wastafel. Ik haat alles op dit moment.

(Dit boek heeft de 100K lezers bereikt! Echt super bedankt x)