KORELİ YILDIZIM #WATTYS2020

K.Y(14.BÖLÜM)

İyi okumalar...

#DÜZENLENDİ

Satır arası yorumlarını unutmayın😍

Ve Ben,
Hâlâ bir gülüşün için herşeyden vazgeçebileceğimi fark ettiğimden beri, iyi değilim.

Küçükken babaannem ve dedem bakardı bana. En çok onları sever, onlara darılırdım. Dedem hep öğüt verirdi bana. Bir lafını hiç unutmam asla.

Dedem hep derdi ki;

"Ağzı içki kokan adamın, huyu güzel olmaz." Diye.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"Nerede o sürtükler!"

Ağzında ki kelimeleri yuvarlayarak konuşması, sinirlerimi bozmuştu.

"Seni ne ilgilendiriyor!"

Orta yaşlı adam, dudağına sağa doğru kıvırarak gülümsedi. İçeri adım atmak isteyen adamı, göğsünden sert bir şekilde iterek engellemiştim.

"Bana bak! Bu eve girmek için, önce adam olman lazım!"

Adam kaşlarını çatarak bakmaya başladı bu sefer. Sinirlenmişti, tek o değil bende sinirlenmiştim.

"Unni, bırak gidelim. Babam peşimizi asla bırakmaz."

Eslem arkamdan bana sarıldığında, kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Bu insan müsveddesi, ilk önce adam olacak."

Tıslayarak konuşmam adamı daha çok çileden çıkartmıştı.

"Ah! Cidden, neyine güveniyorsun? Farkında değil misin? Sen bir kızsın, bana ne kadar gücün yetebilir ki?"

Güçlü bir kahkaha attığımda, Kader korkulu gözlerle bana baktı.

"Biliyor musun, amca? Ben senin gibi birisini 22 sene çektim. Bir gün yada bir hafta seni çeksem, hiç sıkıntı olmaz!"

Kapıyı sertçe adamın suratına kapatarak iki kere üstten, iki kerede alttan kilitledim. Kızlar bana baktığında omuzlarımı silkerek, kendi odama doğru yürüdüm.

Pijama takımımı giyerek, büyük yatağa gelişi güzel uzandım ve düşünmeye başladım. Nerede hata yaptığımı? Neden Yoonginin öyle birşey dediğini.

Daha sonra ise, Yoongiye karşı birşeyler hissettiğimi sorguladım. Sadece küçük tatlı bir heyecan, sarıyordu kalbimi.