KORELİ YILDIZIM #WATTYS2020

K.Y (3.BÖLÜM)

-Keşke kırıldığımı, yorulduğumu, darıldığımı, anlatmak için gitmem
gerekmeseydi...-

#DÜZENLENDİ

İyi okumalar... Multi= Güney Korede turistlik mağaza

(Korece bilmediğim için türkçe teleffuz edeceğim. Affınıza sığınıyorum)

Sabah kulağımda çınlayan gürültüyle sıçradım. Kafamın sert zemine çarpmasıyla küçük çığlığımda ağzımdan firar etti.

Gözümde-ki çapaklardan zar zor aydınlanan günüm, bu gürültüye anlam veremeyen beynimin bulanıklığı yavaşça bir sis gibi dağıtırken, bu gürültünün bir elektro gitartan geldiğini anladığım an gözümü açabildiğim andı.

Kader'in ayağının teki koca kutu hoparlörün üstündeyken, boynuna asılı gitarı çalıyordu bende sesime aldırmadan deli cesareti ona ayak uydurup şarkı söylemeye başladım. İyi bir sabahtı çılgın deli dolu aynı ruhum gibi.

○●○●○●○●○●○●○

Hüsranım bakışlarımdan anlaşılıyordu-ki Kader de mahsumca bakıyordu.

"Hadi alışverişe çıkalım!"

Ellerini birbirine çırparak şakıdığı cümleler ile gülümsedim.
Sabah elektro gitarı ve davulu odama taşıdığı için ona trip atıyordum. Şimdi ise bana kahvaltı hazırlamış, daha sonra ise alışveriş için ikna etmeye çalışıyordu.

"Delisin."

Elimi kaldırarak ampul şekli yaptım ve kafamın üstünde iki kere çevirdim. Kader kahkaha attı ve ağzına siyah zeytin attı. Bilmiyordum. Nasıl bir başlangıca ev sahipliği yapacağıma amaKader gökten inen bir melek gibi inmişti imdadıma.

○●○●○●○●○●○●○

"Giyecek hiç bir şeyim yok. Nasıl tasarımcıyım ben ya!"

Kader kendini yatağa bıraktı. Ellerini havada yumruk yapıp, tuhaf hareketler yapmıştı. Kızın gardolabı tıka basa doluydu yahu!

Yanına ilerleyerek en iyisinden kendi kombinimden yapmıştım. Bir jean ve sade bir bluz! Yerlerini asla kimse alamayacak uygun kombin.

"Hadi Kader, giyin ve hemen dışarı çıkalım. Buraları merak ediyorum."

Heyecanım, sesimede yansımıştı. Buraya gelebilmek için nelerden vazgeçmiştim. Uzun holden çıkarak salona geçtim ve rahat koltuğa bıraktım kendimi. Şansım benden yanamıydı? Yoksa sadece, hayatın sunduğu küçük sürpriz miydi? Bilmiyordum. Kader, bana milli piyongadan çıkan büyük bir ödüldü.

"Hadi gidelim, bombastik."

Gözlerimi devirerek ayağa kalktım. Kader, çıkarttığım göbeği açık bluzu ve jeana uygun, koluna taktığı zımbalı çanta ile uyum sağlamıştı.

Ombreli saçlarını sıkı bir at kuyruğu yapmış, yuvarlak gözlüklerini gözüne takmıştı. Borda ruju ile adeta -ben buradayım- diye bağırıyordu.

Onun aksine, en sevdiğim renk olan uçuk mavi bir bluz ve dizleri yırtık bir jean giymiştim. Saçlarım neredeyse kalça ma kadar geliyordu! Bu hoşuma gidiyordu. Kısa saçı hiç sevmezdim, açık bıraktığım saçlarımın üstüne kare şeklinde-ki gözlüklerimi yerleştirdim. Makyajı hiç sevmezdim zaten makyajsızda doğal bir güzelliğe sahiptim kendimce.